Πλησιάζουν τα πολυπόθητα Χριστούγεννα. Αναπολώ τα χρόνια που θυμάμαι. Βγάλε 3 που δεν θυμάμαι, μας μένουν 38. Τριανταοκτώ φορές ήρθαν και έφυγαν τα Χριστούγεννα στην ζωή μου. Δεν έχω να σας διηγηθώ κινηματογραφικές ιστορίες, ούτε κάτι σπουδαίο.
Θυμάμαι στα 4 που δεν είχα πολλά παιχνίδια και ο Αγιος Βασίλης μου φερε μία τεράστια κούκλα. Στα 15 είπα τα κάλαντα ενώ χιόνιζε και θυμάμαι τις νιφάδες στο σκουφάκι μου που έλιωναν και με πάγωναν. Στα 22, θυμάμαι που ήμουν στην Fortezza μέχρι τις 8 το πρωί, πρώτη φορά είδα το ξημέρωμα, γιατί ήταν Χριστούγεννα.
Στα 32 μου, ερωτεύτηκα σφόδρα. Εκείνες τις γιορτές ήμουν πολύ ευτυχισμένη. Στα 33, τίποτα δεν θύμιζε γιορτές, αφού έχασα τον μπαμπά. Στα 38 είχα στην κοιλιά μου το μωρό μου. Φουσκωμένη, μέσα στην γλυκιά αναμονή. Χριστούγεννα. Στα 39 αγκαλιά με τον Μιχαλάκη μου.
Τώρα,χαλαρά. Σε μία ηλικία, που δεν θέλω και πολλά για να νιώσω το πνεύμα των Χριστουγέννων. Κάθε τι, μπορεί να με κάνει να νιώσω την μαγεία. Θα μπορούσε να είναι διαφήμιση, είναι όμως κομμάτια της ζωής μου. Σίγουρα, θα έχετε πολλά και σεις. Και σίγουρα, τα θυμάστε, κάθε τέτοιες μέρες.
Καλές γιορτές. Καλές αναμνήσεις. Αγάπη και χρυσόσκονη παντού.
#Ευας_θοτς
