Ένα υπέροχο παραμύθι της ΠΗΝΕΛΟΠΗΣ ΔΕΛΤΑ, που προσφέρει τροφή για σκέψη, ζωντανεύει στη σκηνή με τον μοναδικό τρόπο της Κάρμεν Ρουγγέρη και της Χριστίνας Κουλουμπή.
Η σκηνή του θεάτρου Κιβωτός θα γεμίσει χρώματα, χορούς, παραδοσιακές φορεσιές της πατρίδας μας και παραδοσιακές μουσικές της κάτω Ιταλίας, σε ένα σύμπαν όπου η μαγεία της ζωής θα συναντηθεί με αυτή του θεάτρου.
Μέσα σ’ αυτό η συγγραφέας θίγει ζητήματα όπως η Αφοσίωση, η Αλληλεγγύη, η Χαρά της Προσφοράς, η Αγάπη για την Πατρίδα και την Οικογένεια, ο Θάνατος, η Ευτυχία, η Δυστυχία, η Λύπη, η Χαρά, όλα στοιχεία που αναπόφευκτα θα συναντήσουμε σ’ αυτή τη ζωή.
Λίγα λόγια για το έργο
Ήταν μια φορά ένας βασιλιάς και μια βασίλισσα που ζούσαν σ’ ένα μεγάλο νησί. Το νησί αυτό δεν ήταν πολύ πλούσιο, όμως αυτός που κυβερνούσε ήταν άξιος.
Όλα τα καλά τα είχε ο βασιλιάς, την αγάπη του λαού, τα πλούτη που δίνει η εργασία και μια πολύ καλή βασίλισσα. Όταν μάλιστα απόκτησαν και ένα κοριτσάκι, η ευτυχία τους μεγάλωσε ακόμα πιο πολύ.
Στη βάφτιση κάλεσε όλο το λαό του και έγινε μεγάλο γλέντι. Την ώρα που όλοι γλεντούσαν, οι νεράιδες του νησιού ήρθαν πάνω από την κούνια του μωρού για να του δώσουν ευχές.
Η πρώτη του έδωσε ομορφιά, χάρη και ωραία φωνή.
Η δεύτερη του έδωσε εξυπνάδα.
Η τρίτη όμως, δεν έδωσε τίποτα απ’ όλα αυτά, έσκυψε μόνο στο προσκεφάλι του μωρού και του ψιθύρισε.
-Είμαι η Mοίρα. Εγώ δε θα σου δώσω μία ευχή όπως έκαναν οι άλλες. Εγώ θα σε προστατέψω από την ίδια τη ζωή σου, μικρή μου. Θα ‘θελα να μη λυπηθείς και να μην κλάψεις ποτέ!
Χτύπησε ύστερα με το μαγικό της ραβδάκι ελαφρά τη βασιλοπούλα στο στήθος, της πήρε την καρδιά, την έκλεισε σ’ ένα χρυσό κουτάκι και χάθηκε μέσα στη νύχτα χωρίς να μπορέσει κανείς να τη σταματήσει. Τρομαγμένοι έτρεξαν ο βασιλιάς και η βασίλισσα στην κούνα του μωρού να δουν αν ζούσε το παιδί.
-Τώρα, χωρίς καρδιά, πώς θα μας αγαπήσει; ρώτησε η βασίλισσα.
-Χωρίς καρδιά πώς θα κυβερνήσει; είπε ο βασιλιάς.
Ήταν τόση η λύπη τους που άρχισαν να κλαίνε απελπισμένοι. Τότε… από μακριά είδαν τη Ζωή να έρχεται.
-Ξεχάσαμε τη Ζωή! Αυτή ίσως μας σώσει! είπε η βασίλισσα.
-Κυρά Ζωή, σε παρακαλώ, είσαι η τελευταία. Μπορείς να ξαναδώσεις στην κόρη μας τη καρδιά της; ρώτησε ο βασιλιάς.
-Δεν γίνεται, απάντησε η Ζωή. Η Μοίρα είναι ισχυρότερη από μένα. Η Μοίρα ορίζει τη ζωή. Το μόνο που μπορώ να κάνω εγώ είναι να σας δώσω αυτό.
Έβγαλε από το κόρφο της μία αλυσίδα που στην άκρη είχε ένα χρυσό κλειδάκι.
-Αν ποτέ θελήσει η ίδια η βασιλοπούλα να αποκτήσει πάλι την καρδιά της, τότε μ’ αυτό το κλειδάκι…
