Μπορεί και να είναι ο μοναδικός δίσκος της ελληνικής δισκογραφίας που αναφέρεται στο φαινόμενο της αστυφιλίας…
Μα θες λίγο η “μόδα” του πολιτικού τραγουδιού των χρόνων εκείνων, θες γιατί ο συνθέτης δεν είχε και τις χειρότερες σχέσεις με τη χούντα των λαλημένων, το αν αυτός ήταν ο συνθέτης του ύμνου ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει παρότι το σαρανταπεντάρι φέρει το όνομα του, ο δίσκος δεν είχε την απήχηση που, ίσως, θα έπρεπε…
Προσωπική άποψη; μου αρέσουν πιο πολύ τα κομμάτια με την Πάντα παρά αυτά με το Μητροπάνο… Οι στίχοι του Ηλία Λυμπερόπουλου.
Τα τραγούδια:
1.Παιδί της ασφάλτου
2.Μεγάλος που είναι ο άνθρωπος 03:35
3.Πάρε με,πάρε με 06:13
4.Ο μπάρμπα-Θανάσης 09:00
5.Και εκεί στις φτωχογειτονιές 11:07
6.Μια καλημερα πέστε μου 14:14
7.Στεγνωσε η καρδιά του κόσμου 17:23
8.Γειρε στον ώμο μου Στρατή 20:10
9.Τι να έχει απόψε το φεγγάρι 23:17
10.Μεγαλοκυρά μου,μεγαλοκυρά 25:31
11.Όπου τελειώνουν οι στεριές 27:54
12.Πες μου παππού 30:04
Μουσικές Αναδρομές
Μανώλης Τζιλιβάκης
