Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα συνεχώς βαθαίνει και είναι χιλιάδες οι νέοι άνθρωποι που φεύγουν για να αναζητήσουν κάτι καλύτερο στο εξωτερικό. Στον αντίποδα, κάποιοι Έλληνες επιλέγουν να επιστρέψουν στη χώρα και να κολυμπήσουν κόντρα στο ρεύμα, όπως αναφέρει ρεπορτάζ της Guardian.
Περίπου ένα χρόνο πριν η Στεφανία Ξυδιά σπούδαζε στην Αγγλία σε ένα από τα πιο γνωστά πανεπιστήμια του Λονδίνου, όταν αποφάσισε προς έκπληξη πολλών, να επιστρέψει στην Ελλάδα κάτι που όπως η ίδια λέει ”δεν ήταν εύκολο”. ”Πιστεύω ότι αξίζει να επενδύσεις λίγα χρόνια από τη ζωή σου για να δουλέψεις σκληρά χωρίς λεφτά, αλλά να προσπαθείς να είσαι ένα κομμάτι της αλλαγής” τονίζει η Ξυδιά.
Ανεξαρτήτως των πολιτικών θέσεων, του κοινωνικού υπόβαθρου και των διαφορετικών οραμάτων για το ιδανικό μέλλον οι νέοι συμφωνούν σε μία μόνο θέση: την αλλαγή και την πίστη στον εαυτό τους για να το επιτύχουν.
”Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων που έχουν μείνει. Αυτοί που είναι απελπιστικά απαισιόδοξοι και αυτοί που είναι πολύ αισιόδοξοι” αναφέρει ο Ορέστης Ματσούκας, 29χρονος επιχειρηματίας. Γύρισα στην Ελλάδα και μετέφερα την επιχείρησή μου, τη στιγμή που ο Γιώργος Παπανδρέου έβαζε τη χώρα στο ΔΝΤ. ”Ο τέλειος συγχρονισμός” δηλώνει, αλλά δεν απογοητεύεται. Εξοπλισμένος με ικανότητες και εφόδιο το υψηλό μορφωτικό επίπεδό του θέλει να συμβάλει μέσω της εργασίας.
”Να στραφούν οι νέοι στις επιχειρήσεις”
Το σημαντικότερο για τον Ματσούκα είναι να ενθαρρύνει νέους ανθρώπους να αλλάξουν την επικρατούσα στάση στα εργασιακά. Να αποβάλλουν από την ελληνική κοινωνία το ”βόλεμα” του δημοσίου και να στραφούν στις επιχειρήσεις. Η Δήμητρα Κούτση, 53 ετών, ανήκει σε μία παλαιότερη γενιά αλλά έχει ζήσει πάνω από μία δεκαετία ως μετανάστρια στον Καναδά και γνωρίζει πολύ καλά πως είναι να βρίσκεσαι μακριά από το σπίτι σου.
”Ο ένας από τους δύο γιους μου είναι στο εξωτερικό. Εγώ είμαι άνεργη αλλά και αποφασισμένη να μείνω και να παλέψω με κάθε τρόπο”. ”Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα και δε θα μπορούσα να εγκαταλείψω τη χώρα μου αυτή τη δύσκολη στιγμή” προσθέτει η Κούτση.
”θα μπορούσα να μετακομίσω με την οικογένειά μου στο εξωτερικό αλλά δεν το κάνω” δηλώνει ο Σωτήρης 38 ετών. ”Θα με πλήγωνε βαθύτατα να ξέρω ότι η Ελλάδα πρόκειται να μοιάζει με μία τριτοκοσμική χώρα για τα επόμενα 20-30 χρόνια. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι τα παιδιά μου δε θα είχαν την ευκαιρία να επιλέξουν αν θα ήθελαν να ζήσουν ή όχι στην Ελλάδα” αναφέρει χαρακτηριστικά.
Όλοι ψάχνουν ένα φως στο τούνελ και αναζητούν έναν εναλλακτικό τρόπο ζωής, μένοντας στην Ελλάδα και στηρίζοντάς την, ίσως, στην πιο δύσκολη στιγμή της ιστορίας της. Αντιστέκονται στο μεταναστευτικό ρεύμα προς το εξωτερικό, επιμένοντας πάντα ελληνικά.
