Του Αρχιμανδρίτου Ρωμανού Αναστασιάδη
Όταν σε μερικά χρόνια θα τεθεί ζήτημα για το μάθημα των Θρησκευτικών και τη φύση του στη σύγχρονη Ευρωπαϊκή, Φιλελεύθερη και Δημοκρατική Ελλάδα…
Όταν -υπό το πρίσμα της αρνητικής και απάνθρωπης καπηλείας του χριστιανισμού από αυταρχικά και εγκληματικά καθεστώτα για τη δικαιολόγηση γενοκτονιών, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία από τα μοσχοβίτικα κτήνη εν ονόματι τάχα της… Ορθοδοξίας και των “χριστιανικών αξιών”- η χριστιανική διδασκαλία θα βρεθεί στο στόχαστρο των ανθρώπων που πασχίζουν να διασώσουν τον Ελεύθερο Κόσμο από την ανατολίτικη -ασιατική- βαρβαρότητα και τον εξευτελισμό του ανθρωπίνου προσώπου…
Όταν, μόλις κατασιγάσει η κλαγγή των όπλων και αρχίσει ο απολογισμός, διαπιστωθεί πόσο βρώμικο ρόλο έπαιξαν εκείνοι που θα έπρεπε, εάν ήταν όντως Χριστινοί και μάλιστα Ορθόδοξοι, να πρωτοστατήσουν στην απερίφραση καταδίκη της ρωσικής επιθετικότητας, των ρωσικών εγκλημάτων πολέμου, της εν γένει ρωσικής θηριωδίας, αντ’ αυτού δε έγιναν τα “πλυντήρια” και οι “απολογητές” του Εγκληματία Πούτιν και της πρόστυχης παλλακίδας του, της εκπεσούσας αιρετικής και ανίερης “ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας” του…
Όταν η ανθρωπότητα, όπως κάνει μετά από κάθε Μεγάλο Πόλεμο, μετά από κάθε ήττα του σκότους και νίκη του φωτός, όπως έκανε και μετά την ήττα του Γ΄ Ράιχ κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, θα κάνει τον απολογισμό και θα αποδώσει τιμή ή ευθύνη, ανάλογα με το αν ο καθένας βρέθηκε ή όχι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας…
Τότε, θα βρεθούν στο εδώλιο της Ιστορίας όλοι αυτοί που σήμερα καπηλεύονται αναξίως είτε τα χαρίσματα του Θεού είτε τις θέσεις ευθύνης που τους έδωσε η Ελληνική Πολιτεία, για να υπηρετούν όχι τον Θεό και την Πατρίδα, αλλά αλλότρια συμφέροντα που αντιστρατεύονται τον πυρήνα και την οντολογία της Αγίας Εκκλησίας του Χριστού μας καθώς και τα Εθνικά Συμφέροντα της Ελλάδος ως μέλους των Ελεύθερων Δυτικών Συμμαχιών. Και τότε “κλαύσονται και κόψονται οι μηδέποτε μετανοήσαντες”. Γιατί η Ιστορία θα είναι αμείλικτη έναντι όσων, για μία ακόμη φορά, έγιναν συνειδητά υπηρέτες του Αντιχρίστου, αρνούμενοι το προνόμιο που τους δόθηκε να είναι τετιμημένοι διάκονοι Χριστού.
Και ομιλώ για όλους αυτούς που σήμερα καταχρώνται θέσεις υψηλής ευθύνης, ως χαμερπείς θαυμαστές και δουλοπρεπείς πράκτορες της Ανίερης Μοσχοβίας και του Δολοφόνου Πούτιν: Ιεράρχες, κληρικούς, θεολόγους, κ.λπ τάχα “ευσεβείς” και τάχα “ορθοδόξους” και τάχα “παραδοσιακούς” και τάχα “πατριώτες”.
Και τότε, θα πρέπει όντως να ξαναδούμε σοβαρά και το μάθημα των Θρησκευτικών και το ποιοι και πώς το διδάσκουν στα παιδιά μας.
Φτάνει το κάψιμο των εγκεφάλων της νεολαίας που γίνεται από το άλλο άκρο της σατανικής παραθρησκείας, τον κομμουνισμό και την αριστερά.
Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε το ίδιο να γίνεται και εν Ονόματι του Χριστού και της Εκκλησίας Του.
