ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΙΜΙΣΑΚΟΓΙΩΡΓΗΣ

«Η ιστορία επαναλαμβάνεται» – του Γιώργη Σηφάκη (Σιμισακογιώργη)

Η Αλεξανδρέττα (Iskenderun στα Τουρκικά) είναι μια πόλη της επαρχίας της Αντιοχείας και σημαντικό λιμάνι της ανατολικής Μεσογείου που έχει γύρω στις 200.000 κατοίκους.

Ήταν μια πόλη από τις πολλές που είχε ιδρύσει ο Μέγας Αλέξανδρος δίνοντας της  το όνομα του,  ενώ μετά την κατάκτηση της από τους Άραβες τον 7ο αιώνα ονομάστηκε Ισκανταρούν  λόγω του ότι  το όνομα του Αλέξανδρου στα περσικά είναι Ισκάνταρ.

Με τη συνθήκη της Άγκυρας το 1921 η περιοχή της Αλεξανδρέττας προσαρτήθηκε στο Γαλλικό προτεκτοράτο της Συρίας.  Οι Τούρκοι από το 1936 άρχισαν να μετακινούν πληθυσμό στην Αλεξανδρέττα που με τον καιρό έγινε μεγαλύτερος από τους Σύριους.

Το 1939 έγινε ένα  δημοψήφισμα το οποίο δεν το αποδέχτηκε η κυβέρνηση της Συρίας και το αμφισβητεί έως και σήμερα. Το αποτέλεσμα όμως μετράει και βάσει αυτού η πόλη της Αλεξανδρέττας πέρασε στην Τουρκία και μάλιστα ήταν το λιμάνι από το οποίο έφυγαν το 1974 τα τουρκικά πλοία για να κάνουν την απόβαση στην Κύπρο και να καταλάβουν ένα μεγάλο τμήμα της,  σκορπώντας τον θάνατο. Αυτό βέβαια ήταν και αποτέλεσμα της εθνικής προδοσίας εκ μέρους του Ελληνικού κράτους βεβαιώνοντας ότι σε κάθε περίοδο της ιστορίας της Ελλάδας υπήρχε και ένας Εφιάλτης.

Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το σχέδιο των Τούρκων οι οποίοι δουλεύουν με μεθοδικότητα και χωρίς να αποκλίνουν από τον στόχο τους όποιοι και αν κυβερνούν, είναι να κάνουν κάτι ανάλογο με τα Ελληνικά νησιά  του ανατολικού Αιγαίου  στέλνοντας κατά εκατοντάδες λαθρομετανάστες (οι πρόσφυγες πλέον είναι ελάχιστοι), οι οποίοι όχι μόνο δεν σκοπεύουν να φύγουν, αλλά άρχισαν να καλλιεργούν εκτάσεις κυρίως στην Μόρια της Λέσβου και να ανεβάζουν οι ίδιοι ή κάποιες Μ.Κ.Ο, φωτογραφίες στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης γράφοντας  στα σχόλια ότι δουλεύουν στη νέα τους  πατρίδα.

Βέβαια πίσω από αυτούς υπάρχουν οι καθοδηγητές που εκτός των Τούρκικων μυστικών υπηρεσιών είναι οι λεγόμενες Μ.Κ.Ο οι οποίες με μανδύα τις ανθρωπιστικές ενέργειες θησαυρίζουν με τον πακτωλό χρημάτων που εισρέει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και από διεθνείς Σιονιστές όπως ο Σόρος που έχει σκοπό να καταστρέψει τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό. Η Βρετανίδα ακτιβίστρια και δημοσιογράφος Vanessa Beeley εδώ και καιρό έχει ξεκινήσει έναν αγώνα εναντίον των Μ.Κ.Ο. και ιδιαίτερα των White helmes (Λευκά κράνη)  αναφέροντας ότι η συγκεκριμένη οργάνωση έχει δεσμούς με την Αλ Κάιντα.

Μάλιστα η δημοσιογράφος στις 13 Απριλίου είχε αναρτήσει πολλά στοιχεία στον προσωπικό της λογαριασμό προειδοποιώντας την Ελλάδα για τον κίνδυνο από τα Λευκά κράνη της Μόριας.

Υπάρχουν λοιπόν αποδείξεις ότι στη χώρα μας εργάζονται υπογείως μη κυβερνητικές οργανώσεις υποσκάπτοντας τα θεμέλια της εθνικής μας υπόστασης με το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας και το χειρότερο είναι ότι αρκετοί Έλληνες πιστεύω από αφέλεια συμφωνούν με την εδώ παρουσία τους. Θέλω να πιστεύω ότι η ηγεσία της χώρας αλλά και τα κόμματα της αντιπολίτευσης  έχουν υπ’ όψιν το θέμα και θα δράσουν αναλόγως διότι διαφορετικά θα κατηγορηθούν στην μικρότερη περίπτωση για αδράνεια και στην μέγιστη για προδοσία.

Κλείνω με μια μαντινάδα όπως συνηθίζω διότι μέσα σε ένα τετράστιχο καμιά φορά μπορεί να καταλάβει κάποιος όσα δεν μπόρεσε σε ένα βιβλίο.

«Ότι γενεί για μια φορά, πάλι θα δευτερώσει
κι όποιος το πάρει αψήφιστα, σκληρά θα το πλερώσει».

Γιώργος Σηφάκης (Σιμισακογιώργης)
Ιδρυτικό μέλος συλλόγου Κρητών στιχουργών Μ. Καυκαλάς