Φθινόπωρο 1966 και ο Μίκης Θεοδωράκης ψάχνει εναγωνίως τον αντικαταστάτη του Γιάννη Πουλόπουλου για τις συναυλίες στην ΕΣΣΔ, αφού και ο πρώτος επιλαχών Γρηγόρης Μπιθικώτσης του εχει πει κατηγορηματικά “οχι”, για γνωστούς ιδεολογικούς λόγους…
Ένα βράδυ περπατά στη Δεξαμενή στο Κολωνάκι και περνώντας πάνω από τη σχάρα εξαερισμού (!) ενός υπόγειου “κουτουκιού”, ακούει μια φωνή να τραγουδά θαυμάσια! Ήταν φυσικά ο Καλογιάννης που έχοντας χάσει στα χαρτιά (!) το μαγαζάκι του, τραγουδούσε για το “προς το ζην”. Κατεβαίνει κάτω , τον ακούει και του κλείνει ραντεβού την άλλη μέρα να τον ακούσει με το μαέστρο του τον Γιαννη Διδίλη στο πιάνο (αυτός με το τσιγάρο και το μόρτικο ύφος στην φώτο πάνω).
[youtube width=”640″ height=”480″]http://www.youtube.com/watch?v=24iqrLYKiP8[/youtube]
Η συνέχεια γνωστή και να το πρώτο σαρανταπενταράκι του Καλογιάννη μετά την επιτυχημένη περιοδεία στην ΕΣΣΔ. Συνθέτης ο Διδίλης, στην Λύρα και στιχουργός ο Δημήτρης Χριστοδούλου. Και τα δυο τραγούδια αργήσανε πολύ να βγούνε σε μεγάλα βινύλια, το παραπάνω στη συλλογή “Το πρώτο το τραγούδι-Τραγουδιστές” και το άλλο “Τον πόνο μέσα μου κρατώ” στο διπλό βινύλιο “Στιγμές από το ελληνικό τραγούδι” με την επιμέλεια του Τάκη Κωνσταντακόπουλου.
Μανώλης Τζιλιβάκης
