Ήδη η Ελλάδα είναι μέσα στον κυκλώνα. Οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στη Σούδα, στην Αλεξανδρούπολη, στο Στεφανοβίκειο, στη Λάρισα χρησιμοποιούνται για την πολεμική προετοιμασία και οι ρωσικές προειδοποιήσεις είναι πραγματικότητα.
Η πολιτική της εμπλοκής της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς είναι άκρως επικίνδυνη, είναι εγκληματική. Αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα που επιβεβαιώνει τη σημασία της πολύχρονης πάλης του ΚΚΕ, της σύγκρουσης με όλες τις κυβερνήσεις, της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, για τη συμμετοχή τους στα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ
Η κυβέρνηση κλιμακώνει την εμπλοκή με την αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού και πιθανώς και στρατιωτικών δυνάμεων στο πολεμικό μέτωπο. Το αεροπλανοφόρο «Χάρι Τρούμαν», βρίσκεται ήδη στο Β. Αιγαίο. Η επίκληση των «συμβατικών υποχρεώσεων» απέναντι στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες που χρησιμοποιούν ξεδιάντροπα η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ είναι το μέσο για συνεχώς και πιο βαθιά εμπλοκή της χώρας.
Η ευρω-λαγνεία του ΣΥΡΙΖΑ με τη στήριξη της «ενωμένης Ευρώπης» και οι ψεύτικες προσδοκίες που καλλιεργεί, ξεπερνούν σκοπίμως τον ταξικό χαρακτήρα της ΕΕ στην υπηρεσία των μονοπωλίων, το γεγονός ότι είναι συνένοχη, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και ευθύνεται για όλους τους προηγούμενους πολέμους.
Η συμμετοχή της χώρας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, οι στρατηγικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, έχουν δοκιμαστεί, με οδυνηρά αποτελέσματα. Ο ισχυρισμός που παρουσιάζει τον ευρωατλαντικό ιμπεριαλισμό ως προστάτη της κυριαρχίας της χώρας, απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα, έχει καταρρεύσει. Μέσα στο ΝΑΤΟ, ανάμεσα σε δύο συμμάχους, δημιουργήθηκαν οι όροι των κρίσεων στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και έφτασαν οι δύο χώρες στα πρόθυρα πολέμου. Μέσα στο ΝΑΤΟ παραμένει το casus belli (αιτία πολέμου) από το 1995 και ενισχύονται οι διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης.
«Η Τουρκία είναι βασικός εταίρος της ΕΕ, σε σχέση με την οικονομία, το εμπόριο και τη μετανάστευση, στρατηγικός εταίρος, για τη σταθερότητα της ευρύτερης περιοχής και σύμμαχος με τον οποίο η ΕΕ επιθυμεί τις καλύτερες δυνατές σχέσεις». Αυτά υποστηρίζει η ΕΕ παρά το γεγονός ότι η τουρκική αστική τάξη αμφισβητεί την κυριαρχία των νησιών, αυξάνει επικίνδυνα τις υπερπτήσεις σε ελληνικό έδαφος, την ώρα που η τουρκική ηγεσία προχωρά στο άνοιγμα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου, των Βαρωσίων, ενώ στη θέση της εισβολής και κατοχής του 37% του κυπριακού εδάφους, η ΕΕ μιλάει για «ανεπίλυτη σύγκρουση στην Κύπρο», ως «μείζον εμπόδιο στις σχέσεις ΕΕ – Τουρκίας».
Σήμερα, που η Τουρκία, λόγω των εξελίξεων, αναβαθμίζεται στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό θα καταβληθούν πρόσθετες προσπάθειες για να τραβηχθεί από τη ρωσική επιρροή, να εκπληρώσει ειδικό ρόλο στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, με βαριά ανταλλάγματα, σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας και της Κύπρου.
Τα παραπάνω, όπως και οι εξελίξεις στην ίδια την Ουκρανία, δείχνουν πόσο παραπλανητική και ανιστόρητη είναι η θέση που προβάλλεται, ότι «για να πάρεις βοήθεια όταν την χρειαστείς, πρέπει να συμμετέχεις στα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ». Το ίδιο πράγμα επιβεβαιώνουν και οι πολύ επικίνδυνες διατυπώσεις και ορολογίες περί ΝΑΤΟικού εδάφους και ΝΑΤΟικών θαλασσών.
Η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της παρουσιάζουν την καταστροφική εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ως επιλογή στήριξης των «δημοκρατικών» έναντι των «αυταρχικών» καθεστώτων, μιλούν για την προστασία του λεγόμενου «ελεύθερου κόσμου». Αλήθεια; . Ο κόσμος τους είναι ο καπιταλισμός, της εκμετάλλευσης, της ανεργίας, της φτώχειας, των δεκάδων πολέμων, που σέρνει σήμερα στο πολεμικό σφαγείο τους λαούς για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Η δημοκρατία τους σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, στη «Δύση» και στη Ρωσία, καταπατά τα εργατικά, λαϊκά δικαιώματα, είναι ταυτισμένη με την καταστολή, είναι η δικτατορία των μονοπωλίων.
Το σύστημα έχει σαπίσει, δεν παίρνει μερεμέτια, οι ανταγωνισμοί, οι αντιθέσεις του δεν μετριάζονται και οι προτάσεις των αστικών κομμάτων, όπως αυτές του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜέΡΑ25, τα ευχολόγια για την «ιμπεριαλιστική» ειρήνη και τη λεγόμενη «νέα παγκόσμια ή ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική», είναι εργαλεία χειραγώγησης του λαού, κάλυψης της βάρβαρης φύσης του καπιταλισμού.
Η πείρα από τις οδυνηρές εξελίξεις είναι πολύτιμη και η εργατική τάξη, ο λαός μας, όπως και οι άλλοι λαοί, επιβάλλεται να βγάλουν συμπεράσματα, να μη δείξουν ποτέ εμπιστοσύνη στις αστικές τάξεις, στις κυβερνήσεις, στις συμμαχίες τους, να πιστέψουν στη δύναμή τους και να πάρουν μέρος στην αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική πάλη, για τη νέα σοσιαλιστική κοινωνία που μπορεί να βάλει θεμέλια για να ζήσει ο λαός όπως του αξίζει, με αμοιβαία επωφελείς σχέσεις με τους άλλους λαούς.
Η αγωνία, ο προβληματισμός του λαού, η απέχθεια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, μπορούν να εκφραστούν στον δρόμο της συμπόρευσης με την πολιτική αρχών του ΚΚΕ, στη δραστήρια συμμετοχή στον αγώνα για καμία εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ή αλλού με οποιονδήποτε τρόπο και οποιοδήποτε πρόσχημα. Κανένα ελληνικό στρατιωτικό σώμα να μη σταλεί στην Ουκρανία, σε χώρες που συνορεύουν με αυτήν ή σε άλλες ιμπεριαλιστικές αποστολές. Να κλείσουν τώρα όλες οι στρατιωτικές βάσεις που αξιοποιούνται ως ορμητήρια πολέμου, να αποδεσμευτεί η χώρα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ με τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας.
