Με την ευκαιρία της συμμετοχής του Κωνσταντίνου Σκαράκη στο Φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού, των Εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές, στα Χανιά, την Παρασκευή 15 Ιουνίου, από τις 19.30 το απόγευμα στο Clubhouse, των Cretan Gunners, Μπονιάλη 11-14 [στην υπόγεια στοά, αριστερά από τα γραφεία της εφημερίδας Χανιώτικα Νέα] και στο Ρέθυμνο, το Σάββατο 16 Ιουνίου από τις 19.30 το απόγευμα, στο Arokaria Cafe, Σαλαμίνος 7, όπου θα παρουσιάσει τα βιβλία του, κάναμε μαζί του μια μικρή κουβέντα για να τον γνωρίσετε.
Γεια σου, Κώστα. Εδώ κανονικά ρωτάνε πως νιώθεις για το πρώτο σου βιβλίο, πως ένιωσες όταν το έπιασες στα χέρια σου και ότι έχει να κάνει γενικά με την αίσθηση του βιβλίου. Θα σου κάνω ίσως την ίδια ερώτηση αλλά σίγουρα όχι με τον ίδιο σκοπό. Αυτό που θέλω να μάθουμε είναι πως νιώθεις που γράφεις.
Για την ακρίβεια πως νιώθεις που επιτέλους γράφεις. Νιώθεις ελευθερία, καταπίεση, άγχος, πίεση;
Ή απλά, ίσως πάντοτε, νιώθεις μόνο την ατέλειωτη ελευθερία, έχοντας στα χέρια σου ένα εργαλείο έκφρασης που δεν λογοδοτεί σε κανέναν;
Μίλησες μας, για σένα και την συγγραφή, και την ιδέα της συγγραφής, και τι εκφράζει για σένα.
Νιώθω ελευθερία. Όταν γράφω ο συνδυασμός νου- καρδιάς οδηγεί το χέρι μου. Το τι νιώθω ακριβώς εκείνη την στιγμή δεν περιγράφεται με λέξεις. Όταν όμως τελειώνει η δημιουργία νιώθω χαρά, ανακούφιση, ενίοτε νοσταλγία. Χαρά πάνω από όλα θα έλεγα, διότι έβγαλα από μέσα μου αυτό που με απασχολούσε ή έστω κατάφερα να δημιουργήσω κάτι από μια μικρή ιδέα.
Σίγουρα μια από τις πιο κλασσικές ερωτήσεις είναι να μας πεις κάποια πράγματα για το βιβλίο σου ή γιατί θα πρότεινες σε κάποιον να το αγοράσει. Θα σου κάνω και εγώ την ίδια ερώτηση αλλά όχι με το κλασσικό τρόπο, γιατί θέλω οι αναγνώστες να γνωρίσουν και εσένα και το βιβλίο σου.
Θέλω να διαλέξεις ένα απόσπασμα από το βιβλίο σου, ένα πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα, να το παραθέσεις εδώ και μετά να το σχολιάσεις. Πιστεύω ότι είναι ίσως ο καλύτερος δυνατός τρόπος για να μπορέσεις να αποκαλύψεις σε κάποιον αυτό που νιώθεις και πιστεύεις πραγματικά για το βιβλίο σου.
Μια μαντινάδα από το καινούριο μου βιβλίο που λέγεται “Αθάνατη Ρίζα” λέει:
“Aν τση καρδιάς την αφορμή δε δώσεις να πονέσει
Τι μαντινάδα θες να πει τον πόνο να γιατρέψει”
Και ένα απόσπασμα από το πρώτο μου βιβλίο τα “Ασπρόμαυρα παραμύθια και πολύχρωμοι εφιάλτες”:
“Κατάλαβα πως οι άνθρωποι γυρεύουν μεγάλα πράγματα για να χωρέσουν τα όνειρά τους κι όταν τελικά τα αποκτήσουν, έχουν πάψει να ονειρεύονται”.
Νομίζω ότι δεν χρειάζεται κάποιος σχολιασμός. Καταγράφω αυτά που βλέπω και βιώνω ανά εποχή ή με στιχάκια και ποιήματα, είτε με μαντινάδες, με την δική μου ματιά. Κάπως έτσι θα το έλεγα.
Θα συμμετέχεις στο φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού των Εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές που θα διεξαχθεί στα Χανιά, την Παρασκευή 15 Ιουνίου, από τις 19.30 το απόγευμα στο Clubhouse, των Cretan Gunners, Μπονιάλη 11-14 [στην υπόγεια στοά, αριστερά από τα γραφεία της εφημερίδας Χανιώτικα Νέα] και στο Ρέθυμνο, το Σάββατο 16 Ιουνίου από τις 19.30 το απόγευμα, στο Arokaria Cafe, Σαλαμίνος 7.
Πως βλέπεις την συμμετοχή σου στο Φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού και γενικά τις δραστηριότητες των Συμπαντικών Διαδρομών όλα αυτά τα χρόνια;
Μίλησες μας για το φεστιβάλ και τι να περιμένουμε.
Το Φεστιβάλ Όψεις του Φανταστικού που διοργανώνεται εδώ και χρόνια σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού είναι ένα πολύ σπουδαίο λογοτεχνικό φεστιβάλ! Με συμμετοχή από δεκάδες συγγραφείς από Ελλάδα και Κύπρο και πολλά διαφορετικά είδη λογοτεχνίας και ποίησης. Από σκοτεινή ποίηση και λογοτεχνία, Steampunk, μέχρι ιστορίες μυστηρίου και σύγχρονη λογοτεχνία. Μια γιορτή της λογοτεχνίας θα έλεγα στην οποία είμαι ευγνώμων που έχω την ευκαιρία να συμμετάσχω κι εγώ με τα δυο βιβλία μου.
Επίσης θεωρώ πολύ σημαντικό αυτό που κάνουν οι εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές, καθώς δίνουν την ευκαιρία σε νέους συγγραφείς να παρουσιάσουν στο ευρύ κοινό το έργο τους και στην ουσία προάγουν την λογοτεχνία και τον πολιτισμό.
Ένα σίγουρα μεγάλο ερώτημα για κάθε αναγνώστη που λατρεύει έναν συγγραφέα είναι πως θα είναι σαν απλός άνθρωπος, τι συνήθειες θα έχει. Τι τρώει, τι μουσική του αρέσει, που ταξίδεψε και πολλά άλλα πράγματα.
Θα προσπαθήσω να κάνω απλή αλλά αναγκαστικά και περίπλοκη ταυτόχρονα την ερώτηση.
Πες μας, που θα ήθελες να ταξιδέψεις για να απαγγείλεις κάποιο κείμενο σου και όταν θα το έκανες αυτό, τι μουσική θα ήθελες να ακούγεται, τι ποτό να γεμίζει το ποτήρι μπροστά σου και ποια αγαπημένη νοστιμιά να σε περιμένει στο πιάτο σου;
Θα ήθελα πολύ να βρισκόμουν σε μια από τις πιο μακρινές γωνιές του κόσμου, ίσως στο Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας απέναντι από την Ιαπωνία, ή στην Παταγονία στη Λατινική Αμερική, ή στη Νότια Αφρική! Να συνομιλήσω με ανθρώπους και να γνωρίσω την κουλτούρα και τον πολιτισμό τους, να τους απαγγείλω στην γλώσσα μου για να ακούσουν, να τους τα μεταφράσω στη γλώσσα τους για να τα καταλάβουν και να δουν το πρόσωπό μου τις χειρονομίες μου και να ακούσουν τον τόνο της φωνής μου για να νιώσουν την ψυχή μου. Η μουσική υπόκρουση από έναν δίσκο του Μάκη Αμπλιανίτη ή των Pink Floyd θα μου άρεσε, ή του Ψαραντώνη για τις μαντινάδες μου, αν και δεν την θεωρώ απαραίτητη.
Τέλος πιστεύω ότι κάποιοι μεζέδες με ένα ποτήρι μπύρα θα ήταν ότι έπρεπε!
Κάτι ευχάριστο, όμορφο και γλυκό που θα ήθελες να μοιραστείς με τους αναγνώστες μας; Μέσα σε αυτόν τον σκληρό, βίαιο και απάνθρωπο κόσμο και μέσα σε αυτή την απρόσωπη κοινωνία υπάρχει κάτι που σε κρατάει, σου δίνει δύναμη;
Ίσως το όνειρο να γράψεις κάτι καινούργιο, να ζωγραφίσεις στην άμμο του χρόνου ένα καινούργιο όνειρο, ένα καινούργιο μύθο;
Η αγάπη είναι η ουσία όλης μας της ζωής και όλης μας της ύπαρξης! Και αγάπη όχι για τα υλικά πράγματα φυσικά! Αυτά έχουν άλλη θέση στην ζωή και όχι αυτή που τους έχει δώσει ο άνθρωπος σήμερα. Αν το καταλάβουμε αυτό η ζωή μας θα γίνει πολύ καλύτερη. Αυτό μου δίνει δύναμη να κινούμαι και να προχωρώ. Οι δικοί μου άνθρωποι επίσης, καθώς και η μουσική και η ποίηση, μεταξύ των άλλων φυσικά!
Υπάρχουν ιδέες για καινούριες δημιουργίες και ίσως υλοποιηθούν κι αυτές εν καιρώ.
Σε ευχαριστούμε για τον χρόνο σου. Κάτι τελευταίο που θα ήθελες να πεις στους αναγνώστες μας;
Η πρώτη μου ποιητική συλλογή “Ασπρόμαυρα παραμύθια και πολύχρωμοι εφιάλτες” που κυκλοφόρησε πριν από 2 περίπου χρόνια περιέχει κατά κύριο λόγο στίχους που έγραψα μαζί με την κιθάρα μου αλλά δεν ηχογραφήθηκαν ποτέ, ποιήματα και μικρές ιστορίες.
Το δεύτερο βιβλίο “Αθάνατη Ρίζα – Μαντινάδες” που κυκλοφόρησε φέτος (και τα δυο από τις εκδόσεις Συμπαντικές Διαδρομές) είναι μια συλλογή από 150 μαντινάδες, μια ιστορία και ένα γλωσσάρι της Κρητικής Διαλέκτου που έφτιαξα.
Και τα δυο ‘παιδιά’ μου τα αγαπώ πολύ και εύχομαι να καταφέρουν να αγγίξουν την ψυχή έστω και ενός αναγνώστη όπως έχουν αγγίξει τη δική μου ψυχή!
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο που μου αφιερώσατε!
