dontmiss

Κώστας Νικολ. Σημαντήρης: Έφυγε ένας ξεχωριστός άνθρωπος

Το τέλος του 2016 επιφύλαξε μια οδυνηρή έκπληξη για το Αμάρι και τον Μέρωνα ειδικά. Τον αναπάντεχο χαμό του αξιαγάπητου Μερωνιανού, του Κωστή Σημαντήρη. Έφυγε ήρεμα ενώ κοιμόταν, όπως ήρεμος και γαλήνιος ήταν κι ο ίδιος στη ζωή του.

κώστας σημαντήρηςΟ Κωστής ήταν ο 3ος γιός από τους 4 γιούς και 2 θυγατέρες του Σημαντηρονικολή και της αρχόντισσας Ερήνης, το γένος Σκαρσουλή, από τους Αποστόλους. Μια τόσο πολυμελής οικογένεια, με τις γνωστές μετακατοχικές οικονομικές συνθήκες σε συνδυασμό με την πρόωρη ορφάνια με την απώλεια του πατέρα τους, ανάγκασε όλα τα αγόρια να ξενιτευτούν για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Ο Κωστής αφού τέλειωσε τις γυμνασιακές σπουδές στο Ρέθυμνο, ακολούθησε το μεγάλο του αδελφό Αλέκο στα καράβια, ταξιδεύοντας κοντά 10 χρόνια. Στη συνέχεια θέλησε να γνωρίσει κι αυτός το «Αμερικάνικο όνειρο», όπου είχαν προηγηθεί τα αδέλφια του Σταύρος και Μανόλης. Όμως σύντομα η νοσταλγία για την πατρίδα ήταν εκείνη που τον έφερε πίσω στην Αθήνα. Στη Ν. Σμύρνη ξεκίνησε την εμπορική δραστηριότητα. Από τότε, στα μέσα της δεκαετίας του ’80, θα έχει την τύχη να τον συντροφεύει με την αγάπη της και την αμέριστη στήριξη της η γυναίκα του Πόπη, με την οποία αποτέλεσε ένα αγαπημένο ζευγάρι μέχρι το άτυχο τέλος του.

Η αγάπη του όμως για τον Μέρωνα και το Αμάρι, για τα «πατρογονικά του», δεν τον αφήνει για πολύ εκτός Κρήτης. Θέλει να προσφέρει στο τόπο του την πείρα και αξιοσύνη του. Μεταφέρει και ιδρύει -πρωτοπόρος πάντα- στην Αγία Φωτεινή, κόμβο για όλα τα χωριά της επαρχίας, ένα εξαιρετικού επιπέδου SUPER MARKET, προσφέροντας και βοηθώντας κυρίως την ντόπια παραγωγή. Έτσι σταμάτησε το πήγαινε-έλα των Αμαριωτών στη «χώρα», διευκολύνοντας τις αγορές τους.

Ο Κωστής ανήσυχος, φιλοπρόοδος, δεν αρκείται στην εμπορική επιχείρηση. Έχει οράματα για τον πολιτισμό και την αναγέννηση του χωριού του. Δημιουργεί, συντονίζει, ξεσηκώνει τη νεολαία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο. Οργανωτικός, καλοσυνάτος, ευγενής εμπνέει τη νεολαία και αναβιώνει δρώμενα και εκδηλώσεις, που καθιερώνονται ως θεσμοί -πολιτιστικές  ανάσες, για τους σκληρά εργαζόμενους αγρότες του χωριού. Οι νεολαίοι, με την καθοδήγηση του, πιστεύουν ότι μπορούν να προσφέρουν χαρά-κέφι-διασκέδαση.

Με τη βοήθεια όλων καθιερώνονται οι γιορτές της Καθαρής Δευτέρας (ξακουστές μέχρι σήμερα σε όλο το νομό) με την αναβίωση των παλαιών δρώμενων – μασκαράδων διασκεδαστών (ο Χότζας, η Καμήλα κλπ). Το 15Αύγουστο καθιερώνει τη γιορτή του Αλωνίσματος και συλλογής του σιταριού, με προσφορά νηστήσιμων φαγητών και γλεντιού, διασκεδάζοντας τους παραθεριστές του Μέρωνα αλλά και όλης της επαρχίας, που μετέχουν στην πανδαισία με τα νηστήσιμα – ξεχασμένα φαγητά π.χ. χοχλιούς με το χόντρο, κουκιά ματσιστά κλπ. Ο Κωστής ικανοποιημένος που έβαλε το νερό στ’ αυλάκι, παρέδωσε τη σκυτάλη στους νεώτερους που συνεχίζουν με την ίδια επιτυχία αυτή την πολιτιστική άνοιξη.

Ο Κωστής πάντα πρωτοπόρος, ξεκινά με άλλους συνεπαρχιώτες, ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο με στόχο τη δημιουργία εταιρίας ανάπτυξης στο Αμάρι. Η «ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΗ ΑΜΑΡΙΟΥ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» (ΑΝ.Ε.Α. ΑΕ) στα οράματα του προοδευτικού Κωστή, έχει σκοπό να κρατήσει τους νέους στην επαρχία, να αναδείξει τα ξακουστά ντόπια προϊόντα, με την προώθηση τους σ’ όλο τον κόσμο. Ακόμα θυμάμαι το καλοκαίρι, τη συγκίνηση και περηφάνια του, όταν μου ανέφερε τη βράβευση στο Λος Άντζελες της Μερωνιανής ρίγανης, πρώτης ανάμεσα σε δεκάδες δείγματα.

Τον Κωστή δεν τον πτοούν αντιξοότητες και δυσκολίες. Είναι ψύχραιμος, θαρραλέος, αθεράπευτα αισιόδοξος, ότι στο τέλος θα γίνουν όλα όπως τα οραματίστηκε. Στα τελευταία χρόνια πρωτοστατεί πάλι στις ετήσιες μαζώξεις των Σημαντήρηδων όλης της Κρήτης. Φροντίζει για την συμμετοχή και την επιτυχία των συγκεντρώσεων. Ήμουν μάρτυρας, στη περυσινή συγκέντρωση στο Φουρφουρά, για την εκτίμηση όλων στο πρόσωπό του.

Πάντα μπροστάρης ο Κωστής, εθελοντής στη καλοσύνη, στην ευπρέπεια, στο ήθος, στην εντιμότητα. Στις παρέες του καλοκαιριού θα μας λείψουν όλα αυτά, όπως και ο πάντα μεστός και σεμνός λόγος του.

Ελπίζω και εύχομαι ο Πολιτιστικός Σύλλογος, να φροντίσει να εντοιχίσει στο Παλιό Σχολειό, μια μαρμάρινη πλάκα με λίγα σεμνά λόγια για το έργο και τις αξίες του, για να τον θυμούνται οι παλιοί και να εμπνέονται οι νεώτεροι.

Νότης Σ. Βαμιεδάκης