Το «κράτος εν κράτη» της κοινωνικής (;;;) υπηρεσίας του Δήμου, άλλη μια φορά εκδικείται όποιον τολμά να υπερασπίσει τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά του.
Μετά από 7 χρόνια ευδόκιμης υπηρεσίας και υπηρεσιακών επαίνων, παραμονές των Χριστουγέννων, πετούν στον καιάδα της ανεργίας νέα μητέρα 3 παιδιών μονογονεϊκής οικογένειας. Είναι η κοινωνική λειτουργός του Κέντρου προστασίας των γυναικών θυμάτων βίας, στην οποία η διοίκηση του Δήμου ασκεί την πιο ωμή, αυθαίρετη εργοδοτική βία και τρομοκρατία.
Ενώ ανανεώνουν τις συμβάσεις όλων των εργαζομένων του Κέντρου, διακόπτουν την δική της, γιατί πριν λίγους μήνες τόλμησε να διαμαρτυρηθεί και εγγράφως, ύστερα από πολλές αλλά άκαρπες προφορικές διαμαρτυρίες, για περιστατικά και συμπεριφορές παρατεταμένης ψυχολογικής, ηθικής εργοδοτικής βίας, που αφορούσαν ακόμη και το ντύσιμό της!!!Για κατάχρησης εξουσίας και πιέσεις για μέχρι και 12ωρη απασχόληση και εκτός του ωραρίου, Σάββατα Κυριακές, χωρίς υπερωριακή αμοιβή και σε δράσεις πολιτικής προβολής. Για απόπειρες ψυχιατρικοποίησης των αυτονόητων αντιδράσεών της. Για διαρκείς απειλές μη ανανέωσης των συμβάσεων όσων «δεν θα υπηρετούν το πολιτικό όραμα της αντιδημάρχου»!!!
Ίδιες καταγγελίες έχουν γίνει και από άλλους εργαζόμενους.
Κι ενώ αυτά έχουν πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης, η διοίκηση του δήμου προχωρά στην εκδικητική απόλυση και μάλιστα χωρίς καμία προειδοποίηση και δυνατότητα η εργαζόμενη να υπερασπίσει τον εαυτό της. Απορρίπτουν κάθε προσπάθεια διαλόγου και συνδιαλλαγής και με τις παρατάξεις του ΔΣ αλλά και με τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων, που δικαίως έχουν συγκλονιστεί από την ωμότητα αυτή. Έφτασαν μάλιστα δημόσια να διαλαλούν πως έχουν ήδη συντάξει 17 ολόκληρες σελίδες με τις γνωστές «καταγγελίες» σε βάρος της.
Την ίδια ακριβώς μεθοδολογία κατασκευασμένων κατηγοριών και διαπόμπευσης ακολούθησαν και στην απόλυση των 2 εργαζομένων της ίδιας υπηρεσίας τον Οκτώβρη του 2024. Γελοιοποιήθηκαν μόλις δημοσιοποιήθηκαν αφού απέδειξαν την ενοχή της υπηρεσίας και όχι των εργαζομένων, που παρ’ όλα αυτά τις απέλυσαν!!! Και δεν είναι τα μοναδικά περιστατικά που απομακρύνονται εργαζόμενοι που με συνέπεια εκτελούν το υπηρεσιακό τους καθήκον αλλά όχι προσωπικές φιλοδοξίες και στρατηγικές.
Η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος προσωπικά έχει τεράστιες ευθύνες. Μάταια προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από τις εισηγήσεις της υπηρεσίας. Ο ίδιος έχει και την διοικητική και την πολιτική ευθύνη. Έγκαιρα είχαμε προειδοποιήσει ότι σπέρνουν ανέμους και θα θερίσουν θύελλες.
Οι εργαζόμενοι και ο λαός πρέπει να δουν ότι το περιβόλι που επιτρέπει και την προσωπική καπηλία των υπηρεσιών και τους εκβιασμούς των εργαζομένων. Είναι από την μια το άθλιο μεσαιωνικό καθεστώς των Συμβάσεων Ορισμένου Χρόνου, με χιλιάδες εργαζόμενους σε ομηρία, χωρίς κανένα θεμελιωμένο δικαίωμα. Έρμαιο στις ορέξεις και την βουλησιαρχία κάθε διοικητικού ή πολιτικού προϊσταμένου. Πολιορκητικός κριός για τα δικαιώματα και των υπόλοιπων εργαζομένων. Ένα καθεστώς που η Λαϊκή Συσπείρωση διαχρονικά καταγγέλλει και στο τελευταίο Συνέδριο της ΚΕΔΕ ζήτησε να καταργηθεί και οι συμβάσεις να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου αλλά όλες οι άλλες παρατάξεις αρνήθηκαν να ψηφίσουν. Είναι από την άλλη, ο νέος ακόμη πιο αυταρχικός δημοσιοϋπαλληλικός κώδικας, η βιομηχανία των πειθαρχικών, που σε μια εποχή ραγδαίας φτωχοποίησης του λαού, φοροληστείας, νέας συρρίκνωσης των κοινωνικών υπηρεσιών στο όνομα των πολεμικών δαπανών, που θέλουν να προλάβουν την διογκούμενη λαϊκή κατακραυγή και να επιβάλλουν παντού σιγή νεκροταφείου. Αυτό είναι το μεγάλο περιβόλι στο οποίο «φυτρώνουν» και τα προσωπικά φέουδα. Αλλά το οργανωμένο εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να ξεριζώσει όχι μόνο το δέντρο αλλά και ολόκληρο το δάσος.
Η Λαϊκή Συσπείρωση απαιτεί:
- Εδώ και τώρα να ανακληθεί η απόλυση της εργαζόμενης. Να διερευνηθούν οι καταγγελίες της
- Να σταματήσει η στοχοποίηση και της ίδιας και κάθε εργαζόμενου που διεκδικεί το δίκιο του.
- Να παρθούν όλα τα μέτρα για να γίνονται σεβαστά όλα τα δικαιώματα των εργαζομένων του Δήμου. Να καταδικαστούν όλες οι αυταρχικές καταπιεστικές πρακτικές.
- Να μετατραπούν σε Αορίστου όλες οι ΣΟΧ και λόγω της απόσυρσης του ΕΣΠΑ από τις κοινωνικές δομές και για να σταματήσει το καθεστώς της ομηρίας και των εκβιασμών.
