Ο Μανώλης Κακλιδάκης ή Κακλής όπως ήταν γνωστός, γεννήθηκε το 1945 στην Επισκοπή Ρεθύμνου και ασχολούνταν επαγγελματικά με το τραγούδι και το λαούτο από το 1969.
Από πολύ νεαρή ηλικία είχε την τύχη να ζήσει από κοντά σ’ ένα γλεντζέδικο, ζωντανό περιβάλλον, γεμάτο μουσικά ακούσματα, γνήσια παραδοσιακά, όπως του Γιάννη Μπερνιδάκη (Μπαξεβάνη) και του συγχωριανού του, του Νίκου του Μανιά. Οι δύο αυτοί λαγουτιέρηδες τον επηρέασαν βαθύτατα.
Η τεχνική τους στο λαούτο και η έκφραση στο τραγούδι καθόρισαν την πορεία του νεαρού τότε Μανώλη, ο οποίος πολύ γρήγορα σημείωσε τεράστια πρόοδο και εξέλιξη και μέχρι σήμερα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους εκφραστές της κρητικής μουσικής παράδοσης. Ιδιαίτερα στο τραγούδι διακρίθηκε για την ερμηνεία του που την υπογράμμιζε μοναδικά η εξαιρετική «κρητική» χροιά της φωνής του.
«Παλιά γίνονταν μεγάλα πανηγύρια του Αγίου Παντελεήμονα. Έτσι, λοιπόν, έπαιξα για πρώτη φορά στον πλάτανο σε ηλικία 18 χρονών & αυτό γιατί με εμπιστεύτηκε ο συγχωριανός μου, ο Παντελής o Δαμανάκης. Έπαιζα μαζί με τον Μανώλη Κοτζάμπαση από το Χρωμοναστήρι. Στη συνέχεια με τον Μάρκο Δασκαλομαρκάκη από την Ασή Γωνιά, οπότε δεθήκαμε Πισκοπιανάκια & Ασηγωνοτάκια κάνοντας πολλά όμορφα γλέντια. Μόλις απολύθηκα από τον στρατό, συνεχίσαμε με τον Δασκαλομαρκάκη & ακολούθησε μια πολύχρονη συνεργασία με το Ροδάμανθο Ανδρουλάκη»
Στην δισκογραφία παρουσιάζεται για πρώτη φορά το 1970 παρέα με τον Βαγγέλη Μυζηθράκη (Μυζήθρα) με το δίσκο 45″ που περιείχε τα τραγούδια Έδωσα την αγάπη μου και Μαζί μέσα στα βάσανα (Πάνιβαρ 207) και με τον Λεωνίδα Κλάδο στο δισκάκι που περιείχε το τραγούδι Κάνε τον πόνο μου χαρά (Πάνιβαρ 208).
“Μαζί με το Λεωνίδα τον Κλάδο, κάνω δύο μικρούς τότε δίσκους. Αυτοί οι δίσκοι προέκυψαν μετά από ένα γλέντι στη Μεσσαρά όπου με είχε καλέσει την εποχή που εκείνος, όπως είναι γνωστό, είχε εγκαταλείψει τη λύρα για 18 χρόνια.
Με το Ροδάμανθο το «Θα τηνε κάψω την καρδιά». Και άλλοι μεγάλοι δίσκοι με τον Κλάδο, με το Ζαχαρία το Μελεσσανάκη, τον Αλεφαντινό, το Βενιανάκη, με το Γεράσιμο Σταματογιαννάκη, το Μανώλη Καρπουζάκη & άλλους. Η συνεργασία μας ήταν με όλους πολύχρονη”.
Ενδεικτική δισκογραφία
Στις 45 στροφές
- Έδωσα την αγάπη μου – Μαζί μέσα στα βάσανα (Λύρα: Ευαγγ. Μυζηθράκης) Panivar 207, 1970
- Κάνε τον πόνο μου χαρά – Μαλεβυζιώτικος πηδηχτός (Λύρα: Λεων. Κλάδος) Panivar 208, 1970
- Μεσσαρίτικες κοντυλιές – Ο κόσμος με κατηγορεί (Λύρα: Λεων.Κλάδος) Panivar 219, 1970
- Εγλύκανες με να περνώ – Θα σ’αγαπώ μα προτιμώ (Λύρα: Ευαγγ. Μυζηθράκης) Panivar 221, 1970
- Να μπόριε του Θεού κανείς τσ’ αγγέλους να του πάρει – Μαντινάδες της νύχτας (Λύρα: Ροδ. Ανδρουλάκης) Panivar 251, 1970
- Θα την εκάψω την καρδιά – Του χριστιανού τ’ αντέτι (Λύρα: Ροδ. Ανδρουλάκης) Panivar 283, 1971
- Να’ταν ανώτερος Θεός – Μια πέτρα χτίζω δυο χαλας (Λύρα: Ροδ. Ανδρουλάκης) Panivar 400, 1971
- Κρητικά – Κρητικά (Λύρα: Καν. Κουκλινός, Μαρκ.Παπαδάκης) Panivar 440, 1972
- Θάλασσα δίχως τελειωμό – Σκληρή την έχεις την καρδιά (Λύρα: Βαγγ. Τσαφαντάκης) Panivar 481, 1972
- Αν είναι η μέρα όμορφη – Τρεις καπετάνιοι (Λύρα: Ροδ. Ανδρουλάκης) Panivar 538, 1972
- Μετά από μια χαρά – Χαμένη μου αγάπη Panivar 552, 1972
- Αναντράνισα / Όνειρο ήταν η ζωή (Λύρα: Ροδ. Ανδρουλάκης) Panivar 587, 1974
Στις 33 στροφές:
- Μανώλης Κακλής & Ροδάμανθος Ανδρουλάκης – Τρεις καπετάνιοι (1973)
- Λεωνίδας Κλάδος & Μανώλης Κακλής – Πάντερμο Ρέθεμνος (1976)
- Μανώλης Κακλής & Νίκος Μανιάς – Δύο Αηδόνια (1976)
- Μανώλης Κακλής & Ροδάμανθος Ανδρουλάκης – Σ’αγναντεύω Κρήτη (1978)
- Μανώλης Κακλής & Ροδάμανθος Ανδρουλάκης – Θα τηνε κάψω τη καρδιά (1978)
- Μανώλης Κακλής & Ζαχάρης Μελεσανάκης – Καταδικάστηκα (1980)
- Λεωνίδας Κλάδος & Μανώλης Κακλής – Όταν κοιμάται ο δυστυχής (1981)
- Μανώλης Κακλής – O Ταχυδρόμος της Χαράς (1982)
- Μανώλης Κακλής & Ροδάμανθος Ανδρουλάκης – Τα μεσοπέλαγα (1984)
- Μανώλης Κακλής & Μανώλης Καρπουζάκης – Τα δώρα (1985)
- Μανώλης Κακλής & Νίκος Αλεφαντινός – Όλα για την αγάπη σου (1987)
- Θανάσης Σκορδαλός & Μανώλης Κακλής – ’90 (1990)
- Μανώλης Κακλής – Ζαχάρης Μελεσανάκης – Πρώτο Τραγούδι τσ’ Ανοιξης (1992)
- Μανώλης Κακλής – Ότι αγαπώ το τραγουδώ (1995)
- Μανώλης Κακλής – Ζαχάρης Μελεσανάκης – Γλυκά μου μάτια (2003)
- Λεωνίδας Κλάδος & Μανώλης Κακλής – 25 Χρόνια μετά (2006)
- Μανώλης Κακλής – Σήφης Λεκκάκης – Ξεχασμένοι δρόμοι (2007)
- Κώστας Βερδινάκης – Μανώλης Κακλής – Με το χρώμα της Κρήτης
- Μανώλης Κακλής – Ζαχάρης Μελεσανάκης – Επιμένω (2013)
Η δεκαετία του 1970 και του 1980 θεωρούνται οι κορυφαίες στην καριέρα του Μανώλη Κακλή και ιδιαίτερα οι δισκογραφικές του συνεργασίες με τους Λεωνίδα Κλάδο, Ροδάμανθο Ανδρουλάκη και Zαχάρη Μελεσσανάκη.
Παρά το σκληρό χτύπημα της μοίρας που έπληξε την οικογένεια του (έχασε την κόρη του Μαρίνα πολύ νωρίς), ο Μανώλης Κακλής με την παρότρυνση των φίλων και θαυμαστών του, συνέχισε να μαγεύει με το τραγούδι του…
“Ήταν τόσο βαρύ το χτύπημα της μοίρας που παραλίγο να εγκαταλείψω για πάντα αυτό που έκανα και αγαπούσα, να διασκεδάζω τον κόσμο με το αγαπημένο μου «όπλο», το λαούτο.
Δεν υπάρχει πιο γλυκό & πιο μεγάλο πράγμα, δεν υπάρχει μεγαλύτερος έρωτας, μεγαλύτερος σεβντάς. Εγώ λέω ότι το φαΐ είναι για να κρατιέται ο άνθρωπος & η μουσική είναι η τροφή της ψυχής.”
Tα τελευταία χρόνια συνεργαζόταν με τους αδερφούς Κατσαμά, το Ζαχαρία Μελεσσανάκη και τους Κωστή Κακουδάκη, Μανώλη Βερδινάκη και Στέλιο Σταματογιαννάκη και εμφανιζόταν αρκετά συχνά στο “Κέντρο Κακλής” στην παραλία της Επισκοπής, όπου οι φίλοι μπορούσαν να τον βρουν.
Ο Μανώλης Κακλής έφυγε από τη ζωή στις 18 Οκτωβρίου του 2017 από ανακοπή καρδιάς…
του Κώστα Βασιλάκη
(με τη βοήθεια του Γιώργη Γαβαλά σε οπτικοακουστικό υλικό)
https://www.youtube.com/watch?v=Ah13lKujlpI
