Εν μέσω πανδημίας, η κυβέρνηση συνεχίζει το «έργο» της, καταθέτωντας και ψηφίζοντας αντιλαϊκά νομοσχέδια το ένα μετά το άλλο. Πρόσφατα, έκανε νόμο τη μελέτη του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων για την Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση οδηγώντας 15χρονα παιδιά στην ανήλικη εργασία.
Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε, ακόμα, ότι από φέτος θα ισχύσει άλλος τρόπος πρόσβασης στα ΑΕΙ για τους μαθητές, με περιορισμένες επιλογές και θέσπιση ξεχωριστών βάσεων από τα Πανεπιστημιακά Τμήματα. Στον δρόμο δηλαδή που άνοιξε ο ΣΥΡΙΖΑ, βάζουν επιπλέον φραγμούς και φίλτρα σε παιδιά που ζουν την κόλαση της καραντίνας και το άγχος των πανελλαδικών. Αντί δηλαδή να επιλέγουν οι μαθητές Τμήμα, θα επιλεγούν τα Τμήματα τους μαθητές. Είναι πρώτη φορά στα χρονικά που μια κυβέρνηση παίρνει μια τέτοια άθλια, κατάπτυστη απόφαση, που μάλιστα θέλουν να ισχύσει και από φέτος.
Είναι φανερό ότι κυβέρνηση και υπουργείο Παιδείας έχουν χάσει σταθερά και για όλο το διάστημα τουλάχιστον της πανδημίας τη σύνδεση με την εκπαιδευτική πραγματικότητα, με τις ανάγκες των σχολείων, των Πανεπιστημίων, των δομών Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, των δομών της Ειδικής Εκπαίδευσης. Δεν είναι μόνο η ιστορία με τις μάσκες-αερόστατα που ακόμα βρίσκονται στον δρόμο για τα κλειστά σχολεία, δεν είναι μόνο τα διάφορα κωμικοτραγικά που συνέβησαν, με τα συστήματα που έπεφταν και τα δίκτυα που έχουν κρασάρει. Τώρα δίνουν με voucher τάμπλετ, αφήνοντας βέβαια πολλούς μαθητές απ’ έξω, γεγονός που αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση, έστω και καθυστερημένα, παραδέχεται ότι υπήρχε τελικά πρόβλημα, καθώς και ότι τα αιτήματα των μαθητών, των γονέων και των δασκάλων τους ήταν δίκαια.
Η διαχείριση της πανδημίας είναι αντιλαϊκή, ταξική και έχει σοβαρότατες επιπτώσεις στους νέους. Την αποκλειστική και κυρία ευθύνη την έχει η κυβέρνηση για το γεγονός ότι μια γενιά νέων μένουν πίσω μορφωτικά. Για το γεγονός ότι οι κοινωνικές ανισότητες βάζουν τη σφραγίδα τους ακόμα πιο έντονα στην πορεία των παιδιών. Για το γεγονός ότι σταδιακά αναπτύσσονται ψυχικά φαινόμενα στη νεολαία, τα οποία προκαλούν ανησυχία σε γονείς, εκπαιδευτικούς και ειδικούς. Εκδηλώσεις κατάθλιψης, βαρεμάρας, είναι άκρως ανησυχητικές για αυτές τις ηλικίες, που έχουν έντονη την ανάγκη της κίνησης, της εκτόνωσης, της δημιουργίας, της φιλικής επαφής.
Προφανώς ολόκληρη η κοινωνία και η εκπαιδευτική κοινότητα συμφωνεί στο ότι η διά ζώσης εκπαιδευτική διαδικασία είναι αναντικατάστατη, γι’ αυτό και η κυβέρνηση οφείλει να ακούσει τους γονείς, οι οποίοι βλέπουν τα παιδιά τους να ξεροσταλιάζουν, να τα παίρνει ο ύπνος μπροστά σε οθόνες, που ακόμα και όταν θέλουν να ξεσκάσουν πάλι είναι μπροστά σε οθόνες. Οφείλει να ακούσει τους εκπαιδευτικούς που λένε ορθά κοφτά ότι αυτό δεν είναι μάθημα, είναι διεκπεραίωση, εκπαιδευτικοί που εκφράζουν με πόνο ψυχής το τι σημαίνει διά ζώσης διδασκαλία. Όχι μόνο για να επιτευχθούν οι μαθησιακοί στόχοι, αλλά και για να στηριχτεί το παιδί του τελευταίου θρανίου. Αυτό το παιδί που θέλει παραπάνω στήριξη. Ένα σκούντημα στον ώμο για να ξυπνήσει, να πάρει μπρος. Αυτοί είναι οι ειδικοί και όχι οι διάφοροι βιομήχανοι που συμβουλεύεται η κυβέρνηση και που όλοι μαζί συμφωνούν στο νομοσχέδιο. Εξάλλου, βασικός στόχος του νομοσχεδίου είναι η σύνδεση των ΕΠΑΛ, των ΙΕΚ και των ΕΠΑΣ με τις ανάγκες της αγοράς εργασίας και των επιχειρήσεων.
Μάλιστα, από την ακρόαση φορέων για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η κυβέρνηση απέκλεισε την ΑΣΓΜΕ, τη Συνομοσπονδία Γονέων που εκπροσωπεί 300.000 γονείς, τον Σύλλογο Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ Αττικής που εκπροσωπεί 3.000 σπουδαστές, καθώς και τη ΔΟΕ, τη Διδασκαλική Ομοσπονδία, που προφανώς έχει λόγο για το νομοσχέδιο. Βέβαια, αφού για αυτούς, μοναδικός αρμόδιος φορέας για την εκπαίδευση των παιδιών μας, είναι ο ΣΕΒ.
Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση ζητά από τους εκπαιδευτικούς να βάλουν βαθμούς στους μαθητές και δεν μπορεί να περιμένει να ανοίξουν τουλάχιστον τα σχολεία και να βρεθούν εκπαιδευτικοί και μαθητές από κοντά.
Πάρτε μέτρα για να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια! Αυτό είναι το μοναδικό αίτημα που πρέπει να υλοποιήσει η κυβέρνηση. Κάντε προσλήψεις εκπαιδευτικών. Αξιοποιήστε χώρους και αίθουσες σε σχολεία που κυριολεκτικά περιμένουν. Αραιώστε τα τμήματα.
Όσο αφορά τα Πανεπιστήμια, είναι κλειστά εδώ και έναν χρόνο με ευθύνη της κυβέρνησης. Αντί να προσλάβουν καθηγητές και να διασφαλίσουν τις απαραίτητες προϋποθέσεις, ώστε να ανοίξουν με ασφάλεια και να συνεχιστεί η μορφωτική διαδικασία, δίνουν λεφτά για πρόσληψη πανεπιστημιακής αστυνομίας.
Αξιοποιούν την έκθεση Πισσαρίδη, που και για την εκπαίδευση είναι εντελώς προκλητική και γι’ αυτό ήδη ο εκπαιδευτικός κόσμος την απορρίπτει. Πιο συγκεκριμένα, η έκθεση Πισσαρίδη προτείνει να κλείσουν κι άλλα σχολεία, τα σχολεία να είναι αυτόνομα, δηλαδή εξαρτημένα κυρίως από την τσέπη των γονιών και επί της ουσίας παρατημένα από την ευθύνη του κράτους, καθώς και η αξιολόγησή τους να γίνεται με βάση τις επιδόσεις των μαθητών τους, πράγμα που συνεπάγεται σχολεία πολλών ταχυτήτων. Ακόμη, προτείνει τα πρώην ΤΕΙ, που έγιναν Πανεπιστήμια, να ξαναγίνουν τριετή.
Ένας είναι ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά για το λαό, για τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τους φοιτητές. Να οργανώσουν την πάλη τους, για να ανοίξουν τα σχολεία με όλα τα μέτρα προστασίας, για να μην μένουν τα παιδιά μας αμόρφωτα, φορτωμένα με ψυχολογικά προβλήματα. Το ΚΚΕ με όλα του τις δυνάμεις στηρίζει και πρωτοστατεί σε αυτόν τον αγώνα. Με το ΚΚΕ, για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, για ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σύγχρονο σχολείο.
Κωστής Σταυρουλάκης,
συνταξιούχος εκπαιδευτικός,
μέλος της ΤΕ Ρεθύμνου του ΚΚΕ
