Το τηλεφώνημα του Θανάση Τριαρίδη ανέβηκε σε Πανελλήνια πρώτη με τον Παλαιολόγο Χαλίδα και σε σκηνοθεσία της Δήμητρας Λαρεντζάκη, τον Ιανουάριο του 2023 στο Θέατρο Act στην Πάτρα. Η παράσταση φιλοξενήθηκε επίσης στην Αθήνα στο Θέατρο Άβατον, στο Θέατρο της Θεατρικής Συμπαιγνίας στα Γιάννενα και στο φεστιβάλ 10ος Μύλος Παραστατικών Τεχνών – Κύκλος στη Λάρισα, στην Ηγουμενίτσα και την Κέρκυρα.
Τώρα ήρθε η ώρα να παρουσιαστεί και στο 9ο Φεστιβάλ Αντίβαρο στο Ρέθυμνο στις 30 και 31 Μαρτίου στις 21:00.
Ένας καθόλου εκ πρώτης όψεως απελπισμένος ηθοποιός, οπλισμένος με ανελέητο χιούμορ και δίνοντας ένα αξέχαστο σόου ενώπιον των θεατών κάθε βράδυ, αποφασίζει χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος, να ρισκάρει μια ζωή για το καλό της ανθρωπότητας.
Παίρνει στο τηλέφωνο τυχαίους ανθρώπους που, λόγω συνωνυμίας, έχουν ονόματα Αμερικανών Προέδρων. Τους προτείνει να παίξουν ένα παιχνίδι, να προφέρουν μια φράση και να κερδίσουν αυτόματα ένα χρηματικό ποσό. Η απάντηση τους θα καθορίσει απόλυτα τη συνέχεια.
Μια μαύρη – όπως αρμόζει στην πολιτική – κωμωδία του Θανάση Τριαρίδη, με έναν ηθοποιό, ένα ζώο – εν προκειμένω σκύλο, ένα ισχυρό δίλημμα και ένα απόλυτα αναπάντεχο τέλος.
Όπως στις ταυρομαχίες, τελικά ένας θα καταφέρει να επιζήσει.
Ό άνθρωπος ή το ζώο.
Τη ζωή του κάθε βράδυ μπορεί να τη σώσει μόνο το κοινό.
Κρατήσεις θέσεων στο 6988399325. Τιμή εισιτηρίου 10 Ευρώ, μειωμένο 8 Ευρώ. Εισιτήρια διαρκείας για όλες τις θεατρικές παραστάσεις του Φεστιβάλ 50 Ευρώ, μειωμένο 40 Ευρώ.
Σκηνοθεσία – Δραματουργική επεξεργασία – Σκηνικός χώρος – Μουσική επιμέλεια: Δήμητρα Λαρεντζάκη
Επιμέλεια κοστουμιού: Πηνελόπη Χατζή
Φωτισμοί: Δήμητρα Λαρεντζάκη – Βαγγέλης Χαλκιαδάκης
Φωτογραφίες παράστασης: Βασίλης Ζαβέρδας- Βίκυ Παπαγγελή Duone Photography
Δημήτρης Βάλλας – Life of Film Productions
Γραφιστική επιμέλεια: Αριστέα Γεωργιοπούλου
Σκηνοθετικό σημείωμα
Υπάρχουν έργα που σε συστήνουν απ’ την αρχή στον εαυτό σου. Γιατί μηδενίζουν την ταχύτητα στο κοντέρ και τότε στρέφεις το βλέμμα και αρχίζεις να κοιτάς πάλι έξω απ’ το παράθυρο. Και έτσι σε πηγαίνει ο δρόμος. Κυλάει μόνος του. Και χωρίς να το καταλάβεις το βλέμμα σου φεύγει. Και κοιτάς νύχτα πάλι τ’ αστέρια. Και εκεί γυμνός και σιωπηλός επιστρέφεις στη σκηνή. Από την αρχή.
Αυτό το ταξίδι είχε πολύ ξενύχτι, ωμές αλήθειες, πάρα πολύ γέλιο και την τύχη να νιώθεις ότι όλα μπορείς να τα βρεις από την αρχή. Από το μηδέν ως το άπειρο.
Ίσως γιατί υπήρξα ο πρώτος θεατής που μου απευθύνθηκαν τα ζωντανά διλήμματα του έργου.
Ίσως γιατί πιστεύω ότι η ιστορία είναι μια ντροπιαστική καταγραφή της ανθρωπότητας, σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της.
Ίσως γιατί θα ήθελα εγώ η ίδια να κάνω αυτό Το Τηλεφώνημα όχι μόνο στους προέδρους της Αμερικής αλλά και σε όλους εκείνους που οι αποφάσεις τους καθορίζουν τις ζωές όλων των έμβιων όντων.
Ίσως γιατί στο άκουσμα της φράσης “Οι άνθρωποι υπάρχουν ως άνθρωποι επειδή στάθηκαν στα δυο τους πόδια, τα δυο πόδια που βρέθηκαν στον αέρα τα έκανανχέρια και έφτιαξαν όπλα κι άρχισαν να σκοτώνουν…Έτσι δημιουργήθηκε ο ανθρώπινος πολιτισμός..” σε κάθε πρόβα έπιανα τον εαυτό μου να έχει ένα πικρό χαμόγελο παραδοχής.
Ίσως γιατί πιστεύω ότι η αλήθεια ζει και αντέχει μόνο όταν το χιούμορ κραυγάζει μέσα από τις λέξεις – τα μόνα όπλα στο στόμα των ποιητών.
Ίσως γιατί ακόμα πιστεύω ότι ο ουρανός τη νύχτα έχει απαντήσεις.
Ίσως γιατί θέλω να πιστεύω ότι ακόμα μπορούμε να νικήσουμε ώστε να επικρατήσει ο άνθρωπος κι όχι το ζώο μέσα μας.
Εκεί που “ένα μικρό βήμα για εμάς” μπορεί να είναι “ένα μεγάλο βήμα για την ανθρωπότητα”.
Δήμητρα Λαρεντζάκη
