Από τα ΜΜΕ: «Πρέπει να υπάρξει ένα ευρύτερο σχέδιο ανακατάληψης της νήσου και αφοπλισμού όλων των Κρητικών», είπε ο κ. Πάγκαλος.
Ο πρώην υπουργός σημείωσε ότι είναι απαράδεκτο το φαινόμενο που συμβαίνει στην Κρήτη, ωστόσο προχώρησε ένα βήμα παραπέρα:
«Και μην μας πουν οι Κρητικοί ότι τα όπλα τα έχουν από παλιά, για την περίπτωση που γινόταν κάτι. Διότι θα τους ρωτήσουμε γιατί δεν ξεσηκώθηκαν το 1821 όπως η άλλη Ελλάδα;»
Οι παραπάνω δηλώσεις του Πάγκαλου με αφορμή το συμβάν στα Μυριοκέφαλα, έτυχαν ευρείας διάδοσης, κυρίως ως προς το δεύτερο σκέλος τους, αυτό με το δήθεν μη ξεσηκωμό της Κρήτης το 1821. Παρουσιάζουν όμως ενδιαφέρον στο σύνολό τους και θα προσπαθήσομε να αναδείξομε κάποια τέτοια σημεία.
Να ξεκαθαρίσομε από την αρχή ότι δεν προτιθέμεθα να μάθομε ιστορία στον Πάγκαλο και τον κάθε όμοιό του, αν και ακούμε τελευταία πολλά, ιδίως από υποψήφιους ευρωβουλευτές του κόμματος που προσπαθεί να υποκαταστήσει το ΠΑΣΟΚ. Έχουν οι ίδιοι την ευθύνη να είναι ενημερωμένοι ώστε να αποφεύγουν τη γελοιοποίηση που προκαλούν οι δηλώσεις τους.
Ακόμα περισσότερο, δε θα προσπαθήσομε να απολογηθούμε στον Πάγκαλο και τον κάθε όμοιό του, δε θα βρεθούμε σε θέση άμυνας ώστε να κοιτάξομε να φέρομε αποδείξεις για το αν η Κρήτη πολέμησε, δε μας απασχολεί να πείσομε κάθε αυτόκλητο και ανίδεο κριτή. Για τον καλοπροαίρετο αναγνώστη μόνο, θα περιοριστούμε να σημειώσομε ότι η Κρήτη είναι η μόνη ελληνική περιοχή που απελευθερώθηκε μόνη της και όχι από τον Ελληνικό Στρατό, με συμμετοχή σε όλους τους σηκωμούς του λαού μας αλλά και με επαναστάσεις που μόνο στην Κρήτη έλαβαν χώρα.
Θα εκφράσομε όμως κάποιες σκέψεις που μας προβλημάτισαν από τις δηλώσεις του: «Πρέπει να υπάρξει ένα ευρύτερο σχέδιο ανακατάληψης της νήσου και αφοπλισμού όλων των Κρητικών», δήλωσε λοιπόν ο άνθρωπος που όταν ρωτήθηκε γιατί υπεστάλη η σημαία μας στα Ίμια, απάντησε ότι δεν υπεστάλη, απλά την πήραν και φύγανε. Άρα η Κρήτη τελεί υπό κατάληψη από κάποια δύναμη, κι ο Πάγκαλος προτείνει να την ανακαταλάβομε. Και ποια δύναμη άραγε είναι αυτή; Από ποιον θα πάρει πίσω την Κρήτη ο Πάγκαλος; Ποιος κατέλαβε την Κρήτη;
Εδώ, ίσως κάτι πάει να πει ο άνθρωπος που ήταν υπουργός εξωτερικών όταν ο Οτζαλάν έπεσε στα χέρια των Τούρκων. Γιατί όχι η Κρήτη, η Ελλάδα ολόκληρη έχει καταληφθεί από μια κρίση αξιών, ο λαός μας έχει χάσει τις αρχές που τον κράτησαν ζωντανό μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες περιστάσεις. Κι αυτή η ηθική κρίση βρίσκεται στη βάση όσων περνούμε σήμερα. Του μνημονίου, της ιδεολογικής αφασίας, του αυτιστικού εγωισμού, της ολίσθησης της παλιάς ανδρείας σε ψευτοκαπετανιά, της καταναλωτικής μανίας και των ψεύτικων αναγκών. Κι αν ξεφύγομε κάποια στιγμή από αυτά, θα ξεφύγομε γιατί θα έχομε ξαναβρεί τις αξίες που μέσα στην εξαχρείωση των προηγούμενων χρόνων χάσαμε: Την πρεπιά, τη σεμνότητα, την ουσία, την αλληλεγγύη, την εργατικότητα, τον έρωτα στην ελευθερία, το πνεύμα αντίστασης.
Όμως αυτά δε μπορεί να υποδείξει ο Πάγκαλος. Γιατί το κόμμα του, το οποίο οι Έλληνες ψήφιζαν μαζικά για χρόνια, είναι αυτό που εξαχρείωσε ηθικά το λαό μας μέσα από τη λογική του ότι και ο λαός έχει δικαίωμα να γλείψει ένα κόκκαλο από την εξουσία, δηλαδή να καταχραστεί την εντολή που του έδωσε ο λαός σκορπίζοντάς του μερικά ψίχουλα, μέσα από το «μαζί τα φάγαμε» του ίδιου που σήμερα θέλει να ανακαταλάβει την Κρήτη, μέσα από τις ψεύτικες επιδοτήσεις. Είναι το κόμμα του που κατέστρεψε την παραγωγή και που εμπέδωσε τον παρασιτικό χαρακτήρα της χώρας, που διέλυσε τον κοινωνικό ιστό και δημιούργησε την ανασφάλεια στις λαϊκές γειτονιές, που πολέμησε την κοινότητα με τους αυτοδιοικητικούς νόμους.
Έτσι, όταν μιλούμε για ανακατάληψη, μιλούμε για όλη την Ελλάδα κι όχι την Κρήτη μόνο. Κι αυτοί από τους οποίους θα πάρομε πίσω την πατρίδα μας είναι αυτοί που τη φέρανε ως εδώ, ο Πάγκαλος κι οι πολιτικοί του φίλοι. Δε μπορεί λοιπόν να κάνει υποδείξεις, αφού στέκει στο αντίπαλο στρατόπεδο. Και δε μπορούμε κι εμείς να ασχολούμαστε μ’ αυτόν. Γιατί πρέπει να αφοσιωθούμε στην ανακατάληψη. Να ξαναβρούμε τις αξίες των παλιών μας. Να σηκώσουμε τη χώρα στα πόδια της, να ξαναφτιάξομε παραγωγή, να ελευθερωθούμε από το κομματικό κράτος που μας καταντάει εκλογική πελατεία ενώ πρέπει να είμαστε πολίτες ενεργοί. Να ξαναγαπήσομε την πατρίδα μας, συκοφαντημένη από κάθε λογής νεοταξικούς «ιστορικούς», να γυρίσομε στο αμεσοδημοκρατικό κύτταρο της κοινότητας, όπου τούτο είναι εφικτό.
Ο πρώην υπουργός όμως προτείνει και τον αφοπλισμό των Κρητικών. Πράγματι, υπάρχει σήμερα κατάχρηση στην οπλοχρησία στην Κρήτη. Αλλά αυτό δε θα το συζητήσομε με τον Πάγκαλο. Αυτό αφορά πάλι εμάς, κι όχι μόνο τους Κρητικούς. Γιατί στις εποχές που ζούμε, το πρότυπό μας πρέπει να είναι ο πολίτης-οπλίτης της αρχαιότητας, ο ακρίτας του Βυζαντίου. Δηλαδή αυτοί που σε καιρό ειρήνης επιδίδονταν στην καθημερινή τους απασχόληση, αλλά με έτοιμο πάντα οπλισμό και διαρκή εκπαίδευση ώστε να είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν την πατρίδα, τις εστίες, τις οικογένειές τους όποτε το απαιτούσαν οι συνθήκες. Οι παλιοί μας έδιδαν πολύ μεγάλη σημασία σε αυτό το ρόλο, κορυφαίο δε παράδειγμα αποτελεί ο Αισχύλος, ο οποίος στο επίγραμμα του τάφου του επέλεξε να αναφέρει όχι την ιδιότητά του ως μεγάλου τραγωδού, αλλά το ότι πολέμησε «μέσα των στρατιωτών τες τάξεις, το σωρό», τους Πέρσες στο Μαραθώνα, υπερασπίζοντας την πατρίδα. Και μια τέτοια συζήτηση χρωστούμε να την κάμομε ως προς την εκπαίδευση και τη χρήση των όπλων
Αλλά σ’ αυτούς τους προβληματισμούς, σ’ αυτές τις συζητήσεις, δεν έχει θέση ο Πάγκαλος, ούτε μπορούμε να χάνομε χρόνο μαζί του. Γιατί αυτά που έχομε μπροστά μας όμως ούτε λίγα είναι, ούτε χρόνο πολύ έχομε για να τα πετύχομε. Πρέπει λοιπόν να αφοσιωθούμε στους στόχους αυτούς άμεσα, και με πολλή δουλειά να τους υλοποιήσομε. Και τότε, Πάγκαλοι και λοιποί δε θα είναι σε θέση να προκαλούν ούτε τον οίκτο μας.
του Μανώλη Εγγλέζου-Δεληγιαννάκη
http://metotoufekikaitilyra.wordpress.com
