Ολόκληρη η κοινωνία της Κρήτης τις τελευταίες εβδομάδες παρακολουθεί με αγωνία το «σίριαλ» της καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στην Μεσόγειο, κάπου μεταξύ Ιταλίας, Μάλτας, Λιβύης και Ελλάδας.
Τα χημικά όπλα που αφαίρεσαν χιλιάδες ζωές στη Συρία, θα συνεχίσουν και τώρα, κατά τον «αφοπλισμό» τους, να επιτελούν το καταστροφικό τους έργο, αυτή τη φορά στο περιβάλλον.
Η λέξη «σίριαλ» δεν είναι διόλου τυχαία: από δημοσιογράφους ενημερώθηκε η ελληνική κοινωνία για την επικείμενη καταστροφή των χημικών νοτιοδυτικά της Κρήτης, όχι από τους ανύπαρκτους «αρμόδιους» υπουργούς ή τον πρωθυπουργό που κατά τ΄άλλα προεδρεύουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι λεπτομέρειες της διαδικασίας αυτής και τα στοιχεία που φτάνουν μέχρι τον κάτοικο της Κρήτης είναι ασαφείς, αμφισβητούμενες, αλληλοσυγκρουόμενες: Δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα για την ποσότητα και το είδος των χημικών, αν το αμερικανικό στρατιωτικό πλοίο MV Cape Ray είναι κατάλληλο για μια τέτοια διαδικασία, αν τα 1,5 ως και 6 εκατομμύρια γαλόνια τοξικά απόβλητα που θα προκύψουν από την υδρόλυση θα μεταφερθούν στην ξηρά σε κάποια ευρωπαϊκή ή άλλη χώρα ή σε κλιβάνους εργοστασίων ή αν θα ριχθούν στην θάλασσα.
Δεν υπάρχουν σαφείς απαντήσεις στο ερώτημα γιατί δεν ενημερώθηκαν οι χώρες γύρω από τη Μεσόγειο, γιατί αρνήθηκαν να προβούν σε αυτή τη διαδικασία χώρες που κατέχουν την υποδομή και τη τεχνογνωσία όπως η Γαλλία και η Γερμανία. Γιατί συμφωνήθηκε να χρησιμοποιηθεί μια μέθοδος που δεν έχει χρησιμοποιηθεί εν πλω, παρά μόνο μια φορά σε πολύ μικρότερη ποσότητα χημικών; Γιατί η υδρόλυση θα γίνει εν πλω σε διεθνή ύδατα, όπου η απόρριψη επικίνδυνων αποβλήτων τυπικά απαγορεύεται, αλλά επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση σε στρατιωτικά πλοία που τους έχει χορηγηθεί απαλλαγή από συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών;
Γιατί πρέπει το πλοίο που θα καταστρέψει τα χημικά όπλα να βρίσκεται πάνω από 1.000 μίλια μακριά από τη Συρία, σε μία περιοχή όπου η παρακολούθηση και ο έλεγχος είναι σχεδόν ανέφικτοι, αντί να παραμείνει σε διεθνή ύδατα ανοικτά της Συρίας; Γιατί η δραστηριότητα να λάβει χώρα σε μια περιοχή με πολύ ισχυρά θαλάσσια ρεύματα, σε μία από τις βαθύτερες θαλάσσιες τάφρους της Μεσογείου, με ένα ιστορικό παράνομης απόρριψης τοξικών και πυρηνικών αποβλήτων, στην οποία δεν υπάρχει δυνατότητα εξακρίβωσης περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδεχομένως να προκύψουν; Ακολούθως, δεν γνωρίζουμε ποια θα είναι η έκταση της συμφοράς αν, παρά τις «καθησυχαστικές» διαβεβαιώσεις του Έλληνα υπουργού εξωτερικών, του ΟΗΕ και του Οργανισμού για την απαγόρευση των Χημικών Όπλων, κάτι πάει «στραβά» και υπάρξει διαρροή ή ρίξουνε τελικά τα χημικά απόβλητα στη θάλασσα. Δεν χρειάζεται στο σημείο αυτό να διευκρινίσουμε πως δεν υπάρχει καμία απολύτως εμπιστοσύνη σε «παρατηρητές», ειδικά μετά τις αδιαφανείς και εν κρυπτώ διαδικασίες που ακολουθήθηκαν.
Αυτό που ωστόσο γνωρίζουμε καλά και αναγνωρίζουμε για άλλη μια φορά εδώ στην Κρήτη είναι η απαξίωση του πολίτη και του δικαιώματός του να ενημερώνεται εγκαίρως και να συμμετέχει στη λήψη σοβαρών αποφάσεων που αφορούν στον τόπο, στην υγεία, στην ποιότητα ζωής του.
Αυτό που συνειδητοποιούμε για άλλη μια φορά είναι η παντελής έλλειψη πολιτικής θέλησης των ιθυνόντων, η αδυναμία να πουν ένα μεγάλο ΟΧΙ σε όσους υπαγορεύουν την υποβάθμιση της ζωής μας, το ξεπούλημα του τόπου μας. Ενημερώνουμε κάθε ενδιαφερόμενο πως, είτε πρόκειται για φαραωνικά έργα «πράσινης ανάπτυξης» που αλλάζουν τη φυσιογνωμία του τόπου μας και τις παραγωγικές δραστηριότητες του νησιού με σκοπό το κέρδος μιας χούφτας μεγαλοεταιρειών, είτε πρόκειται για την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας με πιθανές τραγικές συνέπειες στο περιβάλλον της Μεσογείου, η απάντησή μας θα είναι ηχηρή, δυναμική, συλλογική και άμεση: Θα μας βρείτε μπροστά σας!
ΠΑΓΚΡΗΤΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ βΑΠΕ
