Η ειρηνική διαμαρτυρία που πραγματοποιήσαμε ως νέοι και νέες του ΣΥΡΙΖΑ στο γραφείο του κ.Μέργου, την ημέρα λήξης των εναπομεινάντων κλαδικών συμβάσεων, για τις προκλητικές δηλώσεις του ότι ο κατώτατος μισθός είναι σε υψηλά επίπεδα ακόμα, χτυπήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής του κ. Δένδια. Η απρόκλητη επίθεση με χημικά και ξύλο σε μέλη των νέων ΣΥΡΙΖΑ και στους βουλευτές Κ. Μπάρκα και Β. Διαμαντόπουλο κάνει φανερό ότι αυτή η καταστροφική πολιτική των μνημονίων ή θα επιβάλλεται με τη βία ή θα την ανατρέψουμε. Η ωμή βία και η καταστολή, η ένταση που θέλουν να καλλιεργήσουν δείχνει και τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται ύστερα από τρία χρόνια εφαρμογής του πιο σκληρού προγράμματος λιτότητας και εξαθλίωσης των εργαζομένων και της νεολαίας.
Οι δηλώσεις του κ. Μέργου δεν ήταν λάθος και δεν αποτελούν μια προσωπική του άποψη. Η μείωση του κατώτατου μισθού αποτελεί βασικό προγραμματικό άξονα της κυβέρνησης και κομμάτι της συμφωνίας, όπως δήλωσε και ο Όλιν Ρεν,για να φτάσει ο κατώτατος μισθός στα επίπεδα των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Το μήνυμα της κυβέρνησης προς το ΣΕΒ ήταν σαφές: «Κόψτε κι αλλό τους μισθούς». Μας στέλνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα. «Ξεχάστε ότι ξέρατε. Οι απεργίες πρέπει να καταργηθούν, οι μισθοί πρέπει να πέσουν κι άλλο, τα σωματεία δεν έχουν λόγο ύπαρξης, οι άνεργοι να δουλέψουν εθελοντικά, να συνηθίσετε τη φτώχεια και την εξαθλίωση.»
Τρία χρόνια τώρα βυθίζουν τους εργαζομένους και τη νεολαία στη φτώχεια. Ξαναθυμηθήκαμε τι θα πει μετανάστευση. Τι θα πει ασιτία στα σχολεία. Τι θα πει δεν αντέχω άλλο και οι αυτοκτονίες να αυξάνονται. Τι θα πει βασανισμός και αυταρχισμός. Καταλάβαμε πως οι εργαζόμενοι που ζητούν αξιοπρέπεια, οι συνδικαλιστές και οι απεργοί, τα σωματεία, οι μετανάστες, οι συλλογικότητες είναι εχθροί μας, όπως θέλουν να μας πείσουν.
Τρία χρόνια τώρα, όμως, αντισταθήκαμε. Βρεθήκαμε στις πλατείες, στις απεργίες, στις συνελεύσεις, στις γειτονιές μας. Ρίξαμε κυβερνήσεις, αντέξαμε στα δακρυγόνα και τη βία, νιώσαμε τι θα πει αλληλεγγύη και συλλογικότητα. Κυρίως καταλάβαμε πως αυτή η πολιτική ή θα επιβάλλεται με τη βία ή θα καταρρεύσει.
Και είναι πλέον η ώρα να τους διώξουμε. Να τους διώξουμε με τους αγώνες μας. Με αγώνες που να υπερασπίζονται τη δημοκρατία, την ελευθερία, τις συλλογικότητες. Με αγώνες που να ζητούν ζωή με αξιοπρέπεια και όχι επιβίωση. Με αγώνες που θα τα ζητάνε όλα πίσω. Με αγώνες που θα κάνουν την ακροδεξιά τρικομματική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ τους να τρομάξουν. Γιατί ήδη έχουν τρομάξει. Γιατί ξέρουν πως ο άνεργος,ο φοιτητής, ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο νέος και η νέα που μεταναστεύουν δεν μπορεί να συναινέσει σε αυτή την πολιτική.
Ας είναι αυτή η απεργία στις 20/2 η πιο μεγάλη απάντηση στην κυβέρνηση των μνημονίων, των βασανιστηρίων, της καταστολής, της εξαθλίωσης. Ας είναι η πιο μαζική απάντηση στα σενάρια κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία. Όλοι και όλες στην απεργία για να μην είναι η τελευταία μας. Να είναι η αρχή του τέλους τους.
Νέοι – Νέες ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
