Νίκος Ξυλούρης, Ο αϊτός (1964) – του Εμμανουήλ Τζιλιβάκη

Πριν ακόμα γίνει γνωστός στο πανελλήνιο, σε ένα από τα ριζίτικα που μάζευε σαν μουσικά ακούσματα στην ψυχή του για να τα κάνει πολύ μετά βινύλιο, προσθέντας την ευφάνταστη ενορχήστρωση, του Γιάννη Μαρκόπουλου στα 1971.

Είμαστε στα 1964 και σε ενα από τα τρία ριζίτικα που κυκλοφορεί σε σαρανταπεντάρια στην Fidelity ο Ψαρονίκος, με την επιμέλεια του Μαρκοπουλου με τον οποιό τότε μολις είχαν πρωτογνωριστεί και δεν είχαν ακόμα …παραγνωριστεί! Το παραπάνω τραγούδι μαζί με το “Ο Διγενής ψυχομαχεί” και το “Τρώτε και πίνετε αρχοντες” μου αρεσει να τα λεω “προ-ριζίτικα” αφού η φωνή του Νίκου εχει μια ακατέργαστη κρητική λάμψη που δεν εχει πάρει ακόμα το “έντεχνο” σχήμα που σε μεγάλο ποσοστό της το έδωσαν οι μουσικές οδηγίες του Μαρκόπουλου, για να λεμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκαφη…

Παρασκή 8 Φλεβάρη 1980: φεύγει από την ζωή στα 44 του χρόνια ο Αϊτός της Κρήτης…

Γεια σου Αθάνατε Ψαρονίκο!!

του Εμμανουήλ Τζιλιβάκη