ΑΠΟΨΕΙΣ ΝΟΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ

Νότης Μαριάς: Η Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου σκάλωσε στα γρανάζια της Ευρωβουλής

Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, Καθηγητής Θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής, notismarias@gmail.com

Νότης Μαριάς, Πρόεδρος του Κόμματος ΕΛΛΑΔΑ-Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ,
Καθηγητής Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, πρώην Ευρωβουλευτής

Συμπληρώθηκαν 101 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και σύσσωμος ο απανταχού Ελληνισμός παρά τις αντιξοότητες της πανδημίας τίμησε τη μνήμη των σφαγιασθέντων Ποντίων Αδελφών μας διατρανώνοντας με αίσθημα χρέους ότι θα συνεχίσει τον αγώνα για την διεθνή Αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και τη συνακόλουθη καταδίκη της Τουρκίας.

Αναμφισβήτητα η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να δράσει καταλυτικά για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων Αδελφών μας και από αρκετά εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ.

Ως γνωστόν με τον Ν. 2193/1994 η 19η Μαΐου ανακηρύχθηκε από το Ελληνικό Κοινοβούλιο ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, η οποία χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο στυγνά εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας αφού στοίχισε τη ζωή σε 350.000 Ποντίους Αδελφούς μας και ξερίζωσε πάνω από 400.000.
Η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου με ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Βουλής στις 24 Φεβρουαρίου 1994 αποτέλεσε ένα πρώτο βήμα δικαίωσης.

Η Διεθνής Κοινότητα κατά το πρότυπο της αναγνώρισης των δύο άλλων γενοκτονιών, Εβραίων και Αρμενίων, οφείλει να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, να προασπίσει την ιστορική αλήθεια, να αποκαταστήσει το αίσθημα δικαίωσης ενός ολόκληρου λαού, να καταδικάσει την Τουρκία και να καλέσει την Άγκυρα να αναλάβει τις ευθύνες της.
Σύμφωνα με την διεθνή βιβλιογραφία ο όρος γενοκτονία σημαίνει τη μεθοδική, ολική ή μερική εξολόθρευση μιας εθνικής ή φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας η οποία εξοντώνεται όχι για κάτι που δήθεν έκανε αλλά για κάτι που είναι. Στην ουσία πρόκειται για ένα πρωτογενές έγκλημα που δεν έχει καμία συνάρτηση με διάφορες πολεμικές συγκρούσεις. Επομένως ορθώς μιλούμε περί Γενοκτονίας γιατί η συστηματική εξόντωση των Ποντίων Αδερφών μας τόσο από την Οθωμανική αυτοκρατορία όσο και εν συνεχεία από τους νεότουρκους του Μουσταφά Κεμάλ έγινε ακριβώς επειδή επρόκειτο για Έλληνες και Χριστιανούς.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όφειλε να πάρει θέση και για τον λόγο αυτόν έθεσα το θέμα από τις 15 Απριλίου 2015 με παρέμβασή μου στην Ολομέλεια της Ευρωβουλής δεσμευόμενος να συνεχίσω την προσπάθεια μέχρι τελικής δικαίωσης. Στο πλαίσιο αυτό πιστός στη δέσμευση που έδωσα κατά το Συναπάντημα της Ποντιακής Νεολαίας στις 14 Ιουλίου 2017, προχώρησα στη διοργάνωση ειδικής εκδήλωσης για το κορυφαίο αυτό ζήτημα η οποία έλαβε χώρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες στις 22 Μαΐου 2018 σε συνεργασία με το Ίδρυμα της Παναγίας Σουμελά.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ακολούθησε εκ μέρους μου παρέμβαση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στις 28 Μαΐου 2018 στην οποία τόνισα ότι ενόψει της συμπλήρωσης το επόμενο έτος, 100 χρόνων από τη Γενοκτονία των Ποντίων Αδελφών μας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έπρεπε να πάρει θέση.

Έτσι περίπου ένα χρόνο μετά κατέθεσα πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την έκδοση Ψηφίσματος για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Όπως τόνισα στην παρέμβασή μου ενώπιον της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο στις 15 Απριλίου 2019 «η αναγνώριση εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου αποτελεί πλέον μια ιστορική αναγκαιότητα. Πολύ δε περισσότερο φέτος που συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Το 1919 μετά την απόβαση του Κεμάλ Πασά στην Σαμψούντα του Πόντου οι νεότουρκοι προχώρησαν σε μαζικές σφαγές και δολοφονίες χιλιάδων Ελλήνων του Πόντου».

Και συνέχισα: «Άνδρες, γυναίκες και παιδιά ήταν τα θύματα της Γενοκτονίας που ξεπέρασαν τις 350.000. Εκτελέσεις, βιασμοί, καταναγκαστικά έργα στα τάγματα εργασίας οδήγησαν στο θάνατο τους Ποντίους Αδελφούς μας. Και πρόκειται για Γενοκτονία, γιατί οι Έλληνες του Πόντου δολοφονήθηκαν επειδή ήταν Έλληνες και Χριστιανοί».
Και κατέληξα ζητώντας «να εκδοθεί Ψήφισμα εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου καλώντας τους Ευρωβουλευτές να στηρίξουν την πρότασή μου αυτή ως ένα ιστορικό χρέος ιδίως φέτος που συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου».
Δυστυχώς προς απογοήτευση των Ποντίων Αδελφών μας τελικά η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο απέρριψε την πρότασή μου να εκδοθεί Ψήφισμα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Ειδικότερα 79 Ευρωβουλευτές ψήφισαν υπέρ της Πρότασής μου, 199 κατά, ενώ καταγράφηκαν και 18 αποχές.
Έκτοτε και παρά τις τότε προεκλογικές υποσχέσεις των διαφόρων κύκλων καμία ενέργεια δεν έγινε σε επίπεδο Ευρωβουλής για το ζήτημα αυτό.

Τελικά πότε θα αναγνωρίσει επιτέλους το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη Γενοκτονία των Ποντίων Αδελφών μας;

Το Κίνημά μας ΕΛΛΑΔΑ-Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ μαζί με όλο τον Ελληνικό λαό θα συνεχίσει αταλάντευτα τον αγώνα για την διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και τη συνακόλουθη καταδίκη της Τουρκίας, ιδίως τώρα που ο Ερντογάν εντείνει την επιθετικότητά του κατά της Πατρίδας μας.