Με τον 7ο ποδηλατικό αγώνα «Βασίλης Δαμβόγλου» ολοκληρώθηκαν την περασμένη Κυριακή στις Μαργαρίτες Μυλοποτάμου οι φετινές εκδηλώσεις με την γενική επωνυμία «Όταν έρχονται οι φίλοι μου» που διοργανώνονται κάθε χρόνο από την Πολιτιστική-Οικολογική εταιρία “Βασίλης Δαμβόγλου”.
Οι ετήσιες εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στην μνήμη του Βασίλη Δαμβόγλου, τελούν υπό την αιγίδα του Δήμου Μυλοποτάμου και έχουν αντικείμενο την ευαισθητοποίηση του κοινού για την προστασία του περιβάλλοντος, την ενίσχυση της οικολογικής συνείδησης του ατόμου και την προβολή των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της Μυλοποταμίτικης φύσης.
Για την φετινή τους διοργάνωση συνεργάστηκαν ακόμα ο Πολιτιστικός Οργανισμός «Το σπίτι των Κουρήτων», ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μαργαριτών, το Αθλητικό Σωματείο ΤΑΛΩΣ-ΑΝΕΚ LINES, η Ενορία Μαργαριτών, η Μονή Σωτήρος Χριστού & Αγίου Γεδεών Μαργαριτών και πολλοί εθελοντές.
Στον ποδηλατικό αγώνα mountain συμμετείχαν περισσότεροι από εξήντα αθλητές όλων των ηλικιών και πραγματοποιήθηκε στις θαυμάσιες περιμετρικές διαδρομές του οικισμού Μαργαριτών μέσα από το δάσος που το περιβάλλει και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα επισκέψιμα σημεία του Μυλοποτάμου.
Προηγήθηκε η εκδήλωση του Σαββάτου κατά την οποία ο Πολιτιστικός οργανισμός «Το Σπίτι των Κουρήτων» με έδρα τα Τζανακιανά Μαργαριτών Μυλοποτάμου με ευκαιρία την παγκόσμια ημέρα του Περιβάλλοντος και την ποδηλατοδρομία προς τιμή του Βασίλη Δαμβόγλου, οργάνωσε στο Μοναστήρι Σωτήρος Χριστού εκδήλωση με εισηγήσεις, έκθεση φωτογραφίας από το αρχείο του Οικομουσείου Κουρητίας Οδού και κέρασμα με βότανα, λάδι και ελιές της περιοχής, ξηρούς καρπούς, ρακή, ψωμί χειροποίητο και παξιμάδια.
Η Αναστασία Φρυγανάκη, φιλόλογος, πρόεδρος του πολιτιστικού οργανισμού «Το Σπίτι των Κουρήτων», τόνισε στην ομιλία της πως «το φυσικό περιβάλλον για αιώνες καθορίζει τον τρόπο ζωής του ανθρώπου ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή διαλεκτική σχέση με αυτό, διαμορφώνει διαθέσεις και σχέσεις ζωής, ανακαλύπτει αξίες πολιτισμού δημιουργώντας αναγκαίες προεκτάσεις στον τόπο και στο χρόνο που ζει». Στη συνέχεια με πλούσιο φωτογραφικό υλικό παρουσίασε τα ιστορικά μονοπάτια του «Λαγγού» Μαργαριτών που συναντούν το Ε4 και της περιοχής των Τζανακιανών με ταφικά μνημεία (Μινωικός τάφος), προβιομηχανική κληρονομιά (αλώνια, νερόμυλους, στέρνες, κρήνες), εξωκλήσια καθώς επίσης και την απαράμιλλης ομορφιάς φύση, με τα ενδημικά αρωματικά – θεραπευτικά φυτά, τις αιωνόβιες ελιές και τις ποικίλες μορφές βλάστησης.
Τόνισε επίσης ότι «Οι περιηγήσεις στα ιστορικά μονοπάτια και το Ε4 με τη μορφή πεζοπορίας είτε ποδηλατοδρομίας και με κίνητρα αναζήτησης οικολογικών πολιτισμικών, λαογραφικών δεδομένων διαμορφώνουν μια πρωτότυπη μορφή επικοινωνίας για την αναβάθμιση της ζωής, τη βελτίωση της περιβαλλοντικής και πολιτιστικής διαχείρισης με την εφαρμογή αειφορικών μορφών ανάπτυξης καθώς και την προώθηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού ιδιαίτερα του οικοτουρισμού.
Ο Βαγγέλης Λινοξυλάκης παρουσίασε την εισήγηση της Κας Βιβιάνας Μεταλληνού, αρχιτέκτονος-ιστορικού περιβάλλοντος, προέδρου του Οικομουσείου Κουρητία Οδός, η οποία απουσίαζε για οικογενειακούς λόγους με τίτλο «Ο δρόμος σε μια ξεχωριστή ανάπτυξη». Η Βιβιάννα Μεταλληνού στην εισήγησή της ανέφερε μεταξύ άλλων: «Το Οικομουσείο που συνέστησε ο πολιτιστικός οργανισμός Το Σπίτι των Κουρήτων είναι ένας φορέας τεκμηρίωσης, έρευνας και διαμόρφωσης προτάσεων. Αποπειράται τη διαχείριση των παραγωγικών και πολιτισμικών δομών στις Β.Δ. υπώρειες του Ψηλορείτη για την προώθηση μιας βιωματικής σχέσης με τον τόπο και την πολιτιστική του κληρονομιά. Ο πυρήνας του οικολογικού πειράματος δομήθηκε περνώντας μέσα από τη διαδικασία εξοικείωσης που προϋποθέτει ο σχεδιασμός του παλιού στη νέα του λειτουργία. Σχεδίασε πολιτιστικές διαδρομές για την ορθή περιβαλλοντική και πολιτιστική διαχείριση της γης του Ψηλορείτη με στόχο μια ξεχωριστή ανάπτυξη».
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την παρουσίαση της εργασίας «Ποδηλατώντας στο χθες και στο σήμερα» από τον φιλόλογο- συγγραφέα κ. Γιώργο Φρυγανάκη, ο οποίος αναφέρθηκε στη βιωματική σχέση του ίδιου και της γενιάς του με το ποδήλατο: από την εποχή του ποδηλάτου ως «απαγορευτικού -οικονομικά- καρπού», στην εποχή του ποδηλάτου ως «απαγορευμένου καρπού» για τους γυμνασιόπαιδες και, τελικά, στην εποχή της σύγχρονης «ποδηλατικής ιδεολογίας». Μιας «ιδεολογίας» που «πέρασε» στην τέχνη (τραγούδι, ποίηση, ζωγραφική, κινηματογράφος) και υλοποιείται όλο και περισσότερο στην καθημερινότητά μας, αλλά και στους οργανωμένους ποδηλατικούς αγώνες, που λειτουργούν ως «σταυροφορίες» της ιδέας αυτής. Ο αφηγηματικός του λόγος λειτούργησε ως πρόλογος του 7ου Ποδηλατικού Αγώνα «Βασίλης Δαμβόγλου», που τελέστηκε την επομένη και νοργανώθηκε από την ομώνυμη πολιτιστική-οικολογική εταιρία και τον ποδηλατικό σύλλογο ΤΑΛΩΣ-ΑΝΕΚ LINES, ένα από τους εγκυρότερους πρεσβευτές της ποδηλατικής «ιδεολογίας».
Όπως τόνισε, «Χαίρεται που ζει σε μια πόλη που μπορεί κανείς να τη διασχίσει καθέτως και οριζοντίως ποδηλατώντας και να βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με όλα σχεδόν σημεία της, μια πόλη που αυτοδίκαια φιλοδοξεί να γίνει μια ποδηλατούπολη όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για την Ευρώπη».
Και κατέληξε στο ακόλουθο «εγκώμιο» του ποδηλάτου: «Το ποδήλατο στη χώρα μας, πέρα από την ομορφιά του αυτού καθεαυτού, εδραιώνεται στη συνείδηση όλο και περισσότερων ως μια… ιδεολογία, καθώς μας προσφέρει ως ένα «κέρας της Αμαλθείας» την ιδανική εναλλακτική λύση οικο-λογικού μέσου καθημερινής μετακίνησης, προάγοντας τη λεγόμενη «πράσινη οικονομία», μας φέρνει πιο κοντά στο φυσικό και πολιτιστικό μας περιβάλλον, ενισχύοντας περισσότερο τους δεσμούς μας, λειτουργεί ως σύμμαχος/συμπαραστάτης της υγείας σωματικής και ψυχικής σε μια εποχή που η καθιστική ζωή λειτουργεί αυτοκτονικά, είναι η καλύτερη γυμναστική, μέσο φυγής και απόδρασης και όλα αυτά μάλιστα χωρίς τα έξοδα συντήρησης και ετήσιων φόρων που απαιτούνται για οποιοδήποτε μηχανοκίνητο όχημα. Εδραιώνεται ως πολυσήμαντο σύμβολο αντικαταναλωτισμού, αντιρύπανσης, οικολογικής συνείδησης και γενικά ισορροπίας μέσα σ’ ένα κόσμο ανισορροπίας»…
