Το ζήτημα της νομιμότητας των καταλήψεων στα ελληνικά ιδρύματα έχει απασχολήσει κατά καιρούς την ελληνική κοινή γνώμη. Ατυχήματα, βανδαλισμοί, έκνομες συμπεριφορές αποτελούν πρακτικές που δε συνάδουν, βέβαια, με την ακαδημαϊκή συμπεριφορά και σε καμία περίπτωση δεν υποβοηθούν στην προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων των πανεπιστημίων.
Αντίθετα, δημιουργούν ένα νοσηρό κλίμα και απομακρύνουν τους υγιώς σκεπτόμενους νέους, που επιθυμούν την ολοκλήρωση των σπουδών τους και την ομαλή διεξαγωγή των μαθημάτων, μέσα σε ένα κλίμα, μην το ξεχνάμε, απαξίωσης των Ελληνικών Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων.
Ωστόσο, πέρα από τα γενικότερα ζητήματα θα αναφερθούμε στα πρόσφατα γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της πρόσφατης κατάληψης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο, με την οποία ρητώς και κατηγορηματικώς διαφωνούμε. Συνθήματα όπως «δεν θέλουμε πτυχία, δεν θέλουμε δουλεία, θέλουμε στην άσφαλτο αφεντικά νεκρά» δείχνουν την ακρότητα των απόψεων που εκφράζονται, δεδομένης της ελεύθερης διακίνησης ιδεών που διέπει τα Πανεπιστήμια, αναδεικνύουν όμως παράλληλα την πλήρη αδυναμία διαφύλαξης της περιουσίας όλων των Ελλήνων Πολιτών. Όσοι λοιπόν μετείχαν στη διαδικασία της κατάληψης όφειλαν να περιφρουρήσουν τους χώρους του Ιδρύματος. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε τις υποδομές και τις εγκαταστάσεις έτσι ώστε να υπάρχουν και για τις επόμενες γενιές Ελλήνων που θα θελήσουν να σπουδάσουν.
Παράλληλα με τα παραπάνω και επειδή όλοι στο Ρέθυμνο θεωρούμε το Πανεπιστήμιο Κρήτης ενεργό κομμάτι της κοινωνίας μας, ένα κομμάτι από τον ίδιο μας τον εαυτό, θα θέλαμε να θίξουμε και ένα ζήτημα που αναστάτωσε την κοινωνία του Ρεθύμνου και ολόκληρης της Κρήτης και αφορά την εν κρυπτώ και κάτω από συνθήκες απόλυτης μυστικότητας βράβευση του Γερμανού καθηγητή και συγγραφέα, Heinz Richter, που δείχνει την πλήρη έλλειψη σεβασμού ορισμένων, ευτυχώς, προς την τοπική κοινωνία.
Αντί να λήξει αμέσως η παράνομη κατάληψη που οδηγεί σε υποβάθμιση το Πανεπι-στημιο Κρήτης και τους άξιους, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, φοιτητές του Ιδρύματος, προς έκπληξη όλων, η κατάληψη του Πανεπιστημίου Κρήτης και των κτιριακών του εγκαταστάσεων στο Ρέθυμνο «ανεστάλη» για λίγες ώρες, ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΑ και κατόπιν «συνεννόησης» προκειμένου να «τιμηθεί» ο Γερμανός καθηγητής ο οποίος στο βιβλίο του «Μάχη της Κρήτης» ούτε λίγο ούτε πολύ, καταφέρεται κατά των Κρητών και του Έθνους, επειδή τον Μάιο του 1941 και ακολούθως πολέμησαν για την πατρίδα τους, την ελευθερία και την αυτοδιάθεση.
Άλλο πράγμα η ελεύθερη ακαδημαϊκή έκφραση και άλλο πράγμα η ιστορική μνήμη και ο σεβασμός όλων όσων θυσιάστηκαν σε τούτο το μαρτυρικό νησί. Θα περιμένουμε την άμεση απάντηση του «συντονιστικού» των φοιτητών που, αν είναι δυνατόν, ενώ δεν άφησαν να διεξαχθεί η ορκωμοσία των συνάδελφων τους, που έχουν λάβει τα πτυχία τους, φρόντισαν να μη χαθεί μια «βράβευση» για την οποία είχε σύσσωμη εναντιωθεί η κοινή γνώμη της κοινωνίας που τους φιλοξενεί.
Αναμένομε, κύριοι, τις απαντήσεις σας.
