Η Περιφέρεια Κρήτης και η Αγροδιατροφική Σύμπραξη Περιφέρειας Κρήτης, σε συνεργασία με τους:
ΕΛΓΟ Δήμητρα, Ινστιτούτο Ελιάς και Υποτροπικών Φυτών Χανίων
Μεσογειακό Αγρονομικό Ινστιτούτο Χανίων
Σύνδεσμο Εξαγωγέων Κρήτης (ΣΕΚ)
Σύνδεσμο Τυποποιητών Κρήτης (ΣΥΤΕΚ)
Δίκτυο Κρητικού Ελαιολάδου
Σύνδεσμο Ελαιοκομικών Δήμων Κρήτης (ΣΕΔΗΚ)
Οργανοληπτικό Εργαστήριο Κρήτης ΑΣΡ
διοργανώνουν τον 11ο Παγκρήτιο Διαγωνισμό Τυποποιημένου Ελαιολάδου στις 21-22-23 Μαρτίου 2025.
Στόχοι του διαγωνισμού είναι η ανάδειξη των ιδιαίτερων ποιοτικών και οργανοληπτικών χαρακτηριστικών του εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου “Κρήτη/Kriti”, η ενδυνάμωση της εικόνας του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και η βελτίωση της τεχνογνωσίας σε όλα τα στάδια παραγωγής και τυποποίησής του. Επικεφαλής της ομάδας δοκιμαστών θα είναι η καταξιωμένη εμπειρογνώμονας της Ε.Ε. και του Διεθνούς Συμβουλίου Ελαιοκομίας, χημικός και θεμελιώτρια της οργανοληπτικής αξιολόγησης στην Ελλάδα, Χριστοπούλου Έφη.
Στον διαγωνισμό μπορούν να συμμετέχουν επιχειρήσεις τυποποίησης και εμπορίας εξαιρετικού παρθένου ελαιόλαδου κάθε μορφής, συνεταιριστικές οργανώσεις, παραγωγοί ή ομάδες παραγωγών, που διαθέτουν στην αγορά εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο με brand & LOT number, ελαιοκομικής περιόδου 2024-2025 σε ποσότητα τουλάχιστον 1.000 κιλών, σε μια από τις παρακάτω κατηγορίες:
Τυποποιημένο ελαιόλαδο με πιστοποίηση ΠΟΠ ή ΠΓΕ (με προσκόμιση ανάλογου πιστοποιητικού από τον Agrocert)
Νέα κατηγορία «Καινοτομία»
Οι αιτήσεις για την συμμετοχή θα ανοίξουν σύντομα.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε στην Αγροδιατροφική Σύμπραξη Περιφέρειας Κρήτης στα τηλ 2813 410234, ή στο e-mail iro@agrocrete.com
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Εγκαίνια Παρασκευή, 12 Δεκεμβρίου 2024, 18.00 – 22.00
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Art Gallery Μορφές
(Γοβατζιδάκη 18,Παλιά Πόλη Ρέθυμνο)
12.12 έως 11.01.2025
Επιμέλεια Βάλια Κατσίμπα
Υπάρχουν αναμφίβολα έργα τέχνης, εύκολα ως προς τη διαδικασία παραγωγής τους, χωρίς όμως αυτό να αναιρεί διόλου την ουσία της καλλιτεχνικής πράξης που τα γέννησε και τη μετέπειτα εικαστική τους πορεία. Υπάρχουν όμως και εκείνα που έπονται μιας καλλιτεχνικής διαδικασίας επίπονης και αρκετά χρονοβόρας, που ενώ φαίνονται να μιμούνται με εξαντλητική ακρίβεια την πραγματικότητα, στο βάθος την απαρνούνται… Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη συνιστά και ο Αντώνης Τιτάκης, που ενσωματώνει όλο αυτά τα χρόνια στο καθαυτό έργο του φωτογραφικές αξίες, για να τις υπερβεί μέσα από την ευαισθησία με την οποία χειρίζεται τον μαγικό του χρωστήρα.
Κατακερματίζοντας συχνά το ανθρώπινο σώμα σε επιμέρους τμήματα -χείλη, μάτια, δέρμα- αλλά και διατηρώντας ακέραιη τη μορφή του, όπου απαιτείται, ο Τιτάκης εμπνέεται σταθερά από την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της. Μεταγράφει τον ανθρώπινο ψυχισμό σε εικόνες και το πετυχαίνει ακόμα και μέσα από τα αποσπασματικά ανθρώπινα μέλη, στα οποία συχνά καταφεύγει στην εικαστική του διαδρομή. Σα να υποβάλλει μέσα από το μέρος το όλο, μέσα από τη σάρκα την ίδια την ψυχή, μέσα από τη θνητότητα το παράδοξο του θανάτου…
Ο Τιτάκης ψηλαφεί με μια ασύλληπτη μαεστρία την ύπαρξη, επαναφέροντας δικαιωματικά την αξία της ζωγραφικής στις ανθρώπινες αναφορές του. Εκεί ενεργοποιεί τις υπερευαίσθητες νευρικές απολήξεις του για να αποτυπώσει τον άνθρωπο, πότε με μια αμφίσημη ένταση πότε με έναν υφέρποντα σπαραγμό. Το ανθρωποκεντρικό στοιχείο είναι έκδηλο σε όλο το χρονικό εύρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής· είτε κατακερματισμένο είτε στην ολότητά του, απέχει από μελοδραματισμούς και περιττές συναισθηματικές φορτίσεις. Κι ενώ, λοιπόν, τα πορτρέτα στην ακέραιη εκδοχή τους λειτουργούν σαν ύμνος στη ρεαλιστική γραφή, στην τμηματική τους στέκουν αδυσώπητα μπροστά μας αφήνοντας ποικίλες σουρεαλιστικές προεκτάσεις και υπερρεαλιστικές συνδηλώσεις.
Το δέρμα στα έργα του Τιτάκη αποκτά έναν ιδιαίτερα συμβολικό ρόλο. Λειτουργεί ως όριο ή αλλιώς ως το σημείο διεπαφής δύο κόσμων, του ενδότερου, που διαρκώς υπαινίσσεται, και του εξωτερικού, που μοιάζει αχανής και αστάθμητος. Μόνα «παράθυρα» προς πάσα κατεύθυνση, τα μάτια, επιτρέπουν να διεισδύσουμε στον έσω κόσμο και να επανοραματιστούμε τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, με ένα νέο ανυπόκριτο βλέμμα, που αγωνιά για τις πανανθρώπινες αξίες που επιεικώς διακυβεύονται.
Βάλια Κατσίμπα
Αρχαιολόγος – Μουσειολόγος
Ο Αντώνης Τιτάκης γεννήθηκε στην Κρήτη το 1973. Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. της Αθήνας στα εργαστήρια του Χρόνη Μπότσογλου και του Γιώργου Λαζόγκα, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Εικαστικών Τεχνών της ίδιας Σχολής, απ’ όπου και αποφοίτησε το 2014. Την ίδια χρονιά έκανε την εμφάνιση του στην εγχώρια εικαστική σκηνή, στα ROOMS του γνωστού γκαλερίστα και πρόσφατα εκλιπόντα Γεράσιμου Καππάτου.
Έχει συνεργαστεί με σημαντικές γκαλερί του εξωτερικού, όπως την Xippas Galerie στο Παρίσι και την Plus One Gallery στο Λονδίνο. Αξίζει να αναφερθεί η συμμετοχή του στον παγκόσμιο διαγωνισμό σύγχρονου πορτρέτου (BP Portrait Award 2012), που οργανώνει κάθε χρόνο η National Portrait Gallery του Λονδίνου, όπου το έργο του επιλέχθηκε στα 55 καλύτερα πορτραίτα μεταξύ 2.187 διεθνών συμμετοχών και έλαβε τη δεύτερη θέση στην προτίμηση του κοινού. Επίσης, το έργο του συμπεριλήφθηκε στην επετειακή έκδοση 500 PORTRAITS, 25 YEARS OF THE BP PORTRAIT AWARD, που παρουσίαζε πάνω από 500 πορτραίτα πρωτοπόρων καλλιτεχνών, των πιο επιδραστικών αυτού του είδους παγκοσμίως, που έχουν λάβει μέρος στα πρώτα 25 χρόνια του θεσμού. Σημαντική είναι και η συμμετοχή του στην έκθεση 50 Years of Realism – Photorealism to Virtual Reality, που οργανώθηκε το 2018 από την Plus One Gallery στη Βραζιλία, με σκοπό να παρουσιάσει έργα μερικών από τους πιο καταξιωμένους σύγχρονους καλλιτέχνες, που κινούνται στο χώρο του υπερρεαλισμού.
Έργα του βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Tα τελευταία χρόνια, αναζητώντας ένα πιο ήρεμο τρόπο ζωής, έχει επιστρέψει στον τόπο καταγωγής του και συγκεκριμένα στο Ρέθυμνο, όπου και διαμένει μέχρι σήμερα.
Η Παιδική Σκηνή Θεσσαλονίκης παρουσιάζει την παράσταση «Χάνσελ και Γκρέτελ: Η ιστορία αλλιώς». Βασισμένο στο δημοφιλές παραμύθι των αδελφών Γκριμ στην Κρήτη, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Η Παιδική Σκηνή Θεσσαλονίκης υποδέχεται τη νέα σεζόν με μια αλλιώτικη ιστορία, βασισμένη στο κλασικό παραμύθι των αδελφών Γκριμ, «Χάνσελ και Γκρέτελ». Σε διασκευή και στίχους τραγουδιών Σοφίας Δημοπούλου, σκηνοθεσία Πασχάλη Αραμπατζή και μουσική Αίσωνα, η μουσικοχορευτική παράσταση «Χάνσελ και Γκρέτελ: Η ιστορία αλλιώς» έρχεται στην Κρήτη, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων τον Ιανουάριο.
Η ιστορία μας ακολουθεί τον Χάνσελ και την Γκρέτελ, δύο αδέλφια που μαλώνουν «σαν τον σκύλο με τη γάτα», στην περιπετειώδη διαδρομή τους για να βρουν το μαγικό λουλούδι που θα θεραπεύσει την άρρωστη μητέρα τους και «θα γίνει το φως της νέας τους αρχής». Κατά την περιπλάνησή τους στο δάσος, θα έρθουν αντιμέτωποι με μια αναπάντεχη έκπληξη: μια μοχθηρή μάγισσα που, για τους δικούς της λόγους, αναζητά το ίδιο λουλούδι και παγιδεύει τα δύο παιδιά σε ένα σπίτι φτιαγμένο από γλυκά! Τι κρύβει αυτή η μυστηριώδης ύπαρξη; Και τι πρέπει να κάνουν ο Χάνσελ και η Γκρέτελ για να αποκαλύψουν την αλήθεια της και να εκπληρώσουν την αποστολή τους;
Με την πολύτιμη βοήθεια των μικρών θεατών και την καθοδήγηση του Σοφού, τα δυο αδέλφια θα καταλάβουν ότι η συνεργασία είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσουν στον προορισμό τους και η καλοσύνη ο μόνος δρόμος για να πραγματοποιήσει κανείς όσα ονειρεύεται.
«Χάνσελ και Γκρέτελ: Η ιστορία αλλιώς». Ετοιμαστείτε να ζήσετε από κοντά μια συναρπαστική περιπέτεια, γεμάτη χορό, τραγούδι, αγωνία, γέλιο και συγκίνηση, που συνδυάζει τη μαγεία με την πραγματικότητα, αναδεικνύοντας τη δύναμη της προσπάθειας, την αξία της συγχώρεσης και την ανάγκη της εσωτερικής αλλαγής. Αλήθεια, αν μπορούσατε να γυρίσετε τον χρόνο, τι θα κάνατε αλλιώς;
Ο Αντώνης Λεοντίδης παρουσιάζει το νέο του δίσκο με τίτλο “Άσπρουγας” στο Θέατρο «Αντίβαρο», στις 29 Δεκεμβρίου.
Έπειτα από την κυκλοφορία του πρώτου του προσωπικού άλμπουμ με τίτλο “Κρυφό” (2021) ο κρητικός λυράρης και συνθέτης επανέρχεται στη δισκογραφία με το νέο του άλμπουμ “Άσπρουγας”.
Στο άλμπουμ αυτό αντλεί έμπνευση από εικόνες του τόπου οι οποίες εκφράζονται μέσα από μοτίβα και τόνους που απηχούν έναν κόσμο ευρύτερο, την παγκόσμια αίσθηση του σύγχρονου ανθρώπου. Εξερευνά, ακόμη, πώς ένα όργανο όπως η λύρα, μπορεί να περπατήσει μέσα σε διάφορες φράσεις και παραλλαγές, ενώ την ίδια στιγμή διατηρεί την απλότητα και αμεσότητά της, επιτρέποντας έναν πιο ευρύ μουσικό διάλογο.
Μια ξεχωριστή χαρά γέμισε την οικογένεια του Νίκου Ρεϊζάκη τη βραδιά του Αγίου Νικολάου, ημέρα της ονομαστικής του εορτής.
Η σύζυγος του, Χαρά Αντωνάκη, του χάρισε το πιο πολύτιμο δώρο, φέρνοντας στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι!
Ο μικρός ήρθε γερός και δυνατός, σκορπίζοντας ενθουσιασμό και χαμόγελα σε όλους τους αγαπημένους του. Η γέννησή του στην Κλινική του Ασκληπειού στο Ρέθυμνο συμπλήρωσε την ημέρα με ακόμη μεγαλύτερη ευλογία και χαρά για την οικογένεια.
Ευχόμαστε στους νέους γονείς να χαίρονται το μωράκι τους και κάθε ευτυχία στη νέα τους ζωή!
To 7ο Φεστιβάλ Τέχνης, Ν.Σ. / 7ο N.S. Art festival, με το γενικό θέμα «Κατώφλι ΙΙΙ» σας προσκαλούν το Σάββατο 7 και Κυριακή 8 Δεκεμβρίου στο διήμερο αφιέρωμα των εκδοτικών οίκων, που ενεργοποιούνται και στεγάζονται στο Ρέθυμνο, έχοντας υπόψη την προσφορά τους στα γράμματα αυτού του τόπου.
Οι υπεύθυνοι των εκδόσεων, θα παρουσιάσουν και θα μας ενημερώσουν για μια σειρά βιβλίων τους. Κάθε εκδοτικός οίκος θα εκθέσει περί τους 30 τίτλους.
Παρουσίαση και έκθεση από τις: ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΜΕΡΕΣ, ΚΡΗΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ,ΓΡΑΦΟΤΕΧΝΙΚΗ ΚΡΗΤΗΣ
Σπίτι του Πολιτισμού (Εμμ. Βερνάδου 12, Παλιά πόλη)
Πριν από 16 χρόνια, το κράτος δολοφόνησε τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, ένα 15άχρονο μαθητή. Προσπάθησε να συγκαλύψει τη δολοφονία με οργανωμένη προπαγάνδα που αποκαλύφθηκε όμως εύκολα. Φυσικά, το φταίξιμο το έριξαν σε έναν υπάλληλο του MEGA που έκανε τη “εξυπηρέτηση”.
Η δικαιολογία του δολοφόνου αστυνομικού Επαμεινώνδα Κορκονέα, ήταν ότι “φοβήθηκε” για τη ζωή του και πυροβόλησε στον αέρα και ότι η σφαίρα εξοστρακίστηκε, κάτι που διαψεύστηκε πανηγυρικά από την ιατροδικαστική εξέταση: ήταν ευθεία στοχευμένη βολή.
Η δολοφονία του Αλέξη δεν ήταν “μεμονωμένο περιστατικό”. Την ίδια χρονιά, το 2008, είχαμε 7 ακόμα θανάτους πολιτών και μεταναστών από τα χέρια της αστυνομίας, είτε εσκεμμένα, είτε από αδικαιολόγητα λάθη της.
Η κατάσταση αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Η κοινωνία βράζει. Βράζει από τις αδικίες, τις ανισότητες, την ατιμωρησία των υπευθύνων, την διαφθορά.
Ειδικά τα τελευταία χρόνια, η ελληνική κοινωνία έχει σοκαριστεί μαθαίνοντας για την εμπλοκή αστυνομικών σε δυσώδεις υποθέσεις όπως η υπόθεση της Ηλιούπολης και του αστυνομικού της Βουλής, ενώ συνεχίζονται οι ύποπτοι θάνατοι μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα και η πλημμελής προστασία θυμάτων οικογενειακής βίας.
Το χειρότερο είναι ότι έχουμε μια αστυνομία που κάθε άλλο εκτός από τη δικαιοσύνη υπηρετεί. Σπεύδει να ανακαλύψει DNA σε μια σακούλα σε ένα βομβαρδισμενο σπίτι και αφήνει επί μήνες ανενόχλητους κατά συρροή βιαστές να εξαφανίσουν στοιχεία κι επίδοξους δολοφόνους να αποτελειώσουν τα θύματα τους. Αλήθεια, οι δολοφόνοι του Καραϊβάζ που βρίσκονται;
Ποιος θα φυλάξει την ελληνική κοινωνία από τους φύλακες της; Από το 2008 το ερώτημα παραμένει. Πώς να νιώσουμε ασφάλεια όταν ο φορέας που επωμίζεται την τήρηση των νόμων αφήνει απροστάτευτο τον απλό πολίτη και καλύπτει την ανομία του ισχυρού και του διαπλεκόμενου;
Για μια ακόμα φορά, ως Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, καλούμε το κράτος να ορίσει επιτέλους το ρόλο της αστυνομίας ως προστάτη της νομιμότητας στη χώρα, να προβεί σε ουσιαστική εκκαθάρισή της από στοιχεία ανομίας, διαφθοράς και βίας και να της επιβάλει πλήρη λογοδοσία απέναντι στην απογοητευμένη, τρομαγμένη και εξοργισμένη ελληνική κοινωνία.
Μια ξεχωριστή έκπληξη επιφύλαξε η σχολική κοινότητα του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου στους εργαζόμενους του Δημαρχείου της πόλης μας.
Στο πλαίσιο της παγκόσμιας ημέρας για τα ΑμεΑ που γιορτάστηκε στις 3 Δεκεμβρίου, οι μαθήτριες και οι μαθητές των τμημάτων Γ2 και ΣΤ1 μαζί με τους εκπαιδευτικούς τους Ράνια Αυγενάκη, Αρχοντία Μπενάζη, Παύλο Στεφανακη, Τόνιας Σγάντζου και Άννα Στεφανάκη, προχώρησαν σε δράσεις ευαισθητοποίησης της τοπικής κοινωνίας για τα δικαιώματα των ΑμεΑ και την αλληλεγγύη που οφείλουμε να επιδεικνύουμε όλοι μαζί για όλους μας.
Έτσι επισκέφθηκαν το δημαρχείο και τοποθέτησαν αυτοκόλλητα με ανάλογα μηνύματα στο πέτο των εργαζομένων και των πολιτών που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο κτίριο.
Ακολούθως τραγούδησαν τη γνωστή σύνθεση του Σ. Βαρελά «Όπου Υπάρχει Αγάπη», μεταφράζοντας παράλληλα το υπέροχο τραγούδι στην νοηματική γλώσσα.
Με το τραγούδι τους, με τα συγκινητικά μηνύματα που είχαν γράψει σε πανό και πάνω στα μπλουζάκια τους, τα παιδιά ζήτησαν με το δικό τους μοναδικό τρόπο ένα κόσμο προσβάσιμο, με ισοτιμία για όλους!
Ο Δήμαρχος Ρεθύμνης κ. Γιώργης Χ. Μαρινάκης απευθύνει θερμά συγχαρητήρια στους μαθητές, τις μαθήτριες και τους/τις εκπαιδευτικούς τους για την εξαιρετική πρωτοβουλία και τις δράσεις που υλοποίησαν.
Στην υπογραφή δύο συμβάσεων για αντίστοιχα έργα που θα υλοποιηθούν στον οικισμό Αμνάτος, προχώρησε ο Δήμαρχος Ρεθύμνης και Πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ κ. Γιώργης Χ. Μαρινάκης.
Πρόκειται για σημαντικές παρεμβάσεις, οι οποίες θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο της συνεχούς μέριμνας που επιδεικνύει η Δημοτική Αρχή για την κάλυψη των αναγκών που έχουν οι οικισμοί του Δήμου μας και τη προώθηση της αναπτυξιακής διαδικασίας στην ύπαιθρο.
Το ένα έργο αφορά στην ανάπλαση της κεντρικής πλατείας της Αμνάτου, προϋπολογισμού 120.000 ευρώ. Η σύμβαση υπογράφηκε την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2024, μεταξύ του Δημάρχου και της αναδόχου κατασκευαστικής εταιρείας. Στην υπογραφή της σύμβασης παρευρέθηκε ο Αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων κ. Άγγελος Μαλάς, ο Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Αμνάτου κ. Γεωργίου Κανακάκη και η Διευθύντρια Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Ρεθυμνης κ. Καλλιόπη Τζανακάκη.
Το αντικείμενο του έργου είναι η ανάπλαση τμήματος του οικισμού Αμνάτου, που είναι χαρακτηρισμένος ως παραδοσιακός οικισμός, ιδιαίτερης πολιτιστικής αξίας. Η ανάπλαση στην παρούσα φάση περιλαμβάνει την επέμβαση στην κεντρική πλατεία ενώ μελλοντικά σε άλλο έργο πρόκειται να γίνει ανάπλαση και στα υπόλοιπα τμήματα του οικισμού βάσει της εγκεκριμένης από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής μελέτης.
Προβλέπεται η τοποθέτηση φωτισμού για την ασφαλή κίνηση στους κοινόχρηστους χώρους και την ανάδειξη των μνημείων και του περιβάλλοντος χώρου. Επίσης πλακόστρωση της πλατείας με νέα υλικά προς αντικατάσταση της φθαρμένης ασφάλτου και τσιμέντου που υπάρχει σήμερα και τέλος προσθήκη αστικού εξοπλισμού με καθιστικά και κάδους απορριμμάτων.
Η δεύτερη σύμβαση αφορά στην τοποθέτηση συστήματος αποσιδήρωσης του πόσιμου ύδατος στην Αμνάτο και ο κ. Μαρινάκης την υπέγραψε ως πρόεδρος της ΔΕΥΑΡ με την ανάδοχο εταιρεία.
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, το πόσιμο νερό, με το οποίο τροφοδοτείται ο οικισμός της Αμνάτου παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις στην περιεκτικότητα του σε σίδηρο, οι οποίες οφείλονται στη ποιότητα νερού της γεώτρησης από την οποία αντλείται.
Η γεώτρηση αυτή, η οποία αξιοποιήθηκε από το 2019 και εντεύθεν, είχε υποδειγματική λειτουργία κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της. Ωστόσο, η λειψυδρία που ακολούθησε προκάλεσε μειωμένο εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα, από τον οποίο αντλεί τα αποθέματα νερού, με αποτέλεσμα να παρουσιαστεί το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Η ΔΕΥΑΡ είχε αρχικά προχωρήσει σε διαδικασία αποσιδήρωσης μέσω χλωρίωσης – καθίζησης και χρήση 3ων δεξαμενών. Η ανωτέρω μέθοδος αποδίδει περιοδικά λόγω των μεγάλων διακυμάνσεων σε περιεκτικότητα σιδήρου που εμφανίζει η γεώτρηση. Γι’ αυτό και λόγω της συνεχιζόμενης λειψυδρίας επιλέχτηκε ως βέλτιστη τεχνική λύση για την αντιμετώπιση του θέματος, η τοποθέτηση φίλτρων καθαρισμού πριν την είσοδο του νερού στη δεξαμενή διανομής του οικισμού.
Το σύστημα αποτελείται από 4 μπουκάλες, με περίπου 320 λίτρα υλικά φίλτρανσης αφαίρεσης σιδήρου η κάθε μια, και το συνοδευτικό ειδικό μηχανολογικό και ηλεκτρολογικό εξοπλισμό. Η διαχείριση των φίλτρων θα γίνεται από ηλεκτρονικές αυτόματες κεφαλές 2” στην κάθε μπουκάλα.
Η προμηθεύτρια εταιρία και κατόπιν ιστορικού διαδοχικών αναλύσεων που έλαβε από την ΔΕΥΑΡ, δεσμεύτηκε και βεβαίωσε για το αποτέλεσμα της αποσιδήρωσης που μπορεί να παρέχει ο εξοπλισμός που επιλέχθηκε.
Το κόστος της εγκατάστασης ανέρχεται στις 29.900€+ΦΠΑ
Χρησιμοποιώντας το Rethemnos.gr συμφωνείτε με τους όρους χρήσης και την δήλωση προστασίας προσωπικών δεδομένων. Παρακαλώ επισκεφθείτε τη σχετική σελίδα μας Πολιτική Cookies – Προστασία δεδομένων για περισσότερες πληροφορίες.
