Σε παραίτηση οδηγήθηκε η μοναδική παιδοψυχίατρος της Δυτικής Κρήτης, Αλεξάνδρα Νικολάου, καταγγέλλοντας «κακοποιητικές συνθήκες εργασίας» και ολική εγκατάλειψη της δημόσιας παιδοψυχιατρικής φροντίδας.
Η κ. Νικολάου αποχωρεί από το Κοινοτικό Κέντρο Ψυχικής Υγείας Παιδιών και Εφήβων Ρεθύμνου, ύστερα από έξι χρόνια αδιάκοπης προσπάθειας σε συνθήκες υποστελέχωσης και απαξίωσης, όπως σημειώνει σε επιστολή της. Με την παραίτησή της, ολόκληρη η Δυτική Κρήτη μένει χωρίς παιδοψυχίατρο, ενώ σε όλη την Κρήτη απομένει πλέον μόνο ένας γιατρός στο Ηράκλειο.
«Εξαναγκάστηκα σε παραίτηση, γιατί πλέον εργάζομαι σε συνθήκες κακοποίησης» είπε η Αλεξάνδρα Νικολάου, τονίζοντας ότι εκείνους που λυπάται πραγματικά είναι τους γονείς και τα παιδιά που πρέπει να πληρώνουν αδρά στον ιδιωτικό τομέα ακόμη και μια απλή γνωμάτευση.
Μετά την παραίτησή της, σε ολόκληρη την Κρήτη υπάρχει πλέον μόνο ένας παιδοψυχίατρος του δημόσιου τομέα, στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο, ενώ υπάρχουν χιλιάδες παιδιά που χρειάζονται βοήθεια, ενώ στο Ρέθυμνο η αναμονή για ραντεβού ξεπερνάει τους 20 μήνες. «Η παραίτησή της είναι τεράστιο πλήγμα για την δημόσια ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων.
Η επιστολή της κας Νικολάου:
«Πριν 6 χρόνια ήρθα στο Ρέθυμνο και αποδέχτηκα την πρόκληση της σύστασης από το μηδέν, ενός Κοινοτικού Κέντρου Ψυχικής Υγείας για Παιδιά και Εφήβους. Όχι μόνο δεν είχαμε βοήθεια, αλλά έπρεπε να εργαζόμαστε σε συνθήκες απαξίωσης, κοροϊδίας, υποτίμησης και συνεχούς και ενσυνείδητης παρεμπόδισης του έργου μας.
Πλέον οι συνθήκες εργασίας έχουν γίνει ακραία κακοποιητικές. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών που εφαρμόζονται στην ψυχική υγεία.
Συγχαρητήρια στο διοικητή και τον υποδιοικητή της 7ης ΥΠΕ για τη συνεπέστατη εφαρμογή αυτών των πολιτικών. Συγχαρητήρια στον Διευθυντή Ιατρικής Υπηρεσίας Ψυχικής Υγείας της 7ης ΥΠΕ και σε όλους τους υπαλλήλους που από θέσεις ευθύνης υπήρξαν τόσο πιστοί υπηρέτες αυτών των πολιτικών. Δυστυχώς, η κοινωνία τόσα χρόνια δεν κατάφερε να χτίσει εκείνη την κρίσιμη μάζα που χρειάζεται για να υπερασπιστεί αποτελεσματικά το δικαίωμά της στη δημόσια και δωρεάν υγεία.
Θα έχω πάντα μες την καρδιά μου όλα τα παιδιά –μικρά και μεγάλα- που μου χάρισαν το χαμόγελο ή το κλάμα τους. Μες την καρδιά μου θα είναι πάντα και οι λιγοστοί συναγωνιστές σε αυτήν την πορεία. Εξαναγκάζομαι και εγώ σε παραίτηση.
Εάν παραμείνω, η φυσική εξόντωσή μου δε θα ωφελήσει κανέναν. Αντίο.
Νικολάου Αλεξάνδρα»
