Με την προσωπογραφία του Φραγκίσκου Μπαρότσι ολοκληρώνεται το 28ο Αναγεννησιακό Φεστιβάλ Ρεθύμνου.
Η ημερίδα που τον αφορά θα ζωγραφίσει το πορτραίτο του στο γενέθλιο τόπο, τον οικισμό του Αγίου Κωνσταντίνου την Κυριακή 15 Οκτώβρη με ομιλίες που θα ξεκινήσουν στις 11.00 το πρωί. Άνθρωπος αινιγματικός, ο Φραγκίσκος Μπαρότσι, άγνωστος στους πολλούς σήμερα, Βενετοκρητικός λόγιος, γεννήθηκε το 1537 στον Άγιο Κωνσταντίνο Ρεθύμνου.
Σπούδασε στην Πάδοβα και επέστρεψε πίσω, ωστόσο η ζωή του κινήθηκε ανάμεσα στην Κρήτη και τη Βενετία. Μαθηματικός, αστρονόμος και φιλόσοφος, ήταν ένας πραγματικός άνθρωπος της Αναγέννησης. Πέρα από το εκτεταμένο συγγραφικό και μεταφραστικό του έργο, θεωρείται και ο ιδρυτής της Ακαδημίας των Vivi. Συνδέθηκε στενά με τον Φοσκαρίνι, γενικό διοικητή της Κρήτης και είχε αλληλογραφία με μερικούς από τους διαπρεπέστερους λόγιους της εποχής του. Τα βιβλία και τα χειρόγραφα της βιβλιοθήκης του βρίσκονται σήμερα σε μερικές από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου και αποτελούν ειδικό τμήμα στη βιβλιοθήκη της Οξφόρδης. Η ζωή και το έργο του θα ξεδιπλωθούν μέσα από ομιλίες όπως αυτές των Anna Lucia D’Agata, Consiglio Nazionale delle Ricerche, Roma και Giovanni Salmeri, Università di Pisa με τίτλο «Πορτραίτο ενός ανήσυχου ανθρώπου: Francesco Barozzi» (1537-1604).
Για το κλίμα που επικρατούσε κατά την εν λόγω περίοδο ο Γεώργιος Βιολιδάκης, ιστορικός της περιόδου, υπότροφος του Ελληνικού Ινστιτούτου της Βενετίας θα μιλήσει για τη «Βενετοκρατία στο Ρέθυμνο του 16ου αιώνα και τις σχέσεις με τη Βενετία» και ο Ηλίας Λουλούδης, μαθηματικός, από το Πειραματικό Λύκειο θα αναφερθεί στις «Θετικές επιστήμες στο Αναγεννησιακό Ρέθυμνο». Τέλος για τα παιδιά «Ένας Ρεθεμνιώτης Σοφός με ζωή σαν παραμύθι» σε μορφή Video art από την Ελένη Χαμογιωργάκη, εκπαιδευτικό που θα δοκιμάσει μια πρώτη γνωριμία του κορυφαίου διανοητή με τις μικρότερες ηλικίες.
Την προηγούμενη μέρα δηλαδή το Σάββατο 14 Οκτωβρίου τα παιδιά έχουν και πάλι την τιμητική τους με κουκλοθέατρο και το έργο «Αλήθεια;» από τις Φίρδην Μίγδην που θα παιχτεί ώρα 19.00 στην αίθουσα Παντελής Πρεβελάκης του Ωδείου της πόλης. Μία παράσταση αντικειμένων και αφήγησης που ξεκινά από την αρχή του κόσμου και φτάνει ως τις μέρες μας. Μια ιστορία για τον φόβο, την αναζήτηση της γνώσης και την αέναη αλλαγή. Το έργο προορίζεται για παιδιά από 7 χρονών και για μεγάλους.
Το βράδυ της ίδιας μέρας, η “Προσωπογραφία: Φωτεινή” στον ατμοσφαιρικό μισοφωτισμένο Θόλο στη Φορτέτζα. Με τους: Τίνα Ανδρικοπούλου στο τραγούδι, τον Tobias Schlierf επίσης στο τραγούδι, αλλά και στην τροχοβιέλα και το ρεμπέκ και φυσικά το Νίκο Κατριτζιδάκη στο τραγούδι, το μαντολίνο, το θιαμπόλι, και τα φλάουτα.
Μέσα από την αναζήτηση της θρηνητικής, συναισθηματικής πορείας του ανθρώπου στο χρόνο, οι περιχαρακώσεις παύουν να υφίστανται. Η Ζωή, ο Έρωτας, ο Θάνατος και η «Ασύστατη Τύχη» των ανθρώπων, εκφράζονται ποιητικά από τον Γεώργιο Χορτάτζη, τον Alain Chartier, τον Guillaume de Machaut κι από ανώνυμους κυρίως ποιητές της εποχής.
Στη συγκεκριμένη Προσωπογραφία μέσα από παραδοσιακά δίστιχα καθώς και με προσωπικές μουσικές και ποιητικές συνθέσεις με γνώμονα το Κρητικό ιδίωμα η αναζήτηση συνεχίζεται…
Το φεστιβάλ που τις τελευταίες μέρες περιείχε Προσωπογραφία για το πρόσωπο της Μελαγχολίας με την έμπνευση από την Αναγεννησιακή και την ελληνική παραδοσιακή μουσική και με μουσικούς όπως ο κόντρα τενόρος Νίκος Σπανάτης, ο μαντολινίστας Γιώργος Γουμενάκης και οι Γάλλοι ‘Ensemble Desmarest’, που απέδωσαν την παράξενη αυτή φιγούρα της «Μελαγχολίας» φαίνεται να κερδίζει το στοίχημα.
Εκτός από τις μουσικές εκδηλώσεις οι εικαστικές του εκθέσεις λειτούργησαν σαν πόλος έλξης για μικρούς, μεγάλους αλλά κυρίως για τα σχολειά της πόλης που πλημμύρισαν τους χώρους των εκθέσεων. Οι ομιλίες έδεσαν το χθες με το σήμερα. Ξεναγήσεις, αναγνώσματα στην Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη, σεμινάρια και εικαστικά εργαστήρια, σχολές χορού κινητοποίησαν δυνάμεις σε ένα Φεστιβάλ που για 15 ολόκληρες μέρες γιόρτασε με πολύ δυναμισμό μια ενετική παράδοση που σε πείσμα των καιρών τροφοδοτεί το μέλλον μιας ολόκληρης πόλης.
Γιατί όπως δήλωσε και ο καλλιτεχνικός του διευθυντής του κ. Γιώργος Κουμεντάκης οι Έλληνες καλλιτέχνες μπορούν να είναι οικουμενικοί εφ’ όσον μέσα από το έργο τους συνδιαλέγονται με την ποιότητα “Άνθρωπος”. Και απ’ ότι φαίνεται, οι «Προσωπογραφίες» – ο τίτλος της φετινής θεματικής – έκαναν ακριβώς αυτό.
