Κατηγορηματικά καταδικάζει το νέο κόμμα των Πράσινων την επιλογή της κυβέρνησης και του πρωθυπουργού να συνταχθούν ανοικτά με το κοινό ευρωπαϊκό λόμπυ του αερίου και της πυρηνικής βιομηχανίας, στην τελευταία Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Καθώς το ευρωπαϊκό Green Deal επιτρέπει πια τη χρηματοδότηση μόνο βιώσιμων επενδύσεων, τα συμφέροντα των πυρηνικών και του αερίου συνασπίζονται με αίτημα να θεωρηθούν και αυτά… «πράσινη ενέργεια» (!!!) ώστε να ενταχθούν στον κατάλογο των πράσινων επενδύσεων (sustainable taxonomy) και να λάβουν γενναίες χρηματοδοτήσεις με δημόσιο χρήμα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.
Πρόκειται ουσιαστικά για εξέγερση κατά του κλίματος, από μερίδα ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Στην επιλογή αυτή, που υπονομεύει επικίνδυνα τις ευρωπαϊκές πολιτικές για το κλίμα και κρατά την Ευρώπη όμηρο ξένων γεωπολιτικών συμφερόντων, η κυβέρνηση της Γαλλίας και το πυρηνικό της λόμπυ συνασπίζεται με τις αυταρχικές ακροδεξιές κυβερνήσεις της Ανατολικής Ευρώπης, αλλά και με την κυβέρνηση της Ν.Δ. που συνδέεται στενά με τα επιχειρηματικά συμφέροντα μεγάλων ελληνικών ομίλων για εκτεταμένη προώθηση του αερίου.
Στο μεταξύ τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι η κατάσταση με την κλιματική κρίση γίνεται όλο και πιο δραματική και επείγουσα, ενώ την ερχόμενη Κυριακή 31 Οκτωβρίου ξεκινά στη Γλασκώβη η κρίσιμη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα.
Οι Πράσινοι καλούν τα δημοκρατικά κόμματα της αντιπολίτευσης να πάρουν άμεσα θέση, καταδικάζοντας κατηγορηματικά την κυβερνητική στοίχιση πίσω από τα ευρωπαϊκά συμφέροντα των πυρηνικών και του αερίου και καλώντας τον πρωθυπουργό να αποσυρθεί άμεσα από τον ετερόκλητο συνασπισμό των κυβερνήσεων που θυσιάζουν συνειδητά το κλίμα για χάρη κοντόφθαλμων επιχειρηματικών συμφερόντων που υπηρετούν.
Αναλυτικά:
Για το νέο κόμμα των Πράσινων δεν αποτελεί έκπληξη η τοποθέτηση του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στην τελευταία Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπου συντάχθηκε ανοικτά με τα συμφέροντα της πυρηνικής βιομηχανίας και των ορυκτών καυσίμων, όπως το αέριο. Δίπλα στον επικοινωνιακό σχεδιασμό της κυβέρνησης, όπου προβάλλονται ως δήθεν ευαισθητοποιημένοι για την κλιματική κρίση και την πράσινη μετάβαση, υπάρχουν και οι πολιτικές τους επιλογές που όλο και πιο απροκάλυπτα ταυτίζονται και στηρίζουν, πολιτικά αλλά και με δημόσιο χρήμα, τα μεγάλα συμφέροντα των επιχειρήσεων ορυκτών καυσίμων, σε βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας.
Η ελληνική κυβέρνηση πρωταγωνιστεί σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και με την ψήφο της, στην υποστήριξη της πυρηνικής βιομηχανίας και των εταιριών αερίου (!!!). Σε εθνικό επίπεδο δεν περιορίζεται μόνο σε πολιτική υποστήριξη αλλά κατευθύνει και τεράστιους δημόσιους πόρους σε υποδομές και δίκτυα αερίου, δεσμεύοντας τους πολίτες και τη χώρα για δεκαετίες σε ένα ορυκτό καύσιμο με επικίνδυνες εκπομπές για το κλίμα και με επικίνδυνες διακυμάνσεις στις διεθνείς τιμές του, όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε τώρα.
Λίγο πριν τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα στη Γλασκώβη, είναι σημαντικό να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους:
- Το αέριο είναι ορυκτό καύσιμο με βάση κυρίως το μεθάνιο, ένα από τα πιο επικίνδυνα αέρια του θερμοκηπίου, με δραστικότητα πολλαπλάσια από το διοξείδιο του άνθρακα. Ακόμη και με «κανονική» καύση, επιβαρύνει το κλίμα με το 50% περίπου των εκπομπών από λιγνίτη για την ίδια ενέργεια. Σημαντικές είναι όμως και οι διαρροές μεθανίου, σε όλο τον κύκλο της εξόρυξης και της μεταφοράς του αερίου.
- Οι υποδομές του αερίου δεσμεύουν μια χώρα ή μια πόλη για δεκαετίες, καθώς χρειάζονται τουλάχιστον 30-40 χρόνια για να αποσβεστούν. Από την άλλη, οι επιστημονικές εκθέσεις δείχνουν ότι το κρίσιμο όριο των +1,5 βαθμών θα ξεπεραστεί σε μόλις 10 χρόνια, κάτι που απαιτεί μηδενικές καθαρές εκπομπές πολύ νωρίτερα από το 2050-60.
- Το ίδιο ισχύει και για τις εξορύξεις αερίου, όπου η ΝΔ στήριξε την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να παραδώσει το 1/3 του ελληνικού χώρου για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων, ενώ ο Κυρ. Μητσοτάκης προτείνει τώρα τη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου ως «εναλλακτικό προμηθευτή» αερίου της Ε.Ε.: είναι παράλογο να αναζητάμε επιπλέον κοιτάσματα, που θα χρειαστούν αρκετά χρόνια για να ξεκινήσει η εκμετάλλευσή τους, όταν είναι ζωτικό να παραμείνει στη γη πάνω από το 80% των ήδη επιβεβαιωμένων αποθεμάτων.
- Η πυρηνική ενέργεια δεν είναι ποτέ ούτε ασφαλής ούτε ειρηνική. Πέρα από τον κίνδυνο νέας Φουκουσίμα ή Τσερνομπίλ, παράγει ραδιενεργά απόβλητα που παραμένουν επικίνδυνα για χιλιάδες χρόνια. Ο κύκλος του ουρανίου εκλύει και αυτός αέρια του θερμοκηπίου, περίπου στο 25% του άνθρακα. Για τις πυρηνικές όμως δυνάμεις, τα απόβλητα αποτελούν την πρώτη ύλη για τη γόμωση του πυρηνικού τους οπλοστασίου: αυτός είναι και ο κύριος λόγος που στη Γαλλία η πυρηνική ενέργεια έχει τόσο εκτεταμένη διάδοση, με διακομματική πολιτική στήριξη από τους σοσιαλιστές μέχρι την ακροδεξιά.
- Η διαβεβαίωση Μητσοτάκη ότι η Ελλάδα δεν θα αποκτήσει δικά της πυρηνικά εργοστάσια, δεν αποκλείει τη μαζική προμήθεια ενέργειας από πυρηνικά άλλων γειτονικών χωρών που θα μπορούσαν να θέσουν και την Ελλάδα σε κίνδυνο.
Σε μια εποχή που η κατακόρυφη αύξηση των τιμών πετρελαίου και φυσικού αερίου οδηγεί σε ένταση της ενεργειακής φτώχειας και αύξηση του κόστους για τα νοικοκυριά, θα έπρεπε να ενισχύσουν οικονομικά την επείγουσα απεξάρτηση των πολιτών από τα ορυκτά καύσιμα, με ενεργειακές αναβαθμίσεις για εξοικονόμηση ενέργειας και με κίνητρα για επενδύσεις των νοικοκυριών σε ενεργειακές κοινότητες.
Μια τέτοια πράσινη στρατηγική θα ενίσχυε την υπάρχουσα και δυναμική (εξαγωγική) ελληνική βιομηχανία ηλιακών, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε πράσινα επαγγέλματα και θα μείωνε κατακόρυφα τις δαπάνες των νοικοκυριών μέσα από την ενεργειακή αυτονομία τους. Παράλληλα θα θωράκιζε την κοινωνία απέναντι στις υψηλές τιμές του αερίου και θα επιτάχυνε την έξοδο από τα ορυκτά καύσιμα για κλιματική ουδετερότητα της ελληνικής οικονομίας το αργότερο μέχρι το 2040.
Ο πρωθυπουργός όμως και η κυβέρνηση της ΝΔ πρωταγωνιστούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο στην προσπάθεια να αντιμετωπιστούν η πυρηνική ενέργεια και το αέριο ως δήθεν «πράσινη ενέργεια» (!!!), ώστε να ενταχθούν στον κατάλογο των πράσινων επενδύσεων (sustainable taxonomy) και να λάβουν γενναίες χρηματοδοτήσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, από την Πράσινη Συμφωνία και από το Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας ΕΛΛΑΔΑ 2.0.
Αν αυτό δεν είναι ξεκάθαρη υποστήριξη με δις ευρώ των λόμπι πυρηνικής ενέργειας και αερίου, τότε πώς λέγεται;
Χρειάζεται θράσος, για να αυτοπροβάλλεται ο πρωθυπουργός ως ευαισθητοποιημένος στα θέματα της κλιματικής κρίσης και της πράσινης μετάβασης. Αλλά δεν μπορεί πλέον να κρύβεται πίσω από επικοινωνιακούς χειρισμούς και δήθεν πράσινα λόγια.
Οι Πράσινοι καλούν τα δημοκρατικά κόμματα της αντιπολίτευσης να πάρουν άμεσα θέση, καταδικάζοντας απερίφραστα την κυβερνητική συμμαχία με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα των πυρηνικών και του αερίου, αλλά και καλώντας τον πρωθυπουργό να αποσυρθεί άμεσα από τον ετερόκλητο συνασπισμό των κυβερνήσεων που θυσιάζουν συνειδητά το κλίμα για χάρη κοντόφθαλμων επιχειρηματικών συμφερόντων που υπηρετούν.
Σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο χρειάζεται ένα ισχυρό κίνημα που θα στρέψει τη χώρα προς την κοινωνική και οικολογική βιωσιμότητα και θα νοιαστεί για τους πολλούς, όχι για την εξυπηρέτηση μιας χούφτας ισχυρών υποστηρικτών της κυβέρνησης που υπονομεύουν το μέλλον της χώρας για τα δικά τους συμφέροντα.
