Ο Βασίλης Τσομπανάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο και θεωρεί ότι η μουσική είναι το πάν και χωρίς μουσική ο άνθρωπος δεν ζει.
Με όπλα τα ερεθίσματα και τα ακούσματα από την παιδική του ηλικία και τις θεωρητικές σπουδές στη συνέχεια, προχωράει και ατενίζει θετικά το μέλλον.
Έχει κάνει μουσικές σπουδές σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού και παίζει πιάνο και έγχορδα. Συνθέτει μόνος του τις δικές του μουσικές, έχοντας επιλέξει να υπηρετήσει το λαϊκό το έντεχνο, αλλά και το νέο-ελαφρό τραγούδι. Πρότυπό του θεωρεί τους μεγάλους δημιουργούς του εντέχνου και του λαϊκού τραγουδιού, καθώς και τους σπουδαίους λαϊκούς τραγουδιστές, χωρίς να αποκλείει και άλλα είδη της Ελληνικής μουσικής σκηνής.
Το νέο του τραγούδι με τίτλο «Σ’ ευχαριστώ» σε μουσική δική του και στίχους της Χαράς Παπιομύτογλου μόλις κυκλοφόρησε και μπορείτε να το απολαύσετε στο YouTube, αλλά και σε όλες τις γνωστές μουσικές πλατφόρμες.
Executive producer : Παύλος Χριστοδούλου
Κυκλοφορεί από την Voca Records © 2022
Παραγωγή video : New Video Production (NVP)
Σκηνοθεσία / Σενάριο : Ν.Ισίδωρος – Β.Κουμελάς
Camera / Διεύθυνση φωτογραφίας : Β.Κουμελάς
Ευχαριστούμε τον Τάκη Αργυρίου, για την παραχώρηση του χώρου.
Διαθέσιμο στα μεγαλύτερα digital stores, για download και streaming.
Spotify: https://spoti.fi/3N8jsXL
iTunes/Apple Music: https://apple.co/3ms9Uvb
Deezer: https://bit.ly/3m5HqqR
Κιθάρες: Τσομπανάκης Βασίλειος
Πιάνο: Τσομπανάκης Βασίλειος
Μπάσο: Μαθιανάκης Γεώργιος
Τσέλο: Ρόσσος Ιάσωνας
Μix & Mastering: Παναγιώτης Μαρακάκης (PM studio) Ατσιπόπουλο, Ρέθυμνο
Στίχοι
Σε ευχαριστώ, που είσαι δω και μ’ αγαπάς,
Και που στα δύσκολα το χέρι σου μου απλώνεις
Που στη χαρά μου σαν παιδί και συ γελάς
Και με φιλιά κάθε μου δάκρυ το στεγνώνεις
Σε ευχαριστώ, και για εκείνες τις στιγμές
Που ο φόβος, στην αγκαλιά του με είχε κλείσει
Όταν μετρούσα στη ψυχή μου τις πληγές
Και τα σημάδια που ο πόνος είχε αφήσει..
R:Και συ στο πλάι μου σα βράχος σταθερός
Να αντέχεις κάθε τρικυμία που ξεσπούσε
Λυσσομανούσε της ψυχής μου ο καιρός
Κι όμως το χέρι σου το χέρι μου κρατούσε
Τώρα που στέκομαι ξανά λοιπόν στο φως
Σφίγγω το χέρι σου με αγάπη και λατρεία
Στο παραμύθι μας δε νίκησε ο κακός
Ούτε οι δράκοι, ούτε τα άγρια τα θηρία
όταν κλεινόμουν μέσα το κάστρο της σιωπής
Εσύ ακοίμητος φρουρός στεκόσουν έξω
Και τη στιγμή με υπομονή να καρτερείς
Να ανοίξει η πόρτα και στα χέρια σου να τρέξω
