Τελέστηκε στο χωριό του τον Αμύγδαλος Αστερουσίων, ετήσιο μνημόσυνο στη μνήμη του ήρωα καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη ο οποίος το 1974 έδρασε στην μαρτυρική Κύπρο καταφέρνοντας καίρια χτυπήματα στον εισβολέα αφού κατάφερε να καταστρέψει δρώντας εντελώς μόνος του έξη τούρκικα άρματα μάχης και να προκαλέσει τρόμο στα στρατεύματα εισβολής.
Ο Μανώλης Μπικάκης εικοσάχρονο παλικάρι τότε μαζί με τον συνάδελφο του Μπινιχάκη βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή έχοντας απέναντι τους τα τεθωρακισμένα και τους Τούρκους στρατιώτες να έρχονται να καταλάβουν το νησί. Τα γεγονότα είναι γνωστά δηλαδή το ότι οι προδότες του Ελληνισμού δεν άφησαν τα παλικάρια μας να κάνουν το καθήκον τους με αποτέλεσμα να πέσει η μεγαλόνησος σχεδόν αμαχητί.
Παρόλο ότι ο Μπικάκης και ο Μπινιχάκης είχαν εντολές να υποχωρήσουν αυτοί έμειναν σαν τους τριακόσιους του Λεωνίδα αψηφώντας τον κίνδυνο. Κάποια στιγμή ο Μπινιχάκης αφού είχε μεταφέρει βλήματα για τον Μπικάκη που είχε το πυροβόλο, τον έχασε μέσα στην κόλαση που επικρατούσε. Θεωρώντας πως είναι ήδη νεκρός επέστρεψε στην μονάδα του να το αναφέρει. Ο Μανώλης Μπικάκης όμως είχε μετατοπιστεί και βλέποντας τα τούρκικα τανκς να έρχονται όπλισε σκόπευσε και διέλυσε το πρώτο από αυτά. Κρυμμένος μέσα στο σκοτάδι συνέχισε να μετακινείται και στη συνέχεια κατάφερε να καταστρέψει άλλα πέντε σκορπίζοντας τον θάνατο στους εισβολείς οι οποίοι τρομοκρατημένοι υποχώρησαν. Ο ήρωας αυτός παρέμεινε κρυμμένος επί τέσσερις μέρες χωρίς φαγητό και νερό μέχρι να μπορέσει να βρεθεί στον λόχο του και να σωθεί ενώ οι συνάδελφοι του έκανα σαν τρελοί από χαρά που τον είδαν να επιστρέφει ζωντανός.
Αυτός ο ήρωας ουδέποτε τιμήθηκε από την πολιτεία όπως του άξιζε ενώ άλλοι άκαπνοι αξιωματικοί έφτασαν μέχρι τα ανώτατα στρώματα της ηγεσίας του στρατού εκμεταλλευόμενοι τις γνωριμίες τους. Ο ατρόμητος αυτός καταδρομέας ο οποίος δούλευε σαν οικοδόμος όταν απολύθηκε σκοτώθηκε δυστυχώς σε τροχαίο το 1994 στην Πάτρα η μνήμη του όμως θα είναι πάντα ζωντανή σε όσους γνωρίζουν τα ανδραγαθήματα του.
Την Κυριακή 31-08 έγινε το μνημόσυνο στη μνήμη του χωρίς δυστυχώς να παραστούν πολλοί όπως θα έπρεπε. Ίσως συνετέλεσε και η μεγάλη απόσταση που βρίσκεται το χωριό του στη ράχη των Αστερουσίων στο μικρό χωριό Αμύγδαλος. Ο παραδοσιακός σύλλογος ‘’Ερωφίλη’’ με επικεφαλής την Πόπη Κρυοβρυσανάκη και τον Μάρκο Κοκολάκη, τίμησε με την παρουσία του τον ήρωα καταδρομέα. Ο στρατηγός επ΄ ανδραγαθία Σταύρος Βιτάλης έβγαλε συγκινητικό λόγο, ο Σταύρος Μπεμπής από το Ρέθυμνο έκανε προσκλητήριο νεκρών, ενώ παρών ήταν και ο απόστρατος αξιωματικός Νεκτάριος Κονταξάκης. Θεωρώντας χρέος μου να βρεθώ στο μνήμα του ατρόμητου ήρωα, παρευρέθηκα και απήγγειλα μαντινάδες που έγραψα και που βγήκαν μέσα από τα βάθη της ψυχής μου. Τελειώνοντας είπα
“Όποιος χαθεί για λευτεριά ποτέ του δεν ποθαίνει,
σαν τον αέρα δροσερή η θύμηση του μένει”
Η οικογένεια του Μανώλη Μπικάκη παρέθεσε γεύμα στον Πύργο Μονοφατσίου ευχαριστώντας όσους τίμησαν με την παρουσία τους τον δικό τους άνθρωπο, τον ήρωα που ξέχασε η πολιτεία.
Του Γιώργου Σηφάκη (Σιμισακογιώργη)
