Η εξέγερση του Πολυτεχνείου μας διδάσκει…
48 χρόνια μετά τα συνθήματα από το ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα, γιατί επίκαιρος παραμένει ο αγώνας ενάντια στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, που μετατρέπουν τη χώρα μας σε ορμητήριο πολέμου, ενάντια στην πολιτική των κυβερνήσεων και της ΕΕ, που συνθλίβει τα δικαιώματα και τις ανάγκες του λαού και της νέας γενιάς!
Ο φετινός εορτασμός της εξέγερσης του Πολυτεχνείου αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, εξαιτίας των νέων δεσμεύσεων που ανέλαβε η κυβέρνηση, με τις – μόνο κατ’ όνομα – “αμυντικές”, στην πραγματικότητα άκρως επιθετικές Συμφωνίες με ΗΠΑ και Γαλλία. Η επέκταση της βάσης της Σούδας, η εγκατάσταση νέων αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων, η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε σημείο αναφοράς για τις επιχειρήσεις και ασκήσεις του αμερικανικού στρατού, οι υπέρογκοι εξοπλισμοί για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ συνιστούν αναβάθμιση της συμμετοχής της χώρας μας στα πολεμοκάπηλα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή. Ουσιαστικά, με τη στήριξη των προηγούμενων κυβερνήσεων και όλων των κομμάτων του συστήματος, μετατρέπουν τη χώρα σε θύτη άλλων λαών, εγκυμονώντας νέες επεμβάσεις, νέες αλλαγές συνόρων, νέα κύματα προσφύγων.
Οπως τότε, έτσι και σήμερα, το ΝΑΤΟ, οι ΗΠΑ και η ΕΕ είναι παράγοντες αμφισβήτησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και εμπλοκής του λαού μας σε επικίνδυνες περιπέτειες. Δεν “προστατεύουν” τους λαούς, τους δολοφονούν!
Η κυβέρνηση μπροστά στο έγκλημα που διαπράττει ενάντια στην δημόσια υγεία, νιώθει την οργή του λαού να μεγαλώνει και να πνίγει την πολιτική της.
Αυτή την πολιτική που έκανε το δημόσιο σύστημα Υγείας ένα χάρτινο πύργο έτοιμο προς κατάρρευση. Γνωρίζουν ότι τα θύματά από τον κορονοϊό έχουν την υπογραφή τους, την υπογραφή του κέρδους για τους λίγους και φτώχεια και θάνατος για τους πολλούς. Δεν πήραν γιατρούς, νοσηλευτές, δεν άνοιξαν εντατικές από συνειδητή επιλογή.
Η κυβέρνηση, δυστυχώς για τον ελληνικό λαό έχει ένα παράδειγμα, τις άλλες καπιταλιστικές χώρες, όπου η τακτική είναι παρόμοια. Όμως γνωρίζει ότι η συνεπής στάση των υγειονομικών και των συνδικάτων, τα ρεαλιστικά αιτήματα που προβάλουν και σώζουν ζωές και όχι κέρδη έχουν αγκαλιαστεί από την πλειοψηφία της κοινωνίας και το επιχείρημα «πεθαίνουν και αλλού, αλλού είναι χειρότερα» δεν περνάει.
Το Πολυτεχνείο θα σας στοιχειώνει, γιατί τα αιτήματά του είναι επίκαιρα και συναντιούνται με τους σύγχρονους αγώνες, γιατί ενώνονται με τις φωνές των υγειονομικών, των εργαζομένων. Γιατί το ψωμί, παιδεία, ελευθερία, αυτά τα τρία ταπεινά και πολύτιμα αγαθά το σάπιο σύστημά σας αδυνατεί να τα εξασφαλίσει. Πόσο μάλλον την υγεία, τη στέγη, την ειρηνική συνύπαρξη των λαών, τα σύγχρονα δικαιώματα του λαού.
Το σύνθημα «Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία» μεταφράζεται στα σημερινά αιτήματα για τη διασφάλιση του εισοδήματος των εργαζομένων, για τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες, για να μην εφαρμοστεί ο νόμος-έκτρωμα Χατζηδάκη που καταργεί το οκτάωρο, απαγορεύει την πραγματοποίηση της απεργίας και τη συνδικαλιστική δράση.
Το Νοέμβρη του 1973 ο λαός βγήκε στο προσκήνιο και σήκωσε το αγωνιστικό του ανάστημα ενάντια στη Χούντα των συνταγματαρχών, στα εγχώρια και ξένα στηρίγματα της, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ.
Με όπλο την πείρα των αγώνων του χθες, προετοιμάζουμε τις νέες νικηφόρες αναμετρήσεις με τη δικτατορία του κεφαλαίου! Κανένας αντίπαλος δεν είναι ανίκητος! Ο λαός με τους αγώνες του και τις θυσίες του, απέδειξε ότι η δύναμη είναι στην οργάνωση, στη συμπόρευση των νέων με το εργατικό κίνημα.
