Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Πηγής & Αγίου Δημητρίου θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη του εκλιπόντος συντοπίτη μας Γεωργίου Π. Εκκεκάκη, διοργάνωσε την Κυριακή 30 Ιουνίου 2019 διετές μνημόσυνο και έκθεση με φωτογραφικό υλικό της ζωής του, στην πλατεία της Πηγής.
Ευχαριστούμε θερμά την οικογένεια του, που απλόχερα μας παραχώρησε υλικό από το προσωπικό του αρχείο, προκειμένου να υλοποιηθεί το αφιέρωμα αυτό.
Η εκδήλωση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους συντέλεσαν στη διοργάνωση της, τα μέλη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και όλους όσοι παραβρέθηκαν.
Η ομιλία που εκφώνησε μέλος του συλλόγου, που αναφέρθηκε στη λαμπρή προσωπικότητα του εκλιπόντος:
Αιδεσιμότατοι Πατέρες,
Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε, αξιότιμη κα Αντιπεριφερειάρχη, αξιότιμοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας, εκπρόσωποι συλλόγων. Φίλοι της οικογένειας του αείμνηστου Γεωργίου Εκκεκάκη, μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου Πηγής-Αγ.Δημητρίου, κυρίες και κύριοι, αγαπητά παιδιά.
Εκ μέρους του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, σας καλωσορίζω σε μια ιδιαιτέρως σημαντική για εμάς ημέρα. Μια ημέρα μνήμης και τιμής του συγχωριανού μας Γεωργίου Εκκεκάκη.
Ενός ανθρώπου που με την τεράστια προσφορά του, άφησε μια τόσο σημαντική κληρονομιά για τον τόπο μας. Ας αρχίσουμε λοιπόν αυτό το ταξίδι μνήμης μαζί σας και σας ευχαριστούμε τόσο η οικογένειά του όσο κι εμείς, για την παρουσία σας αυτό το πρωινό, στον τόπο που ιδιαίτερα αγάπησε ο ίδιος αλλά και αγαπήθηκε εξίσου.
Κυρίες και κύριοι,
Ο Γεώργιος Εκκεκάκης του Παντελή και της Ελισσάβετ, το γένος Γεωργίου Μεταξάκη, γεννήθηκε στο Ρέθυμνο το 1934 από γονείς δασκάλους. Αδερφές του η Αγγελική και η Μαρία.
Έως το 1940 έμειναν στο χωριό Μαρουλά. Μετά την κήρυξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Πηγή, στην οποία κατά τη διάρκεια της Κατοχής, φοίτησε τις τέσσερις πρώτες τάξεις του Δημοτικού.
Μετά την αποχώρηση των Γερμανών, επέστρεψαν στο Ρέθυμνο, όπου φοίτησε και τελείωσε το οκτατάξιο τότε Γυμνάσιο, το 1953.Την περίοδο εκείνη ασχολείται με την Φιλαρμονική και τον Προσκοπισμό. Την ίδια χρονιά δίδει με επιτυχία εξετάσεις και εγγράφεται στην Εθνική Ακαδημία Σωματικής Αγωγής (Ε.Α.Σ.Α.), από την οποία αποφοίτησε το 1956. Αμέσως μετά στρατεύεται και μετά την απόλυσή του διορίζεται από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, διευθυντής του Εθνικού Σταδίου της Έδεσσας και συγχρόνως υπηρετεί στο ιδιωτικό σχολείο Πέτρου Σεκέρη. Η προσφορά του στην Έδεσσα ήταν ιδιαίτερα σημαντική σαν προπονητής στίβου και σαν αναγνώριση αυτής της προσφοράς, έγινε επίτιμο μέλος του Εδεσσαϊκού Αθλητικού Συλλόγου και αργότερα ετιμήθη από το Δήμο Εδέσσης. Το 1963 διορίζεται στο Δημόσιο σαν καθηγητής Σωματικής Αγωγής και έρχεται στο Ρέθυμνο, στο 1 ο Γυμνάσιο Αρρένων.
Όμως δεν περιορίζεται μόνο στα καθήκοντά του στο σχολείο αλλά εργάζεται σαν προπονητής στίβου και είναι ιδρυτικό μέλος του Αθλητικού Γυμναστικού Ομίλου Ρεθύμνης (Α.Γ.Ο.Ρ.) και του ομίλου «Αρκάδι». Η υπηρεσία του σαν καθηγητής Σωματικής Αγωγής και σαν προπονητής ήταν πάντα με γνώμονα ότι ο αθλητισμός είναι πολιτισμός και γι αυτό οι επιλογές του ήταν πάντα προσεγμένες και η προσφορά πάντα σημαντική και ευρύτερης αποδοχής. Το 1987 αποχωρεί από το Δημόσιο και συνταξιοδοτείται.
Μετά τη συνταξιοδότησή του ξεκινά μια νέα πορεία στη ζωή του. Άνθρωπος με πολλαπλά ενδιαφέροντα και ένα πολύπλευρο ταλέντο, δραστηριοποιείται δυναμικά, ακούραστα και συστηματικά, σχεδόν πάντα με θέματα που έχουν σχέση με την ιστορία και τον πολιτισμό της Κρήτης. Καταρχήν ασχολείται με την καταγραφή εκδόσεων ελληνικών και ξένων, που έχουν σχέση με την Κρήτη, ξεκινώντας από τη σπάνια και πολύ πλούσια βιβλιοθήκη του πατέρα του αλλά και τις Δημόσιες Βιβλιοθήκες Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Χανίων. Έτσι, τέλος της δεκαετίας του 1990 και αρχές του 2000, ολοκληρώνεται το τρίτομο έργο «Τα Κρητικά Βιβλία». Αγοράζει βιβλία και φυλλάδια που έχουν σχέση με την Κρήτη και δημιουργεί τη μεγαλύτερη ιδιωτική κρητική βιβλιοθήκη με σπανιότατες εκδόσεις που χρονολογούνται από τον 19 ο αιώνα.
Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 προσπαθώντας να αντιγράψει μια παλαιά ρώσικη εικόνα, οικογενειακό κειμήλιο της συζύγου του Μαριέττας, ανακαλύπτει το ταλέντο του στη ζωγραφική, το οποίο και αξιοποιεί ιδιαιτέρως φιλοτεχνώντας πάνω από 2500 εικόνες και σχεδιάζοντας με ξεχωριστή επιτυχία εικόνες από την παλιά πόλη του Ρεθύμνου, έργα που τον καταξιώνουν σαν ένα αξιόλογο ζωγράφο – αγιογράφο. Μια ιδιαίτερα σημαντική ενασχόλησή του ήταν η καταγραφή, ταξινόμηση και αξιοποίηση περιηγητικών βιβλίων και κειμένων, στην οποία τον βοήθησαν όσον αφορά τη μετάφραση από τη γαλλική και αγγλική γλώσσα, η σύζυγός του και η θυγατέρα του Λίζα. Έχει ένα μεγάλο και σπουδαίο συγγραφικό έργο. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω το τρίτομο έργο «Τα Κρητικά Βιβλία».” Ρεθεμνιώτες που πέρασαν αφήνοντας ίχνη”. Στο βιβλίο του «Το χωριό Πηγή του Ρεθύμνου» έχοντας αφιερώσει περισσότερες από 100 σελίδες για τους Πηγιανούς που άφησαν τα ίχνη τους στην ιστορία, δείχνει πραγματικά την βαθιά αγάπη και το μεγάλο ενδιαφέρον του για το χωριό της καταγωγής του, την Πηγή.
Έχει κάνει σημαντικές ανακοινώσεις σε Κρητολογικά συνέδρια και περιοδικά και πλήθος δημοσιευμάτων σε όλες τις εφημερίδες της Κρήτης. Ακόμη πολλές εκδόσεις του τις είχε βιβλιοδετήσει ο ίδιος. Την βιβλιοδεσία την είχε μάθει από μικρός στο βιβλιοδετείο του νονού του Αριστόδημου Χατζηδάκη και φαίνεται ότι η παθιασμένη ενασχόληση και ο σεβασμός που ένιωθε για το βιβλίο, τον οδήγησαν να επιστρατεύσει τις γνώσεις του για τη βιβλιοδεσία. Προφανώς ήθελε το βιβλίο να είναι φτιαγμένο έτσι που να προστατεύει το περιεχόμενό του, να φυλάσσεται σωστά και να έχει μια καλαίσθητη παρουσία.
Το έργο που προσέφερε ο Γεώργιος Εκκεκάκης είναι πολύ μεγάλο και σε ποσότητα αλλά κυρίως σε ποιότητα. Για την προσφορά του αυτή δεν δέχτηκε ποτέ υλικά ανταλλάγματα. Όμως ο κόσμος, η κοινωνία φαίνεται πως ένιωθαν την ανάγκη να του πουν ένα ευχαριστώ. Έτσι του απέδωσαν
πλήθος τιμητικών διακρίσεων. Προφανώς η κάθε τιμητική διάκριση έχει τη δική της ξεχωριστή αξία. Για τον λόγο αυτό, ενδεικτικά και όχι επιλεκτικά, θα αναφέρω μερικές μόνο, για
οικονομία χρόνου. Από τον Δήμο Εδέσσης, από την Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ρεθύμνης, από τον Δήμο Ρεθύμνου, από την Ιερά Μητρόπολη Ρεθύμνου και Αυλοποτάμου, από την Ένωση Καθηγητών Φυσικής Αγωγής, από 30 φίλους Κρήτες Ερευνητές που εξέδωσαν έναν τιμητικό τόμο γι΄ αυτόν, το «Αντιδώρημα».
Κυρίες και κύριοι,
Ο Γεώργιος Εκκεκάκης υπήρξε ένας υποδειγματικός υπηρέτης του αθλητισμού με την πίστη ότι αθλητισμός ίσον πολιτισμός. Υπήρξε ένας άξιος μελετητής και ερευνητής της ιστορίας της Κρήτης. Ένας καταξιωμένος αγιογράφος. Ένας άνθρωπος με τεράστιο συγγραφικό έργο. Όμως κυρίως ήταν ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Ένας άνθρωπος σεμνός, σοβαρός, αθόρυβος που δεν επεδίωξε ποτέ την προβολή, αλλά καταξιώθηκε αποκλειστικά από την προσφορά και τις αξίες που υπηρέτησε. Δεν επεδίωξε ποτέ να αποκομίσει οφέλη από τις προσπάθειές του. Γι΄ αυτόν, αυτά που έκανε ήταν έργο κοινωνικό. Δεν ζήτησε ποτέ χρηματική χορηγία από κανέναν. Ότι έκανε το έκανε με δικά του έξοδα. Τις γνώσεις και την εμπειρία του τις παρείχε απλόχερα και ευχάριστα γι αυτό δεν αρνήθηκε ποτέ την βοήθειά του σε κανένα νέο ερευνητή ή μελετητή της ιστορίας μας.
Αξιώθηκε να δημιουργήσει με τη σύζυγό του Μαριέττα Ασημομύτη, καθηγήτρια της ελληνικής και γαλλικής φιλολογίας, μια άριστη οικογένεια με δύο ξεχωριστά παιδιά, τον Παντελή και τη Λίζα, που και οι δύο διαπρέπουν ο καθένας στο χώρο του, μία νύφη τη Σπυριδούλα και δύο εγγονάκια, τον Γιώργο και την Μαριέττα που τα λάτρεψε και τα καμάρωνε.
Κυρίες και κύριοι,
Φίλες και φίλοι,
Ο Γεώργιος Εκκεκάκης δεν υπάρχει αμφιβολία ότι άφησε ένα γεμάτο ποιότητα στίγμα στην κοινωνία που έζησε, το οποίο δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Ήταν σίγουρα από αυτούς τους ανθρώπους που με το έργο τους συνετέλεσαν ώστε το Ρέθυμνο να μπορεί να συνεχίσει να θεωρείται πόλη των τεχνών και των γραμμάτων.
Ο Γεώργιος Εκκεκάκης ήταν ένας άνθρωπος που υπηρέτησε με αγάπη, συνέπεια και σεβασμό την ιστορία και την παράδοση του τόπου μας και βοήθησε να ανέβει ο δείκτης του τοπικού μας πολιτισμού. Του λαϊκού πολιτισμού της Κρήτης μας.
Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας.
Πολιτιστικός Σύλλογος Πηγής & Αγίου Δημητρίου
