Είτε με εκλογικό αιφνιδιασμό είτε με ολοκλήρωση της τετραετίας ο Τσίπρας τραβά το δρόμο του, το γαλάζιο πάρτι με τα δημόσια οικονομικά δικαιώνει… την έξοδο από τα μνημόνια, οι καλές μετρήσεις για το νέο κόμμα.
Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι απλώς ένα ακόμη σκάνδαλο στο ανθολόγιο της κυβέρνησης της ΝΔ.
Είναι το σκάνδαλο που, εξαιτίας της φύσης των αποκαλύψεων μέσα από τις καταγραφές συνομιλιών γαλάζιων κομματαρχών και παραγόντων τύπου «Χασάπη» και «Φραπέ», γίνεται εύληπτο και οικείο στο πλατύ εκλογικό σώμα και ταυτόχρονα χτυπά στον πυρήνα της γαλάζια βάσης, που βλέπει την ακρίβεια και τη ρεμούλα να της στραγγίζει το εισόδημα.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Αλέξης Τσίπρας είναι η δεύτερη φορά που επιλέγει να πάρει θέση για ένα θέμα επικαιρότητας συναρτώντας βέβαια και με την δική του ατζέντα της επανατοποθέτησής του στο πολιτικό σκηνικό.
«Το βαθύ κράτος που υποτίθεται ότι θα πολεμούσαν, είναι οι ίδιοι.
Είναι οι πρακτικές που οικοδόμησαν ένα καθεστώς κλεπτοκρατίας.
Αυτές που, όταν μας οδηγούσαν στη τραγωδία της χρεοκοπίας το 2009, τις ονόμασαν: «Μαζί τα φάγαμε» ήταν το σχόλιο του πρώην Πρωθυπουργού για το πολύκροτο και με πολλές πτυχές σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η συγκυρία της ανακίνησης από την πλευρά του Αλέξη Τσίπρα των δραματικών γεγονότων του Ιουνίου του 2015 που οδήγησαν στο Δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, δεν έχει να κάνει επομένως μόνο με την 10ετή επέτειο που συμπληρώνεται αυτές τις ημέρες.
Η επιστολή του κ. Τσίπρα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήρθε σε μια φάση που απογυμνώνεται η γαλάζια προπαγάνδα μηδενισμού και καταστροφής απέναντι στην προσπάθεια που έγινε από την κυβέρνησή του να βγάλει τη χώρα από την πτώχευση και να ανοίξει με τη συμφωνία εξόδου από τα μνημόνια του 2018 ένα καθαρό δεκαετή διάδρομο που απολαμβάνει επι μια εξαετία τώρα η κυβέρνηση Μητσοτάκη.
«Φοβούνται την αλήθεια για το ‘15. Γιατί η αλήθεια δεν είναι εμπόδιο μόνο για την διαιώνιση του αφηγήματος τους για το χθες, αλλά κυρίως εμπόδιο για τη διαιώνιση της εξουσίας τους σήμερα και αύριο» γράφει στη χθεσινή ανάρτησή του ο πρώην πρωθυπουργός στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα ότι δεν έχει σκοπό πλέον να μην μακριά από τις τρέχουσες εξελίξεις.
«Γιατί δέκα χρόνια προπαγάνδας και διαστρέβλωσης της αλήθειας είναι αρκετά» σημειώνει ο κ. Τσίπρας καλώντας τον κ. Τασούλα να δημοσιοποιήσει τα πρακτικά και να μην υπεκφεύγει με τη δήθεν όπως αφήνει να εννοηθεί μυστικότητα του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών την επομένη του Δημοψηφίσματος του 15.
Θύμισε μάλιστα στον κ. Τασούλα, ότι ο αείμνηστος Κάρολος Παπούλιας είχε δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά της Σύσκεψης των Αρχηγών του 2012.
Η ψυχολογία της βάσης
Αν κάτι επιβεβαιώνεται και από την νέα παρέμβαση του κ. Τσίπρα είναι η αίσθηση ότι είναι αποφασισμένος να κάνει το επόμενο βήμα.
Τα σενάρια για το νέο κόμμα Τσίπρα φουντώνουν και από τις μετρήσεις.
Η MRB μέτρησε τους εν δυνάμει ψηφοφόρους ενός νέου κόμματος υπό τον πρώην Πρωθυπουργό στο 26,9%.
Η metron analysis για το Βήμα της Κυριακής μέτρησε την απήχηση της διακυβέρνησής του στο 21% και τον ίδιο πρώτο με 25% ως το πρόσωπο που εκφράζει περισσότερο το αξιακό σύστημα της κεντροαριστεράς.
Το ενδιαφέρον σε αυτά τα ποιοτικά στοιχεία είναι ότι τα ποσοστά στα ερωτήματα αυτά έχουν πλέον αυξητική τάση θέτοντας ένα ικανό ψυχολογικό όριο επανεκκίνησης.
Ωστόσο οι μεταβλητές του εγχειρήματος που πολλοί ευαγγελίζονται για λογαριασμό του Αλέξη Τσίπρα είναι απρόβλεπτες και οι συνθήκες διαρκώς μεταβαλλόμενες, αλλά το ερώτημα που βάζουν πρώτα οι οπαδοί και όσοι τον προσμένουν να επιστρέψει είναι πότε;
Στο τέλος της τετραετίας
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και ο επικοινωνιακός του μηχανισμός έχουν αποδείξει ότι όλες τις μεγάλες κρίσεις (υποκλοπές και Τέμπη) τις ξεπερνά μέσα σε ένα δίμηνο από τη στιγμή που ξεσπούν.
Μπορεί τα δεδομένα να αλλάζουν και η φθορά πλέον της κυβέρνησης και προσωπικά του κ. Μητσοτάκη να έχει φτάσει σε ανεπίστρεπτα σημεία με την κρίση στο εσωτερικό της ΝΔ να βαθαίνει στο φόντο και της εσωτερικής σύγκρουσης για τα εθνικά θέματα, ωστόσο, αν καταφέρει να «καβατζάρει» το Φθινόπωρο εκμεταλλευόμενος τις παροχές της ΔΕΘ, τότε θα εξαντλήσει την τετραετία, όπως έχει δεσμευτεί πολλές φορές.
Σε αυτή την περίπτωση τότε πιθανώς όλα να δρομολογηθούν βάσει του βασικού σεναρίου, δηλαδή σταδιακά και στο βαθμό που και ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έχει περιγράψει.
Να γεννηθεί δηλαδή το Κίνημα Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης από προοδευτικές δυνάμεις και το Ινστιτούτο Τσίπρα ταυτόχρονα να προχωρά στο σχεδιασμό του ο οποίος στην επόμενη φάση του περιλαμβάνει περιφερειακή συγκρότηση.
Για την ώρα αυτό προϋποθέτει τη συμπλήρωση της νέας επιστημονικής ομάδας που θα πλαισιώσει τον κ. Τσίπρα και θα στελεχώσει το Ινστιτούτο ώστε να αρχίσουν και εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα πιθανότατα απο την επόμενη σεζόν.
Στο σενάριο της ολοκλήρωσης του εκλογικού κύκλου της παρούσας κυβέρνησης ο κ. Τσίπρας θα έχει το χρόνο μεν να κάνει σίγουρα και στέρεα βήματα, ωστόσο θα πρέπει να καταγράψει στο όποιο σχήμα επιλεγεί να κατέβει στις εκλογές που θα δίνει αέρα κυβερνησιμότητας.
Εκλογικός αιφνιδιασμός
Όμως η παραίτηση του Μάκη Βορίδη έδειξε ότι η γαλάζια κοινοβουλευτική ομάδα είναι καζάνι που βράζει και στην κυβέρνηση πλέον γίνονται ορατά διαλυτικά φαινόμενα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν έναν εκλογικό αιφνιδιασμό από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ακόμη και το Φθινόπωρο στη λογική ότι η κρίση και οι αρνητικές εντυπώσεις θα καταλαγιάσουν καθώς μεσολαβεί το Καλοκαίρι, ότι η επόμενη ΔΕΘ με το καλάθι παροχών θα δώσει μια ώθηση και το κυριότερο ότι θα βρει συνολικά την αντιπολίτευση κατακερματισμένη.
Στο σενάριο αυτό το πολυσυζητημένο κόμμα Τσίπρα δεν προλαβαίνει να συσταθεί.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο πολλοί από αυτούς που είναι σήμερα βουλευτές με το ΣΥΡΙΖΑ να μην επανεκλεγούν, αν συνεχιστεί το καθοδικό σπιράλ, όπως καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις.
Η εξέλιξη αυτή ίσως και να μην είναι τόσο αρνητική για τον κ. Τσίπρα καθώς ακόμη και αν επανεκλεγεί ο κ. Μητσοτάκης, θα είναι η τρίτη και τελευταία του βραχύβια θητεία με ορίζοντα το τέλος της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ τον Ιανουάριο του 2028.
Σε αυτό το σενάριο με τον ΣΥΡΙΖΑ εκτός κάδρου και τον ίδιο τον κ. Τσίπρα ακόμη και εκτός βουλής εκτιμάται ότι θα δημιουργηθεί ο χώρος και ο χρόνος ώστε απερίσπαστα να οργανωθεί το νέο πολιτικό υποκείμενο από το μηδέν και με μεγαλύτερη ανανέωση σε πρόσωπα και στρατηγική.
Σε κάθε περίπτωση όσοι ποντάρουν στην επιστροφή του επιμένουν ότι ο κ. Τσίπρας πρέπει το αργότερο μέχρι το Φθινόπωρο να πάρει την πρωτοβουλία.
