Δεν έχει σημασία αν το πήρε η Ρουμανία για 4η συνεχή φορά. Δεν έχει σημασία το γεγονός πως η Ελλάδα αποκλείστηκε στην φάση των «16», παρότι είχε την ποιότητα να φτάσει τουλάχιστον μέχρι τα ημιτελικά. Δεν έχει σημασία το ότι ο Ρώσος προπονητής έριξε στη διαιτησία το φταίξιμο για την ήττα στον ημιτελικό από την Κροατία.
Σημασία έχει μόνο ένα πράγμα. Το γεγονός πως η διοργάνωση η οποία στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, διαφήμισε την Ελλάδα και το Ρέθυμνο σε όλη την Ευρώπη σε σημείο να μιλούν πολλοί για διεξαγωγή του miniEuro στο Ρέθυμνο ξανά… και σύντομα μάλιστα. Μακριά από σκοπιμότητες και παρασκήνια, στήθηκε στο Ρέθυμνο μια γιορτή όχι μόνο του ποδοσφαίρου αλλά μια πολυπολιτισμική γιορτή, με συμμετέχοντες 24 χώρες της Γηραιάς Ηπείρου.
Οι απαντήσεις που δόθηκαν πολλές. Άρτια διοργάνωση, πανέμορφο γήπεδο και πάνω από όλα, η Κρητική φιλοξενία σε όλο της το μεγαλείο. Δυο βήματα έκανες και βουτούσες στη θάλασσα της πόλης.
Αξίζουν πολλά συγχαρητήρια σε όλους εκείνους που έφεραν στην Ελλάδα αυτήν τη διοργάνωση. Και αντίθετα με το κλίμα της εποχής, αξίζουν πολλά συγχαρητήρια και στις αρχές που έκαναν το παν για αυτό το αποτέλεσμα. Δεν συμβαίνει συχνά στην Ελλάδα, αλλά το Δημόσιο έδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει κινητήριο μοχλό για ένα καλύτερο αύριο όταν οργανώνεται και υποστηρίζει το υγειές και το άρτιο. Η Πανελλήνια Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Σάλας, η Ένωση της ΕΠΟ που ασχολείται με το ποδόσφαιρο μικρότερων διαστάσεων στη χώρα μας που έθεσε από την 1η στιγμή υπό την αιγίδα της το miniEURO συνετέλεσε τα μέγιστα. Το ίδιο και ο Δήμος Ρεθύμνου αλλά και η Αντιπεριφέρεια Ρεθύμνου που έδρασαν κυριολεκτικά ως ιδιώτες και αγκάλιασαν, ανέδειξαν το γεγονός.
Η ΕΠΣ Ρεθύμνου διέκοψε κάθε αγωνιστική δραστηριότητα κατά την διάρκεια της διοργάνωσης και αυτό δείχνει κάτι. Ο ΕΟΤ, που μέσω του miniEURO απέδειξε έμπρακτα την εφαρμογή του πλάνου αθλητικού Τουρισμού για το οποίο μιλούσε η κα Κεφαλογιάννη και ο κ.Ρεχάγκελ κάποιους μήνες πριν. Ακούγεται παράξενο, κι όμως ελληνικό.. Τόσοι φορείς και πολλοί άλλοι ακόμα τοπικοί (Λιμεναρχείο, Λιμενικό Ταμείο, Αστυνομία, Πυροσβεστική, Σαμαρείτες) συνεργάστηκαν άψογα και έβγαλαν τη χώρα μας από τη μιζέρια για 4 μέρες. Σπουδαίο…
Ο Στέλιος Μπικάκης και τα Κόκκινα Χαλιά στην Τελετή Έναρξης, έδωσαν το στίγμα του τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε, όλοι όσοι βρεθήκαμε σε μια από τις ομορφότερες πόλεις της χώρας μας. Κανείς όμως δεν περίμενε αυτό που πραγματικά έγινε.
Μπορεί το αγωνιστικό να είναι αυτό που μετράει, το προϊόν με λίγα λόγια, αλλά εδώ μιλάμε για κάτι παραπάνω. Ένα προϊόν με ψυχή, που με πολύ κόπο και ιδρώτα, κτίστηκε και έδωσε στον υπέροχο κόσμο του Ρεθύμνου την ευκαιρία να απολαύσει ένα πραγματικό υπερθέαμα.
Αν θέλετε, με μία δόση υπερβολής, ναι, είχε την αίγλη ενός Euro, και η Ελληνική καρδιά χτύπησε δυνατά και έδειξε σε πολλούς, πως όταν συνδυάζεις το μεράκι και την όρεξη για δουλειά με τον επαγγελματισμό μπορείς να φέρεις εις πέρας και την πιο δύσκολη δοκιμασία.
Το να βλέπεις την Πέμπτη, πρεμιέρα του τουρνουά, 5.000 κόσμο να έχει κόψει την πόλη στα δύο και τα ανοικτά στόματα, κυρίως προερχόμενα από έκπληξη, των ανθρώπων όλων των ομάδων που βρέθηκαν εκεί, θαρρείς πως αυτή δεν είναι μια απλή διοργάνωση, αλλά κάτι που οι άνθρωποι εκεί, κάνουν κάθε χρόνο.
Όταν πάτησε «χορτάρι» η Επίλεκτη Ελληνική ομάδα, γύρω στις 20:50, την Πέμπτη, νόμιζε κανείς πως στο γήπεδο έκανε την εμφάνιση του ο Καραγκούνης και ο Κατσουράνης. Όχι, στο γήπεδο μπήκαν παιδιά που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν πως θα κάνουν την Ελλάδα να ακουστεί σε όλη την Ευρώπη.
Όσο για το αγωνιστικό κομμάτι; Απλώς υπερθέαμα. Από την σκληράδα και την δύναμη των Βρετανικών ομάδων στην άρτια οργανωμένη ακόμα και στην πιο μικρή λεπτομέρεια Γερμανία.
Από την συνεχώς τσατισμένη Ρωσία έως την εκνευριστική απλότητα μα παράλληλα αποτελεσματικότητα των Πρωταθλητών Ρουμάνων. Από την υπερβολική αγάπη των Τούρκων προς Έλληνες και Κύπριους στην αψεγάδιαστη συμπεριφορά των Πολωνών.
Από την υπερηφάνεια των Ελλήνων παικτών με τα δάκρυα στα μάτια μετά τον αποκλεισμό στα πέναλτι από τη Γερμανία, έως την αριστοκρατική παρουσία του Γιτζάκ Σουμ (κύριος με το Κ, κεφαλαίο), όλα κύλησαν με τέτοιο τρόπο, που την Κυριακή το βράδυ, έβλεπες θλιμμένα πρόσωπα.
Όχι γιατί δεν πήγε καλά στο τουρνουά, Αλλά γιατί έπρεπε να τελειώσει. Οι αναμνήσεις στην Ελληνική ομάδα όπως ομολόγησαν παίκτες και προπονητής, θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη τους.
Το τουρνουά τελείωσε όπως άρχισε. Με γλέντι. Τα βεγγαλικά έκαναν τη νύχτα, μέρα στο Ρέθυμνο, όλες οι ομάδες και ο κόσμος μπήκαν στο γήπεδο και χόρευαν για ώρες μαζί παρέα. Γιατί τελικά αυτό είναι το νόημα, ο αθλητισμός να ενώνει και όχι να χωρίζει.
Πολλοί θα ασχοληθούν με το minifootball, τα επόμενα χρόνια. Είναι ένα πραγματικό αθλητικό υπερθέαμα, στη διάρκεια του οποίου δεν βαριέσαι ποτέ. Είναι το άθλημα που παίζουμε όλοι με τους φίλους μας στις γειτονιές το μεγαλουπόλεων στα γήπεδα μικρών διαστάσεων. Είναι αυτό που λέει και το moto της EMF (European Minifootball Federation): YOU PLAY. Μια πραγματική γιορτή του ποδοσφαίρου, που μπορεί να άφησε μια γλυκόπικρη γεύση στην επίλεκτη Ελληνική ομάδα, η οποία σίγουρα άξιζε περισσότερα.
Ενδεχομένως να ήταν και η θεαματικότερη ομάδα του τουρνουά. Στο ποδόσφαιρο όμως δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Για το Ρέθυμνο και τον κόσμο που βρέθηκε εκεί αλλά και όσους παρακολούθησαν τους αγώνες από την τηλεόραση, η Ελληνική ομάδα είναι αυτή που κατέκτησε το miniEURO 2013, και παράλληλα τις καρδιές μας.
Αναλυτικά τα αποτελέσματα από την φάση των «8» και μετά:
Προημιτελικά:
Ρουμανία – Αγγλία 2-0 / Ραντού (2ο, 40ο) 2-0
Γερμανία – Τσεχία 1-1 (3-2π) / Γιάγκογλιου (30ο) 1-0, Λάφεκ (31ο) 1-1
Ρωσία – Μαυροβούνιο 2-1 / Σικχοβαβένκο (14ο) 1-0, Ντρόμπνιακ (20ο) 1-1, Τουλούποφ (22ο) 2-1
Πολωνία – Κροατία0-2 / Γκόσακ (21ο) 0-1, Ράνσιτς (27ο) 0-2
Ημιτελικά:
Ρουμανία – Γερμανία 0-0 2-1 p
Ρωσία – Κροατία 1-1 2-3p / Ράνσιτς (21ο) 0-1, Σμιρνόφ (30ο) 1-1
Μικρός τελικός: Γερμανία – Ρωσία 1-1 (2-1π) / Μερκούλοφ (9ο) 0-1, Χάμερ (41ο) 1-1
Μεγάλος τελικός: Ρουμανία – Κροατία 2-0 / Κονσταντάνα (22ο) 1-0, Τζίους(40ο) 2-0
Γιάννης Μιχαλάκης
