Το νοσοκομείο Ρεθύμνου είναι ακόμη ένα θύμα της εξαντλητικής κυβερνητικής πολιτικής, που σκοπό έχει την πλήρη ιδιωτικοποίηση όλων των δημόσιων φορέων προς όφελος συγκεκριμένων συμφερόντων.
Από την περίοδο του πρώτου μνημονίου, το ΕΠΑΜ είχε πολλές φορές επισημάνει ότι ένας από τους τους στόχους που τέθηκαν λόγω των δεσμεύσεων που επιβλήθηκαν στον Ελληνικό λαό, ήταν να περάσουν οι δομές υγείας σε χέρια ιδιωτών. Το βλέπουμε σταδιακά τα τελευταία 10 χρόνια να εξελίσσεται. Οι περικοπές που επέβαλαν τόσο τα μνημόνια, όσο και η ανύπαρκτη οργάνωση και εμπειρία των εκάστοτε κυβερνητικών στελεχών, ανεξαρτήτως κομματικών χρωμάτων που ανέλαβαν διαχρονικά τον θεσμό του ΕΣΥ, οδήγησαν στην πλήρη αποδόμηση και διάλυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας ώστε να στρέψουν σταδιακά τους πολίτες στον ιδιωτικό χώρο. Άλλωστε είναι γνωστός πλέον ο τρόπος που το καθεστώς υποβαθμίζει σταδιακά έναν δημόσιο θεσμό, ώστε να κουράσει ψυχολογικά τους πολίτες και να τους αναγκάσει να αναζητήσουν λύσεις στον ιδιωτικό τομέα.
Τα τελευταία τρία χρόνια, κατά την διάρκεια της «υγειονομικής κρίσης» όπως ονόμασαν την περίοδο covid, δόθηκε η ευκαιρία στο πολιτικό προσωπικό της χώρας να αξιοποιήσει όλα τα μέσα που είχε στην διάθεσή του, ώστε να ολοκληρώσει πιο γρήγορα το σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου τομέα υγείας. Έτσι όλη η χώρα έζησε τραγικές καταστάσεις, με συνέπεια να χαθούν άδικα ανθρώπινες ζωές. Η απαράδεκτη πολιτική υγείας που ακολουθήθηκε από την Κυβέρνηση, είχε ως αποτέλεσμα η Ελλάδα να είναι, σήμερα, η δεύτερη χώρα στον κόσμο σε αύξηση θανάτων! Πώς λοιπόν ο πολίτης να μην αναγκαστεί να αναζητήσει λύσεις στον ιδιωτικό τομέα;
Σήμερα, δυστυχώς διαπιστώνουμε ότι το ΕΠΑΜ δεν έπεσε έξω στις προβλέψεις και τις αναφορές από την αρχή των μνημονιακών δεσμεύσεων. Έρχεται πλέον με πολύ γρήγορους ρυθμούς η πλήρης κατάρρευση των νοσοκομείων, με παράδειγμα τα όσα τις τελευταίες μέρες διαδραματίζονται στο νοσοκομείο Ρεθύμνου αλλά και σε άλλα Περιφερειακά Νοσοκομεία της χώρας, όπως στο ΠΑΓΝΗ που αντιμετωπίζει παρόμοιες καταστάσεις. Το πολύ περίεργο, αλλά όχι καινούριο είναι η επικοινωνιακή τακτική που χρησιμοποιούν τα κόμματα και τα στελέχη τους, δείχνοντας την ιδιαίτερη προεκλογική ευαισθησία τους για το Νοσοκομείο Ρεθύμνου λες και η κατάρρευσή του είναι κάποιο φυσικό φαινόμενο. Δεν είναι τυχαίο πως η διευθύντρια της Παθολογικής Κλινικής κα Ιωαννίδου, έπειτα από πολλά χρόνια υπηρεσίας της στο νοσοκομείο, ανακοίνωσε με επιστολή της, την «αναγκαστική» παραίτησή της, από το νοσοκομείο αλλά και από τον θεσμό του ΕΣΥ.
Η χρόνια υποστελέχωση και αποσύνθεση της Δημόσια Υγείας, όχι μόνο στα Νοσοκομεία αλλά και στις πρωτοβάθμιες δομές του συστήματος υγείας επέφερε την ανικανότητα στην αντιμετώπιση των απαιτήσεων που προέκυψαν τα τελευταία τρία χρόνια. Στο μεγάλο χρόνιο πρόβλημα προστέθηκε και η αριθμητική μείωση γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού λόγω της αντίθεσής τους στο θέμα των υποχρεωτικών εμβολιασμών. Επίσης, δυστυχώς, βοήθησε και η σιωπηρή στάση που κράτησαν εν γένει τόσο το υπόλοιπο πολιτικό προσωπικό της χώρας (η αντιπολίτευση στο σύνολό της), όσο και οι συνάδελφοί τους υγειονομικοί που παρέμειναν στις θέσεις τους διότι συμμορφώθηκαν με τις «υποδείξεις», ενώ σε μεγάλο βαθμό τους υπονόμευσαν και σιωπηρά συνέβαλαν στην κυβερνητική τακτική. Ουσιαστικά δεν υπήρξε καμία συμπαράσταση προς τον δίκαιο αγώνα που έδιναν όλο αυτό το διάστημα οι υγειονομικοί σε αναστολή από τους συναδέλφους τους έστω και για λόγους που δεν είχαν να κάνουν με την υποχρεωτικότητα που επιβλήθηκε.
Θέλουμε λοιπόν εύλογα να ρωτήσουμε, τι προσπαθούν να διασώσουν σήμερα με τις κινητοποιήσεις;
Το ερώτημα αφορά τους διοργανωτές αλλά και το πολιτικό προσωπικό της χώρας που “συμπαραστέκεται” στα δίκαια αιτήματα της τοπικής κοινωνίας ενώ γνώριζε και υπέθαλπε την ισοπεδωτική πολιτική κρατικής υγείας και πρόνοιας και όχι φυσικά τον Ρεθυμνιώτη πολίτη που διεκδικεί τα αυτονόητα.
Ο λαός δεν έχει άλλα περιθώρια υποβάθμισης του βιοτικού του επιπέδου! Eν μέσω ακραίας φτώχειας και επιβίωσης με food pass, η στροφή προς τον ιδιωτικό τομέα υγείας θα είναι δυνατότητα των ολίγων.
Έχουμε ζήσει στο παρελθόν τι σημαίνει να ξεπουλάει κανείς το βιός του προκειμένου να σώσει ένα μέλος της οικογένειάς του. Εκεί μας οδηγούν! Δεκαετίες πίσω!
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ Η ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΣΕ ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ.
ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ: ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΣ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΣΒΑΣΙΜΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ.
