“Α! χάλασε κι ο Τζιλιβάκης,άρχισε τις αναρτήσεις που έχουνε ανεβάσει και άλλοι 25!!!”, θα σκεφτούν οι κακεντρεχείς…
Λατρεύω τη φωνή της Λέανδρος από τη μια κι από την άλλη κάνω την ανάρτηση μόνο και μόνο για να μοιραστώ την πολύτιμη πληροφορία του γνώστη Γιώργου που θέλω να τη μοιραστώ μαζί σας:
Το τραγούδι αρχικά γράφτηκε για να το πει η Μαρινέλλα στο “Γοργόνες και μάγκες” ήταν το “Πές μου που πας” που λέει η Βίκυ Λέανδρος στο δίσκο της “Η μικρή μας ιστορία” (κάπου το καλοκαίρι του 1969). Δεν άρεσε στο Δαλιανίδη, θεωρούσε ότι ήταν πολύ μοντέρνο για την Μαρινέλλα. Κι έτσι …παράγγειλε στον Πλέσσα κάτι σαν … αυτό που τελικά έγινε! Σαν συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης με το “Άνοιξε πέτρα”, θυμίζει όμως και λίγο το “Τόσα καλοκαίρια” και ένα σχολιασμό για την προχειρότητα της εταιρίας, όταν έγινε ψηφιακό πετάξανε το όνομα του Μίμη Πλεσσα απέξω και αφήσανε τους ξένους συντελεστές (Δεν έχω το εσώφυλλο του ψηφιακού μήπως κι εκεί το αναφέρουν…)!
Από την άλλη μεριά είναι από τα ελάχιστα τραγούδια,αν όχι το μόνο ,εκείνης της εποχής που ερμηνεύει η Λέανδρος γνωστού Ελληνα σύνθετη σε πρώτη εκτέλεση ,αν εξαιρέσουμε τον μπαμπά της…
Και όπως μου λέει ο φίλος Άρης, την ίδια χρονιά σαν ορχηστρικό θα ακουστεί και στο “Θύμα” με τον Κώστα Βουτσά, το ριμέικ του “Πατέρα κάτσε φρόνημα”, μόνο που εδώ επρόκειτο για τον…αδερφό!!!
Για ιταλικά εδώ
Για γερμανικά εδώ
Για γαλλικά εδώ
Μουσικές Αναδρομές
Μανώλης Τζιλιβάκης
