Για “ωραιοποίηση της πραγματικότητας στον τουρισμό” κατηγορεί την πρόσφατη μελέτη του Ι.Τ.Ε.Π. και του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρεθύμνου.
Αναλυτικά:
Με πρόσφατη μελέτη του Ινστιτούτου Τουριστικών ερευνών και προβλέψεων (Ι.Τ.Ε.Π) του Ξ.Ε.Ε (Κυριάκος Ρερρές, Η απασχόληση στον Τουριστικό Τομέα 4/2/2013) επιχειρείται η λείανση της βίαιης πραγματικότητας που επικρατεί στον Τουρισμό-Επισιτισμό, απόρροια του φαύλου κύκλου ύφεσης και ανεργίας, αλλά και των πρακτικών που παραδοσιακά εφαρμόζουν οι εργοδότες που από τη μία επωφελούνται με βουλιμία του πελατειακού κράτους, των επιδοτήσεων και παροχών και από την άλλη λυμαίνονται με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο τα αλλεπάλληλα μέτρα καταρράκωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων επιφέροντας καταστροφικά πλήγματα στις αποδοχές και στην επιβίωσή τους.
Θα επισημάνουμε τα κυριότερα κατά συνθήκην ψεύδη και την ωραιοποίηση της πραγματικότητας που επιχειρεί η μελέτη:
…«Ο τουρισμός προβάλλει ως ιδανική λύση στα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην αγορά εργασίας. Η κάλυψη της τουριστικής ζήτησης προϋποθέτει την απασχόληση μεγάλου αριθμού ανειδίκευτων και περιστασιακά απασχολουμένων»!
Κραυγαλέα ομολογία των διαθέσεων των μεγαλοξενοδόχων για το είδος και την ποιότητα απασχόλησης που ονειρεύονται και επιδιώκουν. Ανειδίκευτο προσωπικό χωρίς προσόντα, εμπειρία, δικαιώματα για 1-2 μήνες της αιχμής της τουριστικής περιόδου.
Υποκατάσταση κατά κύματα των επαγγελματιών από ελαστικές μορφές απασχόλησης, πρακτικής άσκησης κ.ά.
Λυσσαλέα αντίδραση στη δημόσια εκπαίδευση και τη μετεκπαίδευση και χαμηλό ποσοστό πρόσληψης αποφοίτων τουριστικών σχολών.
…«Στα ξενοδοχεία απασχολούνται άτομα που κινδυνεύουν από ανεργία και κοινωνικό αποκλεισμό. Η τουριστική βιομηχανία προσφέρει σε μεγάλο ποσοστό ευκαιρίες απασχόλησης στους νέους και τις γυναίκες».
Η τουριστική βιομηχανία θα μπορούσε να απορροφήσει ένα μεγάλο ποσοστό των ανέργων νέων της πατρίδας μας, αντίθετα οι εργοδότες επιλέγουν να προσφέρουν εργασία στους υποτιθέμενους μαθητές-ανέργους της Ανατολικής Ευρώπης συνεργαζόμενοι με δουλεμπορικά γραφεία με κίνητρο την αποφυγή των ασφαλιστικών εισφορών των ντόπιων εργαζομένων.
… «Στις τοπικές κοινωνίες λειτουργούν τα αντανακλαστικά της κοινωνικής αλληλεγγύης».
«Οι ξενοδόχοι στηρίζουν την απασχόληση των νέων που κατάγονται από την περιοχή τους αψηφώντας την αναγκαιότητα για περιορισμό του λειτουργικού κόστους των επιχειρήσεων τους».
Δεν έχει νόημα να επικαλεστούμε την εργασιακή ζούγκλα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με τις αθρόες απολύσεις, τις ανάλγητες μαφιόζικες ενίοτε πρακτικές, τις πολύμηνες απλήρωτες αποδοχές μετακύλισης του επιχειρηματικού ρίσκου στις πλάτες των εργαζομένων.
Ενδεικτικό παράδειγμα η διάσημη μονάδα της Πύλου: Όσο ζούσε ο αείμνηστος εφοπλιστής- ιδιοκτήτης της, το συγκρότημα άνοιξε και στελεχώθηκε κατά 80% από άνεργα παιδιά της Μεσσηνίας.
Η σημερινή διαχείριση των επιγόνων έχει ανατρέψει πλήρως τον συσχετισμό με 80% αλλοδαπούς – ανειδίκευτους- κακοπληρωμένους και την έννοια της κοινωνικής ευθύνης ένα πουκάμισο αδειανό.
…«Ο αποτελεσματικότερος τρόπος ενίσχυσης της απασχόλησης στα ξενοδοχεία είναι αύξηση της φέρουσας ικανότητάς τους».
«Αποδεικνύεται ότι οι υψηλότερες τιμές αντανακλούν ένα ανώτερο επίπεδο ποιότητας και αποτελούν το πιο αποτελεσματικό εργαλείο αύξησης της απασχόλησης στο υφιστάμενο ξενοδοχειακό δυναμικό».
«Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει υιοθετήσει ένα αναπτυξιακό μοντέλο που δίνει έμφαση στην ποιότητα».
Ουδέν ψευδέστερο! Ενδεικτική η στάση μιας άλλης «ναυαρχίδας» της ελληνικής ξενοδοχείας της Πλατείας Συντάγματος που πρόσφατα αύξησε την «φέρουσα ικανότητά της» μισθώνοντας μακροχρόνια το όμορο προς αυτήν πεντάστερο ξενοδοχείο.
Οι διαθέσεις της για …παροχή ποιότητας είναι να εντατικοποιήσει απόλυτα το υπάρχον στελεχιακό δυναμικό της για να λειτουργήσει με τα ίδια άτομα 2 υπερπολυτελείς μονάδες. Ήδη ετοιμάζει την μετατροπή των ατομικών τους συμβάσεων για να νομιμοποιήσει τον εργασιακό μεσαίωνα που σκοπεύει να επιβάλει.
…«Η εμπειρία έχει δείξει ότι οι άνεργοι των μεγαλύτερων ηλικιών δεν μπορούν να βρουν εύκολα εργασία στις τουριστικές επιχειρήσεις. Κατά συνέπεια, οι ηλικιακές ομάδες πλησίον της σύνταξης πρέπει να τεθούν υπό την προστασία του συστήματος ασφάλισης της εργασίας. Μια λύση θα ήταν να επιδοτούνται οι ασφαλιστικές τους εισφορές από τον ΛΑΕΚ».
Ομολογία του ηλικιακού ρατσισμού που διακατέχει τους εργοδότες, υπαινιγμός για διευκόλυνση της απόλυσής τους η υποτιθέμενη προστασία από το ασφαλιστικό σύστημα, εκδήλωση ορέξεων υποκατάστασης των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων από το ροκάνισμα των εισφορών των εργαζομένων προς τον Ειδικό Λογαριασμό του ΛΑΕΚ.
Και ας κλείσουμε με ελάχιστες σωστές επισημάνσεις της μελέτης:
– Θα πρέπει να επιδιωχθεί ο περιορισμός της εισφοροδιαφυγής που δημιουργεί συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ των ελληνικών επιχειρήσεων.
– Η ανασφάλιστη εργασία είναι η πιο ακραία μορφή ευελιξίας.
– Η βαθιά ύφεση αποδιάρθρωσε την αγορά εργασίας.
– Ανεργία, εργασιακή ανασφάλεια, μείωση εισοδημάτων, κατάρρευση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων και ταχύτατα επιβαλλόμενες θεσμικές μεταρρυθμίσεις, θέτουν σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή και δοκιμάζουν τις αντοχές του πολιτικού συστήματος. Η ανεργία των νέων έχει υπερβεί το 50%».
