ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑ

Υποψήφιος ευρωβουλευτής με το ΜέΡΑ25 ο Κωνσταντίνος – Οδυσσέας Σαββόπουλος

Ο ακτιβιστής για τα δικαιώματα των ΑμΕΑ και για χρόνια κάτοικος του Ρεθύμνου, Κωνσταντίνος – Οδυσσέας Σαββόπουλος συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο «Δημοκρατία στην Ευρώπη» (DiEM25) του Γιάνη Βαρουφάκη για τις ευρωεκλογές.

Ο Κωνσταντίνος Σαββόπουλος ή αλλιώς Οδυσσέας, κατάγεται από την Έδεσσα, σπούδασε Κοινωνιολογία και Ανατολικές θρησκείες στη Νέα Υόρκη, Φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, παραγωγή ραδιοφώνου και τηλεόρασης στο Τορόντο, και Κοινωνικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο.

«Η σχέση μου με την Ευρώπη  και τι θα μπορούσα να προσφέρω»

…θα λεγα πως είναι (και) ερωτική.

Το 1ο ταξίδι με eurorail pass  το 1984 αξέχαστο θα μείνει και περιπετειώδες όμως και τα υπόλοιπα υπήρξαν πάντα απολαυστικά,ωφέλιμα της ψυχής και του στοχαστικού μου νου . Τα σύνορα ως θεσμός με ενοχλούσαν από μικρό παιδί και χαιρόμουν βιωματικά  την ενοποίηση και την χαλάρωση των συνόρων και των πέρα των εμπορο οικονομικών, την άνθιση των πολιτισμικών και εκπαιδευτικών αλληλεπιδράσεων μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών….

Και σαν εφηβος νεαρός γόης των Κυκλαδων ,πάντα μια φιλόξενη αγκαλιά με περίμενε στις πόλεις κ τις εξοχές της…

Η Ιταλία ,η Ισπανία ,η νότια Γαλλία είναι χώρες που θα μπορούσα να ζήσω και ίσως εκεί να χα την ευκαιρία να καλλιεργήσω ακόμη πιο βαθια την ελληνική παιδεία…

Η τελευταία ευρωπαική μου εμπειρία, ίσως απ τις καλύτερες, μου αφησε μιαν αίσθηση ελπίδας για ένα μέλλον των επόμενων γενιών καλύτερο απ το δικό μας το πολύ κουτσουρεμένο

Ήταν μια ολιγοήμερη συνάντηση ,εντατικό εργαστήριο ,εκπροσώπων πολλών ευρωπαϊκών χωρών ,εμπειρογνωμόνων ποδηλατικού Τουρισμού, στην Μάντοβα της Ιταλίας ,με στόχο κοινό την ανάπτυξη του πανευρωπαικού δικτύου ποδήλατο-διαδρομών, γνωστού ως  Eurovelo.

Η ποιότητα της οργάνωσης και των συμμετεχόντων , το περιβάλλον του μεσαιωνικού μοναστηριού που χει μετατραπεί σε χώρο καλλιέργειας πολιτισμού,ο ωραίος στόχος μιας ήπιας ανάπτυξης που φέρνει τους λαούς κοντά με έναν τόσο όμορφο κ βιώσιμο τρόπο μετακίνησης (ποδήλατο κ μεσα μαζικής μεταφοράς) αποτέλεσαν ένα κριτήριο πολύ θετικό για τις δυνατότητες μιας συνεργατικής Ευρώπης των λαών και των κοινοτήτων.

Η ανάπτυξη του ποδηλατικού τουρισμού (κ παράλληλα κ αλληλένδετα, πεζοπορικού ,φυσιολατρικου κλπ) και στην χώρα μας, που χει μείνει πολύ πίσω και σ αυτόν τον τομέα, θα ήταν πρωταρχικής σημασίας εάν εκλεγόμουν ευρωβουλευτής.

Υπάρχει όμως κι ενας άλλος τομέας που έχω αφιερώσει μεγάλο μέρος της ζωής μου και θα αποτελούσε ένα πεδίο έντονης δράσης στην ευρωβουλή.

Είναι τα δικαιώματα των συνανθρώπων μου με αναπηρίες σε όλες τις φάσεις της ζωής όπως θεραπεία, αποκατάσταση, εκπαίδευση ,αθληση, εργασία, κοινωνική ενσωμάτωση  εν τέλει κ γόνιμη παραγωγικότητα.

Επιπλέον η πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων, θύμα κι εγώ αυτής της μάστιγας ,θα ήταν πρωταρχικής σημασίας και είναι αυτός ο λόγος που έχω επισκεφθεί με το ποδήλατο ,από το 1996 ,πάνω από 350 σχολεία όλων των βαθμίδων, σ όλη την Ελλάδα κ την Κύπρο συνολικά, με στόχο την ευαισθητοποίηση των παιδιών, σε συνεργασία με το Εθνικό Ιδρυμα Νεότητας κ το Υπ.Παιδείας, εθελοντικά πάντα.

Η άποψη κ πολιτική προσέγγιση της αναπηρίας αποκλειστικά μέσω επιδομάτων δεν αρκεί. Συντήρησε ένα αποκρουστικό αλισβερίσι πολιτικών γραφείων και διεφθαρμένων συνδικαλιστών της αναπηρίας που προτιμούν τον έλεγχο των αναπήρων μεσω σωματείων κ ενώσεων.

Η όσο το δυνατόν καλύτερη ένταξη στο παραγωγικό κοινωνικό σύστημα είναι το ζητούμενο

( πολιτιστικό, οικονομικό). Οι πολίτες με αναπηρία μπορούν να προσφέρουν κ ίσως καλύτερα κ από τους αρτιμελείς ,σε πολλούς τομείς της ψηφιακής εποχής, εάν τους δοθούν τα απαραίτητα εκείνα στοιχεία κ μέσα ώστε να μπορούν να αποδώσουν στο μεγιστο των δυνατοτήτων τους. Σε μια τέτοια περίπτωση η εισφορά τους είναι πολύ μεγαλύτερη του κόστους της παροχής των αναγκαίων και απαραίτητων βοηθημάτων.

Εργάστηκα για πολλά χρόνια ως εθελοντής σε προγράμματα στήριξης κ ενσωμάτωσης από τα φοιτητικά μου χρόνια στην αμερική και στην Θεσσαλονίκη και διοργάνωσα πολλές αθλητικές εκδηλώσεις για αμεα ως εμψυχωτής ,ιδιαίτερα στην Κρήτη αργότερα όπου είχα εγκατασταθεί για 21 χρόνια (τουρνουά βόλεϊ, ποδηλατικές δραστηριότητες, όπως ο Γυρος της Κρήτης κλπ) ενώ παράλληλα κατακτούσα διακρίσεις σε διάφορα αθλήματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Από αυτές τις εμπειρίες γνωρίζω πρώτο χέρι την δυναμική της κοινότητας των αναπήρων πολιτών, που δυστυχώς μένει αναξιοποίητη και χειραγωγημένη ανήθικα από τους κάθε λογής μικρονοικούς κ μικρο-εξουσιολάγνους αναπηροπατέρες.

Η τελευταία μου συμμετοχή κ διάκριση ήταν πριν 4 χρόνια στο πανευρωπαικό ποδηλασίας αμεα ,όπου κατέκτησα το ασημένιο κ αποχαιρέτησα με τον καλύτερο τρόπο μια δύσκολη μα με ανεκτίμητες στιγμές προσωπικής δικαίωσης  και κοινωνικής αναγνώρισης, αθλητική σταδιοδρομία.

Ως επαγγελματίας/μικρός επιχειρηματίας, στον χώρο του ποδηλάτου και του ποδηλατικού τουρισμού για 24 χρόνια, στην Κρήτη ιδιαίτερα αλλά κ στην Πέλλα σε μικρότερο βαθμό, προσέφερα πάντα (κ προσφέρω ακόμη σε μικρή κλίμακα) προσαρμοσμένες ποδηλατικές/πολιτιστικές εκδρομές σε μικρές ομάδες επισκεπτών αλλά και σε αμεα από όλον τον κόσμο .

Αυτό με έκανε να συνειδητοποιήσω συν τοις άλλοις την σπουδαιότητα του προσβάσιμου/προσπελάσιμου τουρισμού (Accessible Tourism),ενός τομέα της τουριστικής βιομηχανίας πολύ παραμελημένου ή χωρίς ιδιαίτερο σχέδιο εφαρμογής στην Ελλάδα και θα με απασχολούσε πολύ στην ευρωβουλή η ανάπτυξη του που θα δημιουργήσει επίσης  θέσεις εργασίας και για αμεα .

Υπήρξα  για αυτό το λόγο από τα ιδρυτικά μέλη του Πανευρωπαϊκού δικτύου προσβάσιμου τουρισμού (ENAT European Network for Accessible Tourism)υλοποιώντας καμπάνιες κ εκδηλώσεις ενημέρωσης εισηγήσεις σε σχετικά συνέδρια.

Η πείρα που αποκτήθηκε μέσα από αναρίθμητες εμπειρίες στους παραπάνω χώρους, κ όχι μόνο, τα χρόνια της ζωής που πιά βαραίνουν και περιορίζουν την σωματική φυσική δραστηριότητα με ώθησαν να πάρω την απόφαση να εισέλθω στον χώρο της μάχιμης πολιτικής με το κόμμα Μερα25 που με εκφράζει και μου δίνει την δυνατότητα να συμβάλλω ,από οποιαδήποτε θέση, στην βελτίωση των συνθηκών και των καταστάσεων που σχετίζονται με τους ανθρώπους με αναπηρία αλλά και στην δημιουργία ήπιων, ευεργετικών σχημάτων ανάπτυξης της υπαίθρου που θα κρατήσουν τους νέους στον τόπο τους.

Ο Πλάτων συνιστά επίμονα την αποφυγή των πολιτικών τυχοδιωκτισμών ή και της άγονης ηθικής τριβής σε άκαιρη πολιτική δράση, αξιολογεί παρ όλα αυτά καταφατικά την προσωπική θυσία του φιλοσόφου στην άξια πολιτική δράση (Πολιτεία 496-97)

Η μέχρι τώρα αποχή μου από την πολιτική περιγράφεται στο παρακάτω κείμενο

«Πολλοί άνθρωποι αν και προικισμένοι με χαρίσματα, κινδυνεύουν από την διαλεκτική της φιλοσοφίας να παρασυρθούν σε άκρατο σκεπτικισμό και σε ηθικό μηδενισμό ίσως, ενώ εξάλλου σχεδόν όλοι όσοι έχουν γνωρίσει την απόλαυση της αληθινής Φιλοσοφίας είναι απρόθυμοι πια να κατατρίβονται ψυχικά με την πολιτική.»

Παρ όλα αυτά ξαναμελετώντας σε ώριμη πια ηλικία, για μια ακόμη φορά την Πολιτεία,

το ξαναστοχάστηκα από την νέα οπτική της τωρινής ζωής μου…

«Αντίθετα με τους αφιλοσόφητους ανθρώπους, τους συνεπαρμένους από την λαχτάρα να αποκτήσουν πολιτικό αξίωμα ο Πλάτων δίδασκε να σπουδάζουν Φιλοσοφία οι προσήκοντες μόνο, δηλαδή όσοι έχουν ηλικία ώριμη και χαρακτήρα κόσμιο και σταθερό, υποτάσσοντας έτσι και την σπουδή της Φιλοσοφίας στην πολιτική αποστολή του φιλοσόφου.

Οι φιλόσοφοι ,στην ορθή πολιτεία έχουν συνείδηση χρέους να μετέχουν στις κυβερνητικές φροντίδες και μετέχουν αυθόρμητα σ αυτές, όχι όμως για υποκειμενική τους ικανοποίηση, αλλά ως ευπρόσδεκτη θητεία.»

Κύριο και χαρακτηριστικό στοιχείο της Πολιτικής Φιλοσοφίας του Πλάτωνος είναι η ακέραια και ριζική αντιμετώπιση του πολιτικού προβλήματος, σύμφωνα με το αίτημα να κυβερνούν οι άριστοι ,δηλαδή άνθρωποι εξαίρετοι από την φύση τους , με ηθική αντοχή ,δοκιμασμένη και σφυρηλατημένη πολύχρονα , και με πνευματική δύναμη, κατεργασμένη πολύχρονα κι αυτή, με ολοκληρωμένη φιλοσοφική συγκρότηση και σύνδρομη πρακτική εμπειρία»  

* χρησιμοποιώ την απόδοση των Πλατωνικών κειμένων του δασκάλου μου στην Φιλοσοφική του ΑΠΘ, παρεξηγημένου λόγω υλιστικών καιρών, Κ. Δεσποτόπουλου , που χα την μέγιστη τύχη να γνωρίσω.