Πιστή στις δεσμεύσεις που απορρέουν από το 3ο Μνημόνιο, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έρχεται να προχωρήσει μια σειρά από αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, νέο μισθολόγιο, ασφαλιστικό, μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση κ.τ.λ.
Η ρητορεία της κυβέρνησης για παράλληλο πρόγραμμα, για ήπια εφαρμογή των μνημονίων, για μέτρα που θα ανακούφιζαν τα ήδη εξαθλιωμένα κομμάτια της κοινωνίας, αποδείχτηκαν έωλες. Δεν υπάρχει πια κανένα περιθώριο για αυταπάτες, αυτή η κυβέρνηση έχει ταχθεί πλήρως στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων των «θεσμών», της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.
Νέο Μισθολόγιο
Το 2011 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ψήφιζε το τότε Νέο Μισθολόγιο, το οποίο χαρακτηρίζονταν σαν μισθολόγιο-πεινολόγιο, λόγω των μεγάλων περικοπών και των μισθών πείνας που προέβλεπε για τους Δημοσίους Υπαλλήλους. Σήμερα η κυβέρνηση έρχεται να αντικαταστήσει αυτό το μισθολόγιο με σκοπό να εξοικονομήσει από την εφαρμογή του νέου, 700 εκατομμύρια ευρώ, περίπου το 1/3 του κόστους σε σχέση με το «παγωμένο» μισθολόγιο του 2011.
Τα όποια μικροποσά παραπάνω δοθούν κυρίως στους συναδέλφους με λίγα χρόνια υπηρεσία, δεν πρόκειται για αυξήσεις αλλά για αναγνώριση των 5 χρόνων της υπηρεσίας μας από το 2011 έως σήμερα. Όσοι Δημόσιοι Υπάλληλοι έχουν πάνω από 15 χρόνια υπηρεσία, που για την Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση είναι μεγάλο ποσοστό, στην πραγματικότητα θα έχουν μειώσεις που θα φτάνουν και τα 200 ευρώ. Βέβαια η κυβέρνηση για να μετριάσει τις αντιδράσεις δεν θα κάνει άμεσα περικοπές αλλά θα δώσει αυτή τη διαφορά του νέου από τον παλιό μισθό σαν ένα επίδομα, την προσωπική διαφορά. Η προσωπική αυτή διαφορά που δεν θα υπολογίζεται στις ασφαλιστικές εισφορές, σημαίνει πως ο μισθός θα μείνει παγωμένος για αρκετά ακόμα χρόνια, σημαίνει όμως πολύ περισσότερο πως ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να αμφισβητηθεί. Τους πραγματικούς μειωμένους μισθούς θα τους βιώσουν πρώτοι από όλους οι συνάδελφοι αναπληρωτές αφού για αυτούς δεν θα ισχύσει η προσωπική διαφορά.
Ασφαλιστικό
Με το νέο αντιασφαλιστικό νόμο η κυβέρνηση κατεδαφίζει ότι άφησαν όρθιο από το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα οι προηγούμενες κυβερνήσεις Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ και χτυπά μια μεγάλη κοινωνική κατάκτηση που κερδήθηκε με σκληρούς αγώνες των εργαζομένων. Τα αποθεματικά των ταμείων μας λεηλατούνται για ολόκληρες δεκαετίες, θαλασσοδάνεια, τζογάρισμα στο χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα, κούρεμα PSI, ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών. Μόνο στα χρόνια των Μνημονίων από τα αποθεματικά των ταμείων εξαφανίστηκαν 33 δις ευρώ και όμως είναι οι εργαζόμενοι που καλούνται ξανά να πληρώσουν την χασούρα.
Το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο προβλέπει την ενοποίηση όλων των ταμείων σε ένα φορέα με κορμό το ΙΚΑ (ΕΦΚΑ) και επομένως εξίσωση των παροχών(σύνταξη, παροχές υγείας, εφάπαξ) σε χαμηλότερα επίπεδα για όλους. Προβλέπονται επίσης μεγάλες μειώσεις στις συντάξεις, τόσο των νέων όσο και των ήδη συνταξιούχων. Οι νέες συντάξεις θα υπολογίζονται ως άθροισμα της εθνικής σύνταξης, 384 ευρώ το μέγιστο, και της ανταποδοτικής σύνταξης, με βάση τον μέσο όρο του μισθού όλου του εργασιακού βίου και με χαμηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης. Το αποτέλεσμα είναι συντάξεις μειωμένες κατά 15 έως 30% σε σχέση με τις σημερινές, είτε για τους ήδη συνταξιούχους είτε για αυτούς που πρόκειται να βγουν. Το εφάπαξ μειώνεται κατά 10-15% ενώ το ΕΚΑΣ καταργείται σταδιακά μέχρι το 2019.
Όμως η ασφάλιση δεν είναι μόνο το δικαίωμα στη σύνταξη και την αξιοπρεπή ζωή μετά τη δουλειά. Είναι επίσης το δικαίωμα στην υγειονομική περίθαλψη και την πρόνοια. Είναι η προστασία της οικογένειας και των παιδιών της, η προστασία της μητρότητας, των αναπήρων, η προστασία από τον επαγγελματικό κίνδυνο, τα ατυχήματα, τις επαγγελματικές ασθένειες. Για την εργοδοσία και το κράτος το Ασφαλιστικό είναι νούμερα και υπολογισμοί κόστους, για εμάς είναι το «δίχτυ» προστασίας της ζωής μας.
Διάλογος για την Παιδεία
Μέσα στο παραπάνω πλαίσιο πραγματοποιείται ο περίφημος «Διάλογος για την Παιδεία». Δεν είναι η πρώτη φορά που εξαγγέλλεται διάλογος από το Υπουργείο Παιδείας, ούτε είναι η πρώτη φορά που τα επιτελεία του Υπουργείου έχουν από τα πριν ορίσει τα συμπεράσματα του διαλόγου. Όμως είναι μάλλον η πρώτη φορά που τα αποτελέσματα του διαλόγου είναι ήδη ψηφισμένες αποφάσεις. Οι βασικότερες κατευθύνσεις, το πλαίσιο και τα χρονοδιαγράμματα μέσα στα οποία θα κινηθούν οι μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση προβλέπονται στο 3o Μνημόνιο.
Το 3ο Μνημόνιο ορίζει ότι «οι αρχές, σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες, θα επικαιροποιήσουν, έως τον Απρίλη του 2016, την αξιολόγηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που εκπόνησε ο ΟΟΣΑ το 2011» και «η επανεξέταση θα προτείνει συστάσεις σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ». Και τι προτείνει ο ΟΟΣΑ: συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων, αύξηση των μαθητών ανά τμήμα, αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, εμπέδωση της απλήρωτης εργασίας με την μορφή της μαθητείας στους μαθητές των ΕΠΑΛ και τέλος την αξιολόγηση σχολικής μονάδας αλλά και ατομική των εκπαιδευτικών. Άλλωστε οι δηλώσεις του κ. Λιάκου, Πρόεδρου της Επιτροπής διαλόγου, του Αλ.Τριανταφυλλίδη, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, με άρθρο του στην Αυγή, αλλά και η νεοφιλελεύθερης έμπνευσης εισήγηση της Ομάδας REN, προς αυτήν την κατεύθυνση κινούνται.
Οι διακηρύξεις λοιπόν για διάλογο από μηδενική βάση δεν έχουν καμιά σχέση με την πραγματικότητα αφού και ο ίδιος ο Υπουργός έχei δηλώσει πως το πλαίσιο του διαλόγου ορίζεται από τις δεσμεύσεις της κυβέρνησης. Οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης δεν μπαίνουν σε κανέναν διάλογο. Απαραίτητη προϋπόθεση λοιπόν για να συμμετέχουμε στον διάλογο είναι να αποδεχτούμε όλα αυτά σαν δεδομένα και από κει και πέρα μπορούμε να συζητήσουμε για την υλοποίηση του προγράμματος. Μέσα από τον εύσχημο αυτό τρόπο του διαλόγου το Υπουργείο επιδιώκει να αποσπάσει την συναίνεση της εκπαιδευτικής κοινότητας και ολόκληρης της κοινωνίας για το πώς θα υλοποιηθούν οι μεταρρυθμίσεις του 3ου Μνημονίου στον χώρο της εκπαίδευσης.
Το επόμενο διάστημα θα είναι κρίσιμο για τον κόσμο της εργασίας και για τον λαό συνολικότερα και για αυτό πρέπει με τους καλύτερους και μαζικότερους όρους να δώσουμε τη μάχη για την υπεράσπιση των κοινωνικών αγαθών με πρώτη προτεραιότητα να υπερασπιστούμε το Δημόσιο και Κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης. Το αντιδραστικό νομοσχέδιο μπορεί και πρέπει να μπλοκαριστεί και να μην ψηφιστεί με την δύναμη ενός πανεργατικού – παλλαϊκού ξεσηκωμού. Σε αποφασιστική κλιμάκωση του αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, για να μη φτάσει καν στη βουλή το αντί-ασφαλιστικό τερατούργημα.
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου
Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου – 10:30 π.μ.
