Διπλή επετειακή εκδήλωση τιμής και μνήμης για τα 150 χρόνια από την κήρυξη της επανάστασης του 1866 και τα 100 χρόνια από το θάνατο του Γενικού Αρχηγού Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 21 Αυγούστου 2016 και ώρα 11:00 π.μ. στην Τ.Κ. Λάκκων Δήμου Πλατανιά.
Το πρόγραμμα:
8:00 π.μ. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στον Ι.Ν. Αγίου Αντωνίου Λάκκων
10:00 π.μ. Μνημόσυνο 100 χρόνων Αρχηγού Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη
11:00 π.μ. Μετακίνηση στο χώρο των εκδηλώσεων
11:10 π.μ. Έναρξη εκδήλωσης
11:15 π.μ. Επιμνημόσυνη δέηση των αγωνιστών της επανάστασης
11:20 π.μ. Αποκαλυπτήρια ανδριάντα Χατζή Μιχάλη Γιάνναρη
11:30 π.μ. Κατάθεση στεφάνων
11:40 π.μ. Απόδοση ριζίτικου από ριζίτες των Λάκκων
11:50 π.μ. Καλωσόρισμα από τον Αντιδήμαρχο Πλατανιά Εμμανουήλ Σολιδάκη
12:00 μ.μ. Χαιρετισμοί
12:20 μ.μ. Ομιλία από τον Νικόλαο Ε. Παπαδογιαννάκη, Ομότιμο Καθηγητή Πανεπιστημίου Κρήτης
12:30 μ.μ. Ομιλία από τον Στέφανο Α. Ανδριάνη, Αντιστράτηγο Ε.Α.-Πολιτικό Μηχανικό.
Θα ακολουθήσει Κρητική μουσική από το συγκρότημα του Σταύρου Ψαρουδάκη και χορευτικά από παραδοσιακά συγκροτήματα μαζί με πλούσιο παραδοσιακό κέρασμα.
Βιογραφικό ΧατζηΜιχάλη Γιάνναρη
Γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Λάκκοι, της επαρχίας Κυδωνίας, των Χανίων το 1833. Γιος ιερέα, διδάχθηκε από τον πατέρα του γραφή και ανάγνωση, πράγμα σπάνιο για την εποχή και και τις συνθήκες της.
Σε νεαρή ηλικία μετέβη με τον πατέρα του (ιερέα) και τους αδελφούς του στους Αγίους Τόπους για προσκύνημα, όπου και ξαναβαπτίσθηκαν και οι τρεις στον Ιορδάνη ποταμό. Εξ ου και το προσωνύμιο “χατζής” το οποίο στην τουρκική δηλώνει τον προσκυνητή (Οθωμανό στην Μέκκα & χριστιανό στην Ιερουσαλήμ). Ο ίδιος καλείται πλέον χατζή-Μιχάλης δε πατέρας του αναφέρεται ως χατζή-Παπάς. Χαρακτήρας ατίθασος και αδούλωτος, σε ηλικία 25 ετών συμπλέκεται με Τουρκοκρητικούς που γλεντούσαν την λήξη του Κριμαϊκού πολέμου και την ήττα της Ρωσίας, στο χωριό Κυρτομάδω Κυδωνίας και έκτοτε αρχίζει η επαναστατική του δράση. Η δράση του αυτή, κορυφώνεται με στην επανάσταση του 1866 της οποίας έχει και την αρχηγία. Με την κατάπνιξη της επαναστάσεως, συλλαμβάνεται ενώ προσπαθεί να διαφύγει στην Πελοπόννησο και στέλνεται αιχμάλωτος στην Κωνσταντινούπολη.
Η Υψηλή Πύλη (σουλτάνος) προσπαθεί με κάθε μέσον να τον προσεταιριστεί, τον κρατά δε σε κατ’ οίκον περιορισμό και όχι στην φυλακή, προσπαθώντας να τον εκμαυλίσει με υλικές παροχές και υποσχέσεις μεγάλων αξιωμάτων. Το Πάσχα του 1870, προφασιζόμενος ότι θέλει να μεταλάβει, μεταφέρεται συνοδεία ζαπτιέδων (Οθωμανών χωροφυλάκων) στο Φανάρι για να εκκλησιασθεί. Σε συνεννόηση με τον Ρώσο πρέσβη στην Κων/πολη, δραπετεύει από την εκκλησιά μεταμφιεσμένος σε ιερέα και φυγαδεύεται από την Κων/πολη στην Οδησσό. Στην Ρωσία απολαμβάνει τιμών και διακρίσεων, κατατάσσεται στον ρωσικό στρατό οπού θα φτάσει σε ανώτερα αξιώματα. Συμμετέχει στις επαναστάσεις έως την απελευθέρωση της Κρήτης και διατελεί πρώτος πρόεδρος της βουλής της Κρητικής Πολιτείας.
Την 1η Δεκεμβρίου 1913, παρασημοφορείται απο τον τότε βασιλέα Κων/νο για την προσφορά του στους απελευθερωτικούς αγώνες της Κρήτης και παρουσία του τότε πρωθυπουργού Ελ. Βενιζέλου, υψώνει την ελληνική σημαία στο φρούριο Φιρκάς των Χανίων. Απεβίωσε στο Μάλεμε Χανιών στις 21 Ιουλίου 1916, κηδεύτηκε με τιμές στρατηγού και τα οστά του βρίσκονται ενταφιασμένα στον Ομαλό, δίπλα στο εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα.
