Αφορμή του άρθρου μου είναι το προικοσύμφωνο που ήρθε στα χέρια μου και μου δόθηκε σαν απόδειξη το πως η προίκα λειτουργούσε και τυπικά καταργήθηκε το 1983. Η αλήθεια είναι ότι ένιωσα έκπληξη και για το λόγο αυτό θα παραθέσω την κυριότερη παράγραφο της έκπληξης μου «Προίξ είναι η υπό της γυναικός ή άλλου χάριν αυτής παρεχόμενη εις τον άνδρα περιουσία προς ανακούφιση των βαρών του γάμου.
Η προίξ συνιστάται δια συμβάσεως μετά του ανδρός ή και διατάξεως τελευταίας βουλήσεως, υπόκειται δε εις τους ορισμούς των άρθρων 1402 παρ,2,3 έως 1405, εφόσον εκ των διατάξεων του παρόντος δεν προκύπτει άλλο τι».
Αναρωτήθηκα και έκανα νοητά σύγκριση το τι συμβαίνει σήμερα με το τότε και πραγματικά κάποια πράγματα έχουν αλλάξει ως προς την ελευθέρια της βούλησης και της έκφρασης στη καθημερινότητα της γυναίκας και το πως η εκπαίδευση έχει βοηθήσει.
Προικοσύμφωνο του 1969… και η γυναίκα βρίσκονταν στο εμπόριο μόνο ως βοηθητικό προσωπικό, ελάχιστες στο επιχειρείν και γενικά στο τιμόνι των ιδεών και στη αρχηγική θέση υλοποίησης αυτών….μάνα, υπάλληλος και σταματούσε εκεί η δραστηριότητα τους. Θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν θα μιλήσω για την ισότητα των δύο φύλων διότι στο επιχειρεί ν τυπικά διαχωρισμός δεν υφίσταται πλέον.
Είναι πλέον ξεκάθαρο, τόσο στο ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο πως η αγορά εργασίας εξελίσσεται σε επίπεδο δεξιοτήτων και ικανοτήτων. Ζούμε στην τέταρτη τεχνολογική επανάσταση που τα πάντα γύρω μας αλλάζουν ή εξελίσσονται πάρα πολύ γρήγορα. Ωστόσο η γυναικεία επιχειρηματικότητα οφείλει να αλλάζει και να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα και να λειτουργεί όπως οι μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων και με τα συνεχόμενα ωράρια της καθημερινής εμπορικής δραστηριότητα.
Το γυναίκειο επιχειρείν αν και κατέχει σε ποσοστό το 28%, επίσημα καταγεγραμμένο, θα πρέπει να του δώσουμε την δυνατότητα να αναπτυχθεί περισσότερο μιας και το φυσικό εμπόριο ή αλλιώς φυσικό κατάστημα θα πρέπει να συνεχίσει να υπάρχει και να δραστηριοποιείται στους δρόμους της αγοράς.
Όσο και να θέλω, μέσα από την δικιά μου εμπειρία στο επιχειρείν, δεν μπορώ να παραβλέψω τις δυσκολίες που έχω αντιμετωπίσει σε περιόδους εγκυμοσύνης ή όταν τα παιδιά μου χρειάζονταν φύλαξη και φροντίδα μιας και το κράτος δεν έχει στις προτεραιότητές του το γυναικείο επιχειρείν στην κοινωνική του πολιτική για τη διευκόλυνση της γυναίκας επιχειρηματία – εμπόρου, γεγονός που αποτελεί τροχοπέδη ανάπτυξης.
Η γυναίκα επιχειρηματίας – έμπορος θα πρέπει να έχει ίση μεταχείριση με όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Αρωγός της γυναίκειας επιχειρηματικότητας είναι η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας, ΕΣΕΕ, διαθέτοντας μια εκπληκτική θερμοκοιτίδα προτάσεων και πληροφοριών από τις οποίες ενημερώνονται οι εμπορικοί σύλλογοι και λειτουργούν ως μεταβιβαστές της εν δυνάμει εργαλειοθήκης. Πέρα τούτου, ο Εμπορικός Σύλλογος θα πρέπει να δημιουργήσει δομές και δρόμους για την ανάπτυξη του γυναικείου επιχειρείν, να δώσει τις κατευθυντήριες γραμμές άμεσα για την εύρεση και αξιοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων.
Χρειαζόμαστε:
- συνεχή ενημέρωση για τις εξελίξεις με προτάσεις και λύσεις για την αντιμετώπιση νομικών θεμάτων ή ακόμα λογιστικών αλλαγών,
- προγράμματα ενημέρωσης για τη βελτίωση της εικόνας των καταστημάτων, τις νέες τάσεις,
- σεμινάρια μάρκετινγκ, ηλεκτρονικού εμπορίου και επικοινωνίας κ.α.
Η ενημέρωση, η εύκολη λήψη πληροφοριών και η αναζήτηση νέων αναπτυξιακών προκλήσεων είναι το Α και το Ω στην ανάπτυξη μιας σύγχρονης επιχείρησης. Το γυναικείο επιχειρείν είναι παρών σε οτιδήποτε δίνει ζωή, με αισθητικά κομψά καταστήματα και με γνώμονα το είδος της εργασίας. Στοχεύει στη ανάπτυξη ώστε να γίνει ευέλικτη, ανταγωνιστική και ωφέλιμη για το καταναλωτικό κοινό.
Με ζητούμενο το συνολικά θετικό αποτύπωμα στο οικονομικό γίγνεσθαι του τόπου μας.
Υ.Γ. Ευχαριστώ τον πατέρα μου Κ. Τσικιντίκο που μας δίδαξε ισότιμα το επιχειρείν στα τρίχρονα της μνήμης του.
Της Γενικής Γραμματέα Εμπορικού Συλλόγου Ρεθύμνου
Αθηνάς Κ. Τσικιντίκου
