Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι βουλευτές της ΝΙΚΗΣ δίνουν αγώνα στη Βουλή για την υπεράσπιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που έχει αφεθεί να καταρρεύσει από τις εγκληματικές και – κατά τη γνώμη μας – σκόπιμες παραλείψεις της ελληνικής κυβέρνησης προς τις ανάγκες του.
Μέρος αυτού του αγώνα έχει καταγραφεί σε βίντεο, που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα της ΝΙΚΗΣ (https://nikh.gr) και ιδιαίτερα στην ενότητα Κοινοβουλευτικό έργο.
Μερικά στιγμιότυπα:
«“Προχειρουργικό τουρισμό” φαίνεται να προωθεί η κυβέρνηση!», παρέμβαση της βουλευτή της ΝΙΚΗΣ Ασπασίας Κουρουπάκη.
«25.000 ευρώ στα ιδιωτικά! ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ η αντιμετώπιση αγγειακών εγκεφαλικών ανευρισμάτων στο δημόσιο!», παρέμβαση του βουλευτή της ΝΙΚΗΣ Νικολάου Παπαδόπουλου,
«ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΕΣΥ – ΑΠΑΝΩΤΕΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ!», παρέμβαση του βουλευτή της ΝΙΚΗΣ Σπύρου Τσιρώνη,
«H Δημόσια Υγεία στα νύχια των ξένων FUNDS!», Νικ. Παπαδόπουλος,
«Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν “αναβαθμίζεται”!», Νικ. Παπαδόπουλος,
«Εσκεμμένη διάλυση της δωρεάν Δημόσιας Υγείας», Σπύρος Τσιρώνης,
«Ατελείωτες λίστες αναμονής στα χειρουργεία, κατευθύνουν γονείς στα ιδιωτικά νοσοκομεία!», Νικ. Παπαδόπουλος.
«Εξέταση σχεδίου νόμου Υπ. Υγείας για ΜΑΦ Εγκεφαλικών – 4η συνεδρίαση», Ασπ. Κουρουπάκη.
Η προστασία της υγείας βάλλεται πανταχόθεν και προκαλείται η απορία, αν τελικά η υγεία αποτελεί αγαθό ή μέσον εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας κάθε μορφής. Ένα αγχωτικό «θρίλερ» στην καθημερινότητά μας.
Διαχωρίζουμε αρχικά τις δύο πλευρές της υγείας: αυτούς που θα την προσφέρουν και εκείνους που θα την επιζητήσουν. Αμφότεροι ζουν σε ένα θολό περιβάλλον γεμάτο ίντριγκες, ανταγωνισμό, εκβιασμούς, ύπουλη κερδοσκοπία, συμφέροντα και άνομες επιδιώξεις.
Εάν βέβαια αναλογιστούμε τί υποστήριζαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι για την υγεία («Τὸ προνοεῖν καὶ προλαµβάνειν κρεῖττόν ἐστι τοῦ θεραπεύειν», Ιπποκράτης) ή τη συγκλονιστική έγνοια του Ιησού Χριστού και όλων των αγίων για την υγεία των ανθρώπων, τότε μάλλον θα πρέπει να μελαγχολήσουμε και να ανησυχήσουμε. Εάν αναλογιστούμε δε πόσο υπεύθυνα από κάθε κυβέρνηση πρέπει να προστατεύεται ο θεσμός της Υγείας, τότε πρέπει να βιαστούμε και να φωνάξουμε δυνατά πριν είναι πια αργά.
Πρέπει να διεκδικήσουμε:
α) Την ενδυνάμωση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας: οικογενειακός γιατρός, χρηματοδότηση για την απρόσκοπτη λειτουργία των αγροτικών ιατρείων και των κέντρων υγείας.
β) Οργάνωση και αποδοτική λειτουργία των Νοσοκομείων της Χώρας μας, χωρίς ελλείψεις προσωπικού όλων των βαθμίδων και ειδικοτήτων, αλλά και κίνητρα πάσης φύσεως (οικονομικά, επισιτιστικά, στέγης) ώστε οι προσφέροντες στον χώρο της Υγείας να πάψουν να βλέπουν την εργασία ως «αγγαρεία» ή βιολογική εξόντωση.
γ) Εκπαίδευση υγειονομικού προσωπικού και ασθενών όσον αφορά τη γνώση και τη σωστή συμπεριφορά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων υγείας.
δ) Αξιολόγηση (με απόρριψη ή ανάδειξη) θεραπειών, φαρμάκων και ιατρικού εξοπλισμού, με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον του ασθενή.
ε) Εξορθολογισμό των βλέψεων και επιδιώξεων των ιδιωτών παρόχων υγείας, ώστε να μπει φρένο στον άτυπο ανταγωνισμό κρατικής και ιδιωτικής παροχής υγείας και να μην βρίσκεται μόνιμα χαμένος ο απλός πολίτης.
Ας αφουγκραστούμε επιτέλους τον μεγάλο διδάσκαλο της Ιατρικής, τον Ιπποκράτη, εφαρμόζοντας ουσιαστικά τον περίφημο Όρκο του, που σε γενικές γραμμές ορίζει ότι για να μπει η Υγεία σε σωστό δρόμο απαιτείται συνδυασμός Επιστήμης και Ήθους. Και αυτό το «Ήθος», που τόσο απλόχερα διδάσκει ο ελληνικός και χριστιανικός πολιτισμός μας, προπαντός όσον αφορά στην πολιτική ηγεσία αποτελεί είδος προς αναζήτησιν.
