ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗ

«Κομμένο και ραμμένο με τα αντιλαϊκά εργαλεία “κόστους – οφέλους” που οδηγούν στις καταστροφές το Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας για την Κρήτη»

Ανακοίνωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης για τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) της 1ης Αναθεώρησης του Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Υδατικού Διαμερίσματος Κρήτης (EL13), που συζητήθηκε στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της ΠΚ, την Πέμπτη 21 Νοέμβρη και την τοποθέτηση του  περιφερειακού συμβούλου της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης, Δημήτρη Βρύσαλη.  

Η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) της 1ης Αναθεώρησης του Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας Υδατικού Διαμερίσματος Κρήτης (EL13), συζητήθηκε στην Επιτροπή Περιβάλλοντος, την Πέμπτη 21 Νοέμβρη.  Ο περιφερειακός σύμβουλος της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Κρήτης, Δημήτρης Βρύσαλης, καταψήφισε,  τονίζοντας   τα εξής: 

Το Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας έχει καταρτιστεί σύμφωνα με την Οδηγία 2007/60/ΕΚ. Η Οδηγία αυτή προωθεί την επικίνδυνη αντίληψη κόστους – οφέλους για το κεφάλαιο, που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη κατά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση αντιπλημμυρικών έργων. Αυτό καθορίζει το αν θα προχωρήσει ένα αντιπλημμυρικό έργο, πού  και με τι προδιαγραφές θα υλοποιηθεί.  Μάλιστα, στη συγκεκριμένη Οδηγία σημειώνεται ότι «τα κράτη – μέλη θα πρέπει να βασίζουν τις αξιολογήσεις, τους χάρτες και τα σχέδια σε κατάλληλες «βέλτιστες πρακτικές» που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος!

Μπαίνουν κριτήρια για τον καθορισμό των «υψηλής ή χαμηλής επικινδυνότητας ζωνών πλημμύρας», αλλά και κόφτες όπως ο «τύπος οικονομικής δραστηριότητας στην περιοχή που ενδέχεται να πληγεί» και ο «ενδεικτικός αριθμός κατοίκων που ενδέχεται να πληγούν».  Με άλλα λόγια κυνικά ομολογούν ότι αν δεν υπάρχουν μεγάλες μπίζνες στην περιοχή, δεν υπάρχει λόγος για να γίνουν αντιπλημμυρικά έργα και ότι δεν έχουν την ίδια αξία όλες οι ζωές …  Βέβαια, όπως διαπίστωσε ο λαός μας από την πικρή πείρα του και στην Κρήτη, με αυτή τη στρατηγική της ΕΕ, όχι μόνο οι αραιοκατοικημένες περιοχές, αλλά ούτε οι πόλεις όπως τα Χανιά, το Ηράκλειο, η Χερσόνησος, το Ρέθυμνο, η Σητεία, περιοχές όπως η Αγία Πελαγία στο Μαλεβίζι, προστατεύτηκαν από τις πλημμύρες.

Η επικίνδυνη αυτή προσέγγιση από μεριάς ΕΕ, αδυνατεί να προβλέψει, πόσο μάλλον να πάρει μέτρα και να προστατέψει ουσιαστικά από τον κίνδυνο πλημμυρικών φαινομένων, σαν αυτά που έχουμε ζήσει και στην Κρήτη, με τραγικές απώλειες ανθρώπων και απώλειες λαϊκών περιουσιών.  Επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι τα πρώτα Σχέδια Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας που έχουν εγκριθεί το 2018 τα έχει απορρίψει η ίδια η φύση, με δραματικό τρόπο στην Κρήτη. Αν μη τι άλλο, αυτό αποκαλύπτει και τον περιορισμένο βαθμό αξιοπιστίας των συμπερασμάτων και του αναθεωρημένου Σχεδίου Διαχείρισης Κινδύνων Πλημμύρας. Άλλωστε, οι μελετητικές ομάδες, για τα σχέδια αυτά,  ακολούθησαν και ακολουθούν τις κατευθύνσεις της Οδηγίας «2007/60/ΕΚ για  την  Αξιολόγηση  και  τη  Διαχείριση  των  Κινδύνων Πλημμύρας» και δεν αντιμετωπίζουν το πραγματικό μέγεθος της επικινδυνότητας.

Χαρακτηριστικό των κριτηρίων της Οδηγίας 2007/60/ΕΚ είναι και αυτό για «Παροχή κινήτρων για ιδιωτική ασφάλιση έναντι πλημμυρών». ΕΕ – κυβέρνηση αντιμετωπίζουν τις πλημμύρες ως πεδίο κερδοφορίας για τα κοράκια – ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, στο πεδίο της πλήρους απαλλαγής κάθε κρατικής ευθύνης για την προστασία της ζωής. «Ο σώζων εαυτόν σωθήτω», δηλαδή, με τα κυβερνητικά επιτελεία να κουνούν προκλητικά το δάχτυλο της ατομικής ευθύνης, όπως συμβαίνει για μια σειρά λαϊκές ανάγκες.

Όσο για την αποζημίωση των πλημμυροπαθών,  θυμόμαστε όλοι στην Κρήτη πως ούτε ένα ευρώ δεν κατευθύνθηκε από τα χρηματοδοτικά Ταμεία της ΕΕ, τα πολυδιαφημισμένα Ταμεία Αλληλεγγύης (ΤΑΕΕ), Περιφερειακής Ανάπτυξης και Συνοχής, για αποζημίωση των πλημμυροπαθών, από τις πλημμύρες του Οκτώβρη του 2022 στην Κρήτη. Ταυτόχρονα, καρκινοβατούν ακόμα και οι κρατικές αποζημιώσεις για τους πληγέντες και η αποκατάσταση έργων – υποδομών  από τις πλημμύρες.

Αλλά και οι όποιες θετικές παρεμβάσεις προβλέπονται στο αναθεωρημένο ΣΔΚΠ, σε σχέση με τα μέτρα προστασίας, αποδεικνύονται στην πλειοψηφία τους απλό ευχολόγιο, εργαλείο παραπλάνησης και εφησυχασμού των λαϊκών στρωμάτων, αφού δεν εφαρμόζονται στην πράξη, όπως δείχνει η εμπειρία.

Συμπερασματικά : Η κατάσταση με την έλλειψη αντιπλημμυρικής προστασίας και στην Κρήτη είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που υλοποιήθηκε από όλες τις κυβερνήσεις μέχρι σήμερα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Αυτή την πολιτική υλοποιεί και η περιφερειακή αρχή Κρήτης.  Όλες οι δυνάμεις, οι εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, στην Περιφέρεια έχουν ως ευαγγέλιο την πολιτική της ΕΕ.

Τα «αντιπλημμυρικά» έργα είτε απουσιάζουν εντελώς, είτε «σέρνονται» χρόνια ή είναι ακόμη στο στάδιο της μελέτης, ενώ  ακόμη και οι καθαρισμοί  ρεμάτων είναι ανεπαρκείς.  Η κατάσταση που επικρατεί στον Γιόφυρο στην πόλη του Ηρακλείου, με τους κατοίκους που καρδιοχτυπούν με την πρώτη βροχή, η κατάσταση στον δήμο Μαλεβιζίου, στο Καστέλλι στην περιοχή της κατασκευής του ιδιωτικού αεροδρομίου, στην πόλη του Ρεθύμνου, στη Σητεία, στα Χανιά, όπου ούτε οι καταστροφές του 2019 έχουν αποκατασταθεί, κτλ, αποκαλύπτουν πως ολόκληρη η Κρήτη παραμένει κυριολεκτικά εκτεθειμένη – αθωράκιστη στον κίνδυνο πλημμυρών. Ακόμα και εκεί που γίνονται κάποια αντιπλημμυρικά έργα, έχουν τοπικό – αποσπασματικό χαρακτήρα, για να αντιμετωπίσουν προσωρινά τα φαινόμενα.

Αυτή την κατάσταση διαμορφώνει ο «κανόνας» του «κόστους – οφέλους», που προκρίνει ως λιγότερο κοστοβόρες για το κεφάλαιο και το κράτος τις πενιχρές αποζημιώσεις των πληγέντων όταν το κακό συμβεί, από το να δαπανώνται τα αναγκαία κονδύλια για αντιπλημμυρική – αντισεισμική – αντιπυρική θωράκιση του λαού και πρόληψη. Τη διαμορφώνει και η εμπορευματοποίηση της γης, η παράδοσή της στο μεγάλο κεφάλαιο, η δασοκτόνος πολιτική,  οι κατασκευές και η ανάπτυξη των πόλεων με κριτήριο το ποσοστό κέρδους, με θεματοφύλακα το κράτος, που βάζει εμπόδια μεταξύ άλλων και στον αντιπλημμυρικό σχεδιασμό.

Ταυτόχρονα, είναι σοβαρές οι ελλείψεις σε έμψυχο δυναμικό και εξοπλισμό των δημόσιων Υπηρεσιών με αντικείμενο την αντιπλημμυρική προστασία. Θλιβερή είναι και η κατάσταση των Υπηρεσιών Πολιτικής Προστασίας, που θα μπορούσαν να παρέμβουν πιο αποτελεσματικά για την άμβλυνση των συνεπειών των πλημμυρικών φαινομένων, παρεμβαίνοντας και στον τομέα της πρόληψης.  Το ίδιο υποστελεχωμένες είναι και οι Τεχνικές Υπηρεσίες και όλες οι υπηρεσίες της Περιφέρειας. Την τελευταία 15ετία έχουν συνταξιοδοτηθεί εκατοντάδες εργαζόμενοι όλων των ειδικοτήτων, ενώ οι προσλήψεις είναι ελάχιστες και είναι ταχύτατη η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών που προχωρά η περιφερειακή αρχή !

Η βολική καραμέλα της θεομηνίας, των πλημμυρών του αιώνα και όλα τα υπόλοιπα δεν κρύβονταν τη βαρβαρότητα των εγκληματικών ελλείψεων. Τα έχουμε ακούσει και ξανακούσει, δεν πείθουν κανέναν πλέον. Ο μεγάλος ένοχος για τους κινδύνους από πλημμύρες είναι η ίδια η λειτουργία, ο χαρακτήρας του εχθρικού για τον λαό αστικού κράτους, που εμφανίζεται επιλεκτικά «ανίκανο» όταν πρόκειται για την προστασία του λαού. «Δεν αντέχει» να χρηματοδοτήσει την πολιτική προστασία, αντέχει όμως να δαπανά δισεκατομμύρια για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ, να συμμετέχει ενεργά στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, καθιστώντας τη χώρα στόχο αντιποίνων. Αυτήν την πολιτική υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη από τις προηγούμενες, όπως και οι περιφερειακές και δημοτικές αρχές που εκπροσωπούν τα αστικά κόμματα. Απέναντι σε αυτή την πολιτική, οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα μπορούν και πρέπει να διεκδικήσουν την άμεση κάλυψη των επιτακτικών αναγκών τους και στον τομέα της αντιπλημμυρικής προστασίας