“Πώς σε λένε παιδί μου;” ρωτά ο Μάτσας τον ανερχόμενο ερμηνευτή που σκεκόταν μπροστά του. “Βρασίδα, κύριε Μάτσα” απάντα αυτός, “Βρασίδα Χαραλαμπίδη”. “Με το Βρασίδας θα έκανες καριέρα σαν ρεμπέτης! Θελουμε αλλο όνομα!”. Και επειδή η μαμά του τον φώναζε Βρασιδάκη, να το καλλιτεχνικό όνομα του Δάκη…
Το 1964 κάνει το πρώτο του σαρανταπεντάρι, ενώ το 1965 τον συναντάμε στο συγκρότημα Adam’s Boys, που αργότερα έγινε Play Boys, στην θέση του τραγουδιστή τους Θέμη Ζέρβα. Το 1968 ξεκινά την σόλο καριέρα με το τραγούδι των Ξενάκη-Φωτεινάκη «Γεια σου σ’ ευχαριστώ».
Από τα πιο ακριβα βινύλια που αγόρασα ποτέ, δεν εχει κυκλοφορήσει ποτέ σε ψηφιακό, παρότι το πρώτο 33αρι βινύλιο του Δάκη. Ο δίσκος αυτός εχει και μια αλλή πρωτιά: είναι η μοναδική φορά που ο Μίμης Πλέσσας κυκλοφορεί δίσκο που κατα 90% αποτελείται από μουσικές εμπνευσμένες από τα ανεξάρτητα συγκροτήματα του 60-70. Το μοναδικο τραγούδι που εγινε γνωστό και πέρασε στα χρόνια μας ήταν το …λιγότερο ποπ ,το “Εκείνο το πρωϊ στην Κηφισιά”.
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=iJ8pKn659CI[/youtube]
Δώδεκα τραγούδια, ένα για καθε ζώδιο! Ακούτε λοιπόν το “Κορίτσι στάσου να σου πω” με τους στίχους του Άκου Δασκαλόπουλου και το “Μικρή Ανεμώνα μου” με τους στίχους του Δημητρη Ιατρόπουλου.
