Μπαίνοντας στον μήνα των Χριστουγέννων, παρά την δυσμενή θέση που βρίσκεται η πατρίδα μας και ο καθένας μας προσωπικά, καλό θα ήταν να κάνουμε όλοι μας θετικές σκέψεις και να στείλουμε ευχές στους ανθρώπους που μας περιβάλλουν αλλά και στον κάθε συμπατριώτη μας ξεχωριστά.
Πάντα η γιορτή των Χριστουγέννων ήταν η αφορμή για να εκδηλώσουμε την αγάπη μας στα πρόσωπα που κι εμείς αγαπάμε και να προσπαθήσουμε να τα κάνουμε ευτυχισμένα. Περισσότερο παρά από οποιαδήποτε άλλη γιορτή, τα παιδιά είναι αυτά που μπαίνουν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας, μια και το αναμενόμενο «Θείο Βρέφος» είναι ο απανταχού τη γη καλύτερος εκπρόσωπός τους.
Ένα από τα ομορφότερα δώρα που θα μπορούσαμε να κάνουμε σε παιδιά που αγαπάμε, είναι μια θεατρική παράσταση που θα τα διασκεδάσει από την μια και θα τα «ψυχαγωγήσει» από την άλλη, με την κυριολεκτική σημασία του όρου. Γιατί η αγωγή ψυχής είναι τελικά το ζητούμενο στις μέρες μας και το ουσιαστικό αντίδοτο στον ξεπεσμό των καιρών. Είναι δε ευτύχημα που σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς υπάρχει στην πόλη μας μια ομάδα «παιδικής ευαισθησίας», που προτείνει όχι μία αλλά δύο θεατρικές παραστάσεις για τα φετινά Χριστούγεννα : ο «Θεατρικός Περίπλους».
Δύο πανέμορφες παραγωγές, φροντισμένες εικαστικά μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, είναι η απάντηση του φίλου σκηνοθέτη και ηθοποιού Θωμά Καντιφέ στην ανοιχτή πρόκληση των καιρών. Είναι η απάντηση της τέχνης στην οικονομική βία που ασκείται πάνω μας. «Η Πεντάμορφη και το Τέρας» για τα μεγάλα παιδιά μέχρι και …106 χρονών και η «Τοσοδούλα» για τα μικρότερα…κάτω των 7! Έτυχα «αυτόπτης μάρτυρας» και των δύο αυτών παραστάσεων, πλημμύρισα με θετική ενέργεια και θεώρησα σκόπιμο να μοιραστώ με το ρεθεμνιώτικο κοινό τις όμορφες εμπειρίες που αποκόμισα καθώς και τις γεμάτες συγκίνηση στιγμές που έζησα. Και ασφαλώς να προτρέψω μικρούς και μεγάλους να μη χάσουν την ευκαιρία να ζήσουν κι αυτοί από κοντά τις πανέμορφες εμπειρίες αυτές!
Στην «Πεντάμορφη με το Τέρας» ο Θωμάς μετέτρεψε το γνωστό μας παραμύθι (που ανάλυσα διεξοδικά σε προηγούμενο άρθρο μου) σε θεατρικό λόγο, μεταφέροντας στη σκηνή όλες τις δυνατές συγκινήσεις που το διακατέχουν. Στα δε πανέμορφα τραγούδια που ακούγονται επί σκηνής, καθοριστική ήταν και η συμβολή του Βάιου Ντάφου. Η σκηνοθετική επιλογή υπηρετεί ακριβώς αυτές τις συγκινήσεις, μεταφέροντας μας το φόβο, το δέος αλλά και την ελπίδα που διαπερνούν το παραμύθι. Ο Μίλτος Εμμανουήλ και η Πόπη Τσιμπισκάκη (συνεπικουρούμενη από την Κατερίνα Τάσιου και την Άρτεμη Καυκαλάκη), σε σκηνικά και κοστούμια αντίστοιχα, υπηρέτησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τη σκηνοθετική επιλογή. Η εικαστική στήριξη της παράστασης σε σκηνικά και κυρίως σε κοστούμια είναι εντυπωσιακή και αποτελεί ένα από τα στοιχεία που αποκομίζει με ιδιαίτερα θετική εντύπωση κάθε θεατής, μικρός ή μεγάλος!
Η δε μουσική πρόταση του φίλου μουσικού Αντώνη Ζαχαράκη, απογείωσε ακόμα μια φορά στα αστέρια και την συγκεκριμένη παραγωγή του σχήματος. Αξίζει τον κόπο να σταθούμε με προσοχή και στους τεχνικούς ήχου, φωτισμού και κινηματογραφικών εφέ, που βοηθούν με τον δικό τους τρόπο να γίνει πραγματικά βίωμα κάθε θεατή το παραμύθι. Κάθε ζεστός λόγος στην Εύη Κανά, την Έλενα Πατσαχάκη και την Άννα Τζανιδάκη. Η συμβολή τους ήταν κάτι παραπάνω από καθοριστική στην επιτυχία του όλου εγχειρήματος.
Θαυμάσιο το ζευγάρι των φίλων ηθοποιών που υποδύονται τους βασικούς ρόλους. Τόσο η Ελένη Αλμπαντάκη, ως αστραφτερή αλλά και γλυκύτατα συναισθηματική Πεντάμορφη, όσο και ο Λευτέρης Τζαγκαράκης, ως αποκρουστικό τέρας που μεταβάλλεται σε πανέμορφο πρίγκιπα, υπηρέτησαν πιστά τη σκηνοθετική επιλογή. Οι ίδιοι με τις θαυμάσιες φωνές τους, τραγουδιστές γαρ στο καταξιωμένο συγκρότημα «Φωνές του Νότου», τραγούδησαν τα θεσπέσια κομμάτια που είχαν μελοποιηθεί από τον Αντώνη Ζαχαράκη. Οι εν λόγω ηθοποιοί κυρίως έπεισαν με την σταδιακή μετάλλαξη του χαρακτήρα τους, που προβλέπει το σενάριο του παραμυθιού.
Γλυκό κι άλλο τόσο ζεστά ανθρώπινο το ζευγάρι των ηλικιωμένων προσώπων του έργου, του πατέρα και της θείας. Ο Πάνος Αντωνιάδης μας πρότεινε ένα βαθιά συναισθηματικό και γεμάτο αγάπη πατέρα, που νοιάζεται όσο τίποτα άλλο για την ευτυχία των παιδιών του. Η Στελίνα Φραντζεσκάκη μας πρότεινε μια πλημμυρισμένη από αγάπη θεία, που τα δίνει όλα για να ευχαριστήσει τους ανθρώπους που αγαπά. Και οι δυο χαρακτήρες είναι ζωντανοί και αναγνωρίσιμοι σε γνωστά μας ηλικιωμένα πρόσωπα, πράγμα που τους κάνει αξιολάτρευτους.
Την αναμενόμενη ιλαρότητα και φαιδρότητα που πρέπει απαραίτητα να έχει μια παιδική παράσταση, υπηρέτησαν πιστά η Μαρία Αρχανιώτου και η Σοφία Καλοκύρη, που υποδύθηκαν τις αδελφές της Πεντάμορφης. Μας μετέφεραν στη σκηνή δυο υστερικές και ξετρελαμένες αδερφές, που ζυγίζουν τα πάντα με βάση το συμφέρον, απαιτούν τα πάντα και δεν είναι διατεθειμένες να προσφέρουν τίποτα. Τα δε νευρωσικά ξεσπάσματά τους χαρίζουν απλόχερα άφθονο το γέλιο και συμβάλουν με τον καλύτερο τρόπο στη διαμόρφωση του χαρούμενου κλίματος που απαιτεί ένα παραμύθι.
Σκοτεινές και σιωπηλές παρουσίες ως «σκιές» ο Γρηγόρης Καρούζος και ο Γιάννης Σταθάκης, συμβάλουν με την παρουσία τους στην δημιουργία της απαραίτητης ατμόσφαιρας μυστηρίου που απαιτεί το παραμύθι. Άφησα τελευταία την εκλεκτή συνάδελφο εκπαιδευτικό Ανδρομάχη Σαπουντζή, που ως «φεγγάρι» λειτουργεί καταλυτικά στο έργο. Αρχίζοντας και ολοκληρώνοντας η ίδια το έργο, με την πανέμορφη παρουσία της, αφηγείται ουσιαστικά το παραμύθι και εισάγει τον θεατή σε κάθε επιμέρους πτυχή του μυστηρίου. Κυρίως δε στις σκηνές που αφορούν το σπίτι του τέρατος, η παρουσία του φεγγαριού επιτείνει το μυστήριο και γεμίζει δέος.
Στην «Τοσοδούλα», τη δεύτερη χριστουγεννιάτικη παραγωγή του «Περίπλου» για φέτος, γίνεται αναφορά στο ομώνυμο όσο και πανέμορφο παραμύθι του Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, που τυχαίνει να είναι ο αγαπημένος παραμυθάς του Θωμά, μια κι έχει κάνει κατά καιρούς πολλά περάσματα απ’ αυτόν. Την παράσταση στηρίζουν εικαστικά οι ίδιοι συνεργάτες που έκανα αναφορά πριν, με την Αλίκη Γκιουλέ να υπογράφει τα σκηνικά. Το παραμύθι αφηγούνται ο ίδιος ο Θωμάς με την Ελένη Αλμπαντάκη.
Επί σκηνής παρουσιάζονται όλα τα είδη εικαστικής δημιουργίας με αναφορά το παιδικό θέατρο. Η παράσταση περιέχει κουκλοθέατρο, θέατρο σκιών, θεατρικό παιχνίδι με άμεση συμμετοχή παιδιών επί σκηνής, κανονικό θέατρο πρόζας και θέατρο επιθεώρησης με τραγούδι και χορό. Όλες δε οι παραπάνω δημιουργίες στηρίζονται με μοναδικό τρόπο από την αφήγηση του Θωμά και της Ελένης, που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον και ερεθίζει τη φαντασία του μικρού θεατή.
Αυτό που συναρπάζει και στην παράσταση αυτή, είναι η επίσης πανέμορφη εικαστική υποστήριξη, σε συνδυασμό με την παιδική αθωότητα που την περιβάλει αλλά και τη συμμετοχή των ίδιων των παιδιών στο δρώμενο. Αξίζει ένα μεγάλο μπράβο στο σχήμα, που μέσα σε τόσο αντίξοες συνθήκες παράγει και προσφέρει στο κοινό της πόλης μας τόσο ποιοτικές παραστάσεις.
Καλό θα είναι στο σημείο αυτό να μη γίνουμε αφελείς πιστεύοντας ότι τα παραπάνω εγχειρήματα είναι εύκολα. Γιατί για να επιχειρήσει ο καθένας να στήσει παραστάσεις βασισμένες σε κλασικά παραμύθια, με χιουμοριστική όσο και σύγχρονη προσέγγιση, θα πρέπει να τις στηρίξει γερά, τόσο εικαστικά όσο και υποκριτικά. Διαφορετικά κινδυνεύει το αποτέλεσμα να τον γελοιοποιήσει και να τον συνθλίψει! Γιατί, κακά τα ψέματα, τα παιδιά είναι δύσκολο κοινό. Και για να τα κρατήσεις ήσυχα για μια ολόκληρη και πλέον ώρα αλλά και για να τα «διδάξεις» τα μηνύματα που έχεις επαγγελθεί με την παράστασή σου. Η αμεσότητα της όλης σκηνοθετικής προσέγγισης αλλά και η ανταπόκριση των μικρών θεατών, που σε πολλά σημεία των παραστάσεων διαλέγονταν με τους ηθοποιούς, ήταν οι καλύτερες ενδείξεις ότι οι παραστάσεις πέτυχαν!
Πιστεύω ότι και ο Θεατρικός Περίπλους ως σύνολο αλλά και ο Θωμάς, που είναι η καλλιτεχνική ψυχή του σχήματος, διαθέτουν τόσο την κατάλληλη ευαισθησία όσο και την υποκριτική ικανότητα για να στηρίξουν τέτοιες προσπάθειες. Να τονίσω εδώ ότι, ως εκπαιδευτικός, έτυχε πολλές φορές να δω θεατρικές παραστάσεις για παιδιά από υποτιθέμενους «επαγγελματίες», με ανάλογα θέματα. Όμως υπολείπονταν κατά πολύ απ’ την προσέγγιση του Θεατρικού Περίπλου.
Κλείνοντας θα απευθυνθώ σε συναδέλφους εκπαιδευτικούς και γονείς, ώστε να μη χάσουν ακόμα μια ευκαιρία για τα παιδιά τους. Οι παραπάνω παραστάσεις θα επαναλαμβάνονται ως το τέλος Ιανουαρίου του 2013, στην αίθουσα του Θεατρικού Περίπλου, Κουρμούλη 127. Θα ήθελα εδώ ν’ απευθυνθώ και στο Σύλλογο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Ρεθύμνης, του οποίου μέλος είμαι και εγώ! Ας λάβει επιτέλους σοβαρά το Δ.Σ. του Συλλόγου μας την ύπαρξη αλλά και τις δραστηριότητες του Θεατρικού Περίπλου. Θα απευθυνθώ τέλος και στους Συλλόγους Διδασκόντων των Σχολείων της πόλης μας, ώστε να δώσουν δυναμικό παρόν στις παραστάσεις. Ιδιαίτερα η παράσταση της «Τοσοδούλας» μπορεί να γίνει και πρωινή ώρα για τα σχολεία, μετά από συνεννόηση με το σχήμα ή και να μεταφερθεί στο χώρο του σχολείου ή και στο σαλόνι του σπιτιού μας!
Γιώργης Καλογεράκης
Συγγραφέας
Δάσκαλος Ειδικής Αγωγής
2 ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ, ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΠΕΡΙΠΛΟΥ
«Η ΠΕΝΤΑΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΡΑΣ»
Για παιδιά από 6 έως..106 χρονών!
Άλλο ένα αγαπημένο παραμύθι, ζωντανεύει σκηνή, από το Θωμά Καντιφέ και την ομάδα του Θεατρικού Περίπλου, για τους μικρούς αλλά και τους μεγάλους φίλους του.
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Θωμάς Καντιφές
Μουσική: Αντώνης Ζαχαράκης
Παραστάσεις 2012:
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή έως και την παραμονή των Χριστουγέννων (Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου)
Ώρα: 6.00μ.μ
Κρατήστε έγκαιρα τις θέσεις σας στο: 6945458516
“Η Τοσοδούλα”, μία παράσταση “τσέπης” από τον Θεατρικό Περίπλου.
Αφήγηση παραμυθιού με τη μορφή θεατρικής παράστασης που απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 3 έως και 7 χρονών.
Σκηνοθεσία: Θωμάς Καντιφές
Παραστάσεις 2012:
Δευτέρα, 26 Νοεμβρίου 2012
Δευτέρα, 3 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα, 10 Δεκεμβρίου 2012
Δευτέρα, 17 Δεκεμβρίου 2012
ΩΡΑ: 5 μ.μ
Τηλέφωνο κρατήσεων: 6945458516
