Η μοναδική φορά που θα συναντηθούν τα δυο αδέρφια! Σε μουσική και στίχους του Νάσου Νανόπουλου (Νάκα) από το 1982 σε δισκάκι 45 στροφών με την ενορχήστρωση του Χρήστου Νικολόπουλου…
Μελωδικότατα τραγούδια, ιδίως αυτό με τη Χαρούλα, μα εντελώς άγνωστο… Για την “μουσική” αρχή του Γιώργου Σαρρή, θυμάστε τις θρυλικές “Νταλίκες”, αντιγράφω – επικολλώ:
Εγώ από παιδί σχεδόν είχα μπαρκάρει στα καράβια, θυμάμαι μόλις είχα επιστρέψει από ένα ταξίδι και συναντήθηκα με το συχωρεμένο φίλο μου Αλέξη Γεωργίου. Εκείνη την εποχή έφτιαχνε ένα σχήμα για την «Αρχιτεκτονική» και με ρώτησε «ξέρεις καμιά τραγουδίστρια καλή που να τα λέει;» Αμέσως σκέφτηκα τη Χαρούλα, που τότε ήταν μόλις δεκαεπτά χρόνων και δούλευε ως μοδίστρα. Όταν την πρότεινα, μου είπε «μακάρι, αλλά είναι άπειρη». Την επομένη έκαναν πρόβα και δύο μέρες μετά ξεκίνησαν τις εμφανίσεις. ‘Έπειτα από κάποια χρόνια εγώ ζούσα στην Κοπεγχάγη, όπου και διατηρούσα μια βιοτεχνία με ένα φίλο μου, βγάζοντας αρκετά χρήματα. Ερχόμουν ωστόσο συχνά-πυκνά την Ελλάδα και επισκεπτόμουν τα «Νέα Δειλινά», όπου τραγουδούσαν ο Γιώργος Νταλάρας, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Γιάννης Πάριος και η Χαρούλα. Αρχικά ήταν να βγω εγώ στο τραγούδι, αλλά δεν συνέβη για διάφορους λόγους. Κάποια στιγμή μου λέει η Χαρούλα «για να μην έρχεσαι συνέχεια από τη Δανία και να χαλάς τόσα χρήματα, γιατί δεν γίνεσαι και εσύ τραγουδιστής;» Εγώ έβγαλα τη Χαρούλα στο τραγούδι και εκείνη έπειτα εμένα μέσω του φίλου της Μπάμπη Τσετίνη.
Μουσικές Αναδρομές
Μανώλης Τζιλιβάκης
