Κυκλοφόρησε πρόσφατα- πάνω στην άλλαγή τής χρονιάς και με την υποδοχή τού Νέου Έτους- ένας νέος ψηφιακός δίσκος (CD) με τον συμβολικό- ίσως λόγω και των ημερών- τίτλο «Χρόνος».
Ο νέος ψηφιακός δίσκος φέρει τη σφραγίδα τού ρεθεμνιώτη καλλιτέχνη και δημιουργού Αντώνη Ζαχαράκη, γνωστού και από πολλές άλλες συνεργασίες, συμμετοχές και δισκογραφικές του δουλειές (Η Πεντάμορφη και το Τέρας, Θαυμαστή Μπαλωματού, Μύθοι τού Αισώπου, Βασίλισσα τού Χιονιού, Σούσα, Προφητεία κ.λπ.).
Στη νέα αυτή ψηφιακή δουλειά τού Α. Ζαχαράκη συμμετέχουν και συνεργάζονται και οι φερέλπιδες νέοι Ρεθεμνιώτες μουσικοί:
Αντιγόνη Αραμπατζόγλου: τρομπέτα
Βαγγέλης Παπαδάκης: κλαρινέτο
Αντώνης Ντακάκης: τρομπόνι
Θανάσης Παπαθανασίου: κόρνο
Ελευθέριος Χαλκιαδάκης: βιολί
Σπύρος Ραφτάκης: τσέλο
Αντώνης Ζαχαράκης: κρουστά, πιάνο,
ενώ στη μίξη τού ήχου ήταν ο Τάκης Αργυρίου, στο digital master o Αργύρης Έξαρχος, στη φωτογραφία ο Αντώνης Ξυδιανός και στο εξώφυλλο ο Θανάσης Παπαθανασίου. Η ηχογράφηση και επεξεργασία τού ψηφιακού δίσκου έγινε στο Studio Ypoga, υπογράφεται από τον δημιουργό του Α. Ζαχαράκη και αφιερώνεται στην οικογένειά του, ενώ η Κεντρική Διάθεσή του γίνεται από το Melody Line και το Music Market.gr
Πρόκειται για ένα CD στο οποίο η λεπτομερής και διάφανη αντιμετώπιση των βασικών μουσικών θεμάτων προσθέτει περισσή χάρη και εκφραστικότητα, ένα CD πέρα από τα βάρβαρα μουσικά σχήματα που, συνήθως, αντιπροσωπεύουν και χαρακτηρίζουν την εποχή μας. Η δημιουργός αιτία τού CD εκφράζεται και αναγράφεται σαφώς από τον συνθέτη του με μιαν έντονα ποιητική, φιλοσοφική και βαθιά συναισθηματική προσέγγιση, που δένει απόλυτα με την αισθητική τής συγκεκριμένης μουσικής κουλτούρας: «Ο χρόνος περνά και τρέχει, οι εποχές, οι ώρες, τα λεπτά… και τι μένει τελικά; τίποτα… μόνο ο χρόνος και οι αναμνήσεις που μας επιτρέπει αυτός να κρατήσουμε “… και δυο νότες” να προσθέσω εγώ, μόνο και μόνο για να έχουν ήχο οι αναμνήσεις μας!»
Το έργο χωρίζεται σε πέντε μέρη με την δική του το καθένα μουσική φυσιογνωμία, τα δικά του χαρακτηριστικά ηχοχρώματα.
1. Το φθινόπωρο τής λύπης
2. Ο χειμώνας τής σιωπής
3. Η άνοιξη τής ελπίδας
4. Το καλοκαίρι με τα χελιδόνια
5. Ο χρόνος που περνά
Και ειδικότερα, από την ακρόαση που κάναμε στον εν λόγω ψηφιακό δίσκο. «Το φθινόπωρο τής λύπης» το νιώσαμε να εισάγεται με μια βαθιά διάχυτη μελαγχολία, που, από κάποιο σημείο και πέρα, φαίνεται να τονίζεται από τον αργόσυρτο ήχο τού πιάνου και αργότερα και των κρουστών, που στο τέλος, δίκην ενός «πένθιμου εμβατηρίου», χάνονται και σβήνουν απαλά… Ο χειμώνας εισάγεται με το όμποε και το κλαρινέτο και τονίζεται δυναμικά από τη σταθερή μελωδία τού πιάνου που δίνει βαρύθυμα στη μουσική τον ρυθμικό χρόνο «τής σιωπής»… «Η άνοιξη τής ελπίδας» ανοίγει με μια χαρούμενη, όσο και φωτεινή και αισθαντική μελωδία με τα γλυκά και ελπιδοφόρα πιανιστικά ποικίλματα, που ακολουθούν «σπαθιές» λαμπερές και γεμάτες φως οι χορδές τού βιολιού… «Το καλοκαίρι με τα χελιδόνια» πεταχτό, χαρούμενο και ανάλαφρο- στον εύθυμο και έντονα εικονιστικό ήχο τού πιάνου, του βιολιού, του τσέλου και του όμποε- θυμίζει ανάγλυφα χελιδονίσματα και αφήνεται σε απαλές νοσταλγικές μελωδίες, ώσπου σύνολη, πλέον, η ορχήστρα με ένα δυναμικό «γύρισμα» παίρνει και τραγουδά ξανά την ίδια μελωδία…. Και, τέλος, ακροτελεύτιο, το πέμπτο μέρος, «Ο χρόνος που περνά», μπαίνει με μια κελαρυστή βιολιστική μελωδία κάτω από το απαλό «πιτσικάτο» τής άρπας, που την παίρνει και την επαναλαμβάνει η τρομπέτα και πάλι το γαλλικό κόρνο και το κλαρινέτο και σου δίνει τη μαγευτική αίσθηση τής ευθύγραμμης κύλησης τού χρόνου που τονίζει, μετρώντας λεπτό προς λεπτό, το αδυσώπητο πέρασμά του.
Τα πάντα στη νέα αυτή δισκογραφική δουλειά τού Α. Ζαχαράκη λειτουργούν εικαστικά και με την ακρίβεια τής φωτογραφικής απεικόνισης, προχωρώντας από εποχή σε εποχή με μια τρυφερή, διαλογική, αλυσιδωτή σειρά αδρού βηματισμού κυμαινομένων συναισθημάτων [καταπληκτικό, εδώ, και το συνοδευτικό τής συγκεκριμένης μουσικής δουλειάς video, που το νιώσαμε να λειτουργεί ως μια θαυμάσια εικονιστική απαθανάτιση τού μεγάλου γεγονότος τής ζωής τού ανθρώπου (βλ. προσωπική ιστοσελίδα τού Αντώνη Ζαχαράκη στο: www.zacharakis.net)]. Ο δημιουργός του- όπως και ο ίδιος το ομολογεί στο προλογικό σημείωμά του- επιχειρεί να ιχνογραφήσει μουσικά τον «Χρόνο», πατώντας στο περίγραμμα των επιλεγόμενων κάθε φορά από τα ευγενικά ψυχικά αποθέματά του στοιχείων.
Θερμά συγχαρητήρια στον Αντώνη και σ’ όλους τους συντελεστές τού νέου αυτού ψηφιακού δίσκου κι’ ευχόμαστε να είναι καλοτάξιδος!
Κωστής Παπαδάκης
ret-anadromes.blogspot.gr
