“Κρείττον σιγάν”
Διάβασα με προσοχή την απάντηση του πρώην προέδρου του Συνεταιρισμού στην επιστολή με την οποία ξεκαθάρισα τη θέση μου στους συνεταίρους, και, αν και το θέμα έχει αρχίσει να κουράζει, υποχρεούμαι να κάμω τις εξής παρατηρήσεις:
1. Από το περιεχόμενο της επιστολής μου, ο πρώην πρόεδρος επιλέγει να αναφερθεί στα της υπογραφής του ναυλοσυμφώνου. Έτσι, μπορούμε να θεωρήσομε ότι συμφωνεί με τα όσα ανέφερα σε σχέση με άλλα ζητήματα, όπως πχ το ταξίδι του στην Ελβετία όπου σπαταλήθηκαν δίχως λόγο χρήματα του Συνεταιρισμού και η ανεπιφύλακτη παραλαβή του πλοίου χωρίς απόφαση του ΔΣ, που στέρησε από το Συνεταιρισμό το δικαίωμα να επιδιώξει την επανόρθωση των ζημιών που υπέστη από την καθυστερημένη παράδοση.
2. Τα όσα αναφέρει όμως για την υπογραφή του ναυλοσυμφώνου έχουν ενδιαφέρον, γιατί μπορούμε να συναγάγομε χρήσιμα συμπεράσματα για τον τρόπο με τον οποίο χειριζόταν τα ζητήματα που προέκυπταν. Έτσι, ισχυρίζεται ότι είχα τάχα κάμει πλημμελή έρευνα και δεν είχα ενημερώσει το Συνεταιρισμό περί αυτού, ότι θα έπρεπε να έχω αποχωρήσει από τη διαδικασία της υπογραφής και ότι θα έπρεπε να θέσω τις ενδεδειγμένες ασφαλιστικές δικλείδες. Μα, αυτό ακριβώς έχω γράψει, ότι ο χρόνος κατά τον οποίο υπεγράφη το ναυλοσύμφωνο (δέκα μέρες από την πρώτη επαφή, όπως λέει κι ο πρώην πρόεδρος), δεν επαρκούσε, χώρια που κάποια θέματα ήταν ενέργειες των πλοιοκτητών και της Τράπεζας, τα οποία δεν τα είχαν δώσει, όπως ο πρώην πρόεδρος ήξερε πριν από μένα, αφού αυτός ήταν ο διαπραγματευτής. Άρα γιατί θέλησε να υπογράψει οπωσδήποτε τη συγκεκριμένη ημερομηνία και όχι αργότερα, οπότε θα είχαμε περισσότερα στοιχεία και επομένως εικόνα για την κατοχύρωσή μας ή μη;
3. Ο πρώην πρόεδρος λέει ανακρίβειες (ή δεν καταλαβαίνει τι γινόταν) όταν αναφέρει ότι ζητούσα από αυτόν τα απαραίτητα έγγραφα για τις οφειλές του πλοίου, τις οφειλές σε Τράπεζες κλπ. Τα ζητούσα από τους πλοιοκτήτες (αυτοί τα ήξεραν άλλωστε). Υπάρχει συγκεκριμένος λόγος γι’ αυτό, τον οποίο μπορούμε να δώσομε με ένα παράδειγμα: Ζήτησα βεβαίωση οφειλών από αυτούς, ώστε τυχόν ανακρίβεια να επισύρει ποινικές ευθύνες για τον δηλώνοντα από πλευράς τους. Έτσι, ενώ τη μέρα της υπογραφής υπήρχαν απαγορεύσεις απόπλου για 207.000€, αν είχαμε και τη βεβαίωση θα βλέπαμε ότι υπήρχαν κι άλλες οφειλές που ακόμα δεν είχαν εξελιχθεί σε απαγορεύσεις απόπλου, και οι οποίες άρχισαν να εμφανίζονται από τις 26.3 με μορφή χιονοστιβάδας. Είχε λοιπόν σημασία να έχομε τέτοια δήλωση, πλην όμως ο πρώην πρόεδρος δεν αντιλαμβανόταν το διακύβευμα κι ούτε ερμήνευσε σωστά τη αποφυγή των πλοιοκτητών να δώσουν τέτοιο έγγραφο. Εκείνη την περίοδο προείχε η καλή σχέση που είχε αναπτύξει με τον άνθρωπο που στη Γενική Συνέλευση εμφανίστηκε ως εκπρόσωπος των πλοιοκτητών και ο πρώην πρόεδρος τον πρότεινε για επίτιμο πρόεδρο του Συνεταιρισμού, πρόταση που δεν πέρασε λόγω της αντίδρασης μελών του ΔΣ. Η καλή του σχέση αυτή και η εμπιστοσύνη που επεδείκνυε σ’ αυτούς, τον οδηγούσε στην υιοθέτηση όλων των απόψεών τους. Έτσι, οι προτάσεις μου απορρίπτονταν, όπως ήδη έχω εκθέσει, από τον έχοντα την επιχειρηματική ευθύνη και δικαίωμα υπογραφής πρώην πρόεδρο. Να γιατί δεν μπήκαν οι ασφαλιστικές δικλείδες που αναφέρει, γιατί ο ίδιος δεν τις άφησε να μπουν αντιπαρερχόμενος τις σχετικές εισηγήσεις μου. Ο δικηγόρος συμβουλεύει και δεν αποφασίζει. Αν αποφάσιζα εγώ, θα είχε περάσει αρκετός καιρός πριν υπογραφεί, κι αν υπογραφόταν, το ναυλοσύμφωνο. Αντίστοιχα ισχύουν και με τη βεβαίωση της Τράπεζας ότι θα άρει την υποθήκη της με την αποπληρωμή του ναυλοσυμφώνου κλπ. Ο πρώην πρόεδρος λοιπόν, κάνει ανέξοδα ευφυολογήματα πάνω σε κάτι που έχει καταλάβει λάθος: Ότι εγω δήθεν από αυτόν, κι όχι από τους πλοιοκτήτες, ζητούσα τα έγγραφα. Σημειώνω εδώ ότι πάντα, στις πωλήσεις πλοίων, το έγγραφο πώλησης (Bill of sale), αναφέρει ότι οι πωλητές εγγυώνται το πλοίο ελεύθερο βαρών, οφειλών πάσης φύσεως, ναυτικών προνομίων κλπ. Πρόκειται λοιπόν για κάτι συνηθισμένο, που είχε εφαρμογή ακόμα περισσότερο εδώ, γιατί το πλοίο δεν το αγόρασε ο Συνεταιρισμός μια κι έξω αλλά είναι κάθε στιγμή έκθετος σε απαιτήσεις κατά των πλοιοκτητών. Έτσι έπρεπε να γνωρίζομε τι εκκρεμότητες είχαν, όμως δε λάβαμε τη συγκεκριμένη δήλωση, που θα μας έβγαζε από πολλούς μπελάδες. Αλλά αν ο πρώην πρόεδρος καταλάβαινε άσχετα πράγματα, δεν είναι να απορεί κανείς πώς φτάσαμε εδώ. Όμως και να ήταν έτσι τα πράγματα, και να ζητούσα από αυτόν τα έγγραφα, δεν έπρεπε να μου επισημάνει ότι τα ζητώ από λάθος μέρος της συναλλαγής; Ότι θα έπρεπε να τα ζητώ από τους πλοιοκτήτες κι όχι από το Συνεταιρισμό; Κι αν όντως εγώ ζητούσα τα έγγραφα από τον πρώην πρόεδρο (που δεν έκαμα βέβαια), δε θα έπρεπε εκείνη τη στιγμή να καταλάβει ότι κάτι δεν κάνω καλά, σε στάδιο προ της υπογραφής, και να με αντικαταστήσει;
4. Η παρουσία μου κατά την υπογραφή και η μη αποχώρησή μου, μπόρεσε να δώσει στο Συνεταιρισμό, παρά το ότι ο πρώην πρόεδρος δεν αντιλαμβανόταν τι συνέβαινε, τη δυνατότητα να παρακρατά το ναύλο σε καθυστερήσεις και να συμψηφίζει ζημιές με ναύλους όταν αυτές οφείλονται σε λόγο που αφορά τον πλοιοκτήτη. Το ότι ο πρώην πρόεδρος δεν εκμεταλλεύτηκε αυτούς τους όρους και δε ζήτησε να συμψηφίσει τη ζημιά του Συνεταιρισμού από την καθυστερημένη παράδοση με οφειλόμενους ναύλους, παραλαμβάνοντας μόνος του ανεπιφύλακτα το πλοίο, είναι κρίσιμο στοιχείο για τη μετέπειτα πορεία του Συνεταιρισμού και την ευόδωση της προσπάθειας που γίνεται. Το ότι δε μετέθεσε την έναρξη του δοσολογίου τουλάχιστο κατά το χρόνο της καθυστέρησης, είναι κι αυτό προς διερεύνηση από το Εποπτικό Συμβούλιο και όχι μόνο. Αλλά αυτά γίνανε αφού είχα αποχωρήσει από τη νομική εκπροσώπηση του Συνεταιρισμού, οπότε και να θέλει ο πρώην πρόεδρος δε μπορεί να μου τα αποδώσει. Ποιος ευθύνεται λοιπόν γι’ αυτούς τους χειρισμούς εφόσον έλειπε ο Εγγλέζος; Οι χειρισμοί αυτοί απλά επιβεβαιώνουν ότι από την αρχή λειτουργούσε λάθος ο πρώην πρόεδρος.
5. Η καταγγελία ήταν μια επιλογή, ενώ η άλλη ήταν η προαναφερόμενη, δηλαδή η συνέχιση της ναύλωσης με παρακράτηση/συμψηφισμό των ναύλων. Αυτές τις εναλλακτικές είχα υποδείξει και άλλωστε οι όροι που έβαλα αποσκοπούσαν στη συνέχιση της ναύλωσης με κάλυψη του Συνεταιρισμού, την επιχειρηματική απόφαση θα έπαιρνε ο πρώην πρόεδρος. Δεν έκαμε τίποτα από τα δυό, άφησε απλά να συνεχίζεται η ναύλωση λες και είχαμε παραλάβει το Μάρτιο το πλοίο, πράγμα που τώρα δίδει το δικαίωμα στον πλοιοκτήτη να απαιτεί με εξώδικα τους οφειλόμενους ναύλους.
6. Από τη νομική εκπροσώπηση του Συνεταιρισμού έφυγα μόνος μου, ακριβώς γιατί δε συμφωνούσα με την ακολουθούμενη πορεία του πρώην προέδρου. Δε μου κοινοποιήθηκε κάποια απόφαση του ΔΣ που με παύει. Άλλωστε, με τα περισσότερα μέλη του συνέχισα να έχω στενές επαφές και μετά, και το ίδιο ισχύει και για το Εποπτικό Συμβούλιο, το οποίο με συμβουλευόταν επίσημα καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα, ενώ συνεργάζομαι πια και πάλι με το νέο προεδρείο. Άλλοι αρνούνταν να παραιτηθούν και αντικαταστάθηκαν τελικά από το ΔΣ.
7. Την επιστολή που έστειλα στα ΜΜΕ του Ρεθύμνου, την έστειλα γιατί ο πρώην πρόεδρος περιφερόταν από ραδιόφωνο σε ραδιόφωνο και με κατηγορούσε για τα ανωτέρω. Αντίστοιχες αναφορές απαξιωτικές προς το πρόσωπό μου και τον επαγγελματισμό μου, έκανε καθ’ όλο αυτό το διάστημα και σε πολλά Διοικητικά Συμβούλια, δίχως να μπορώ να υπερασπίσω τον εαυτό μου. Ζήτησα λοιπόν να μου χορηγηθούν τα σχετικά αποσπάσματα, καθώς έχω έννομο συμφέρον προς τούτο, αλλά δεν έχω λάβει τίποτα. Δεν ξεκίνησα λοιπόν εγώ την αντιπαράθεση, αλλά ο πρώην πρόεδρος που έπρεπε να βρει κάποιον να μεταθέσει τις ευθύνες του.
8. Με αυτά κλείνει και το θέμα αυτό από πλευράς μου. Δε θα ασχοληθώ άλλο με τον πρώην πρόεδρο, αυτή τη στιγμή προέχει να σωθεί η κοινή προσπάθεια, κι εκεί ήδη έχομε επικεντρώσει τις προσπάθειές μας. Μπορεί να σωθεί πράγματι, δύσκολα βέβαια, αλλά δίχως ερασιτεχνισμούς, με μελετημένες, συντονισμένες και καλά οργανωμένες κινήσεις. Η άγνοια κινδύνου και η επιπολαιότητα στη συγκεκριμένη περίπτωση δε συγχωρείται. Γι’ αυτό και η συστράτευση όλων μας είναι απολύτως αναγκαία.
Μανώλης Εγγλέζος
