Οι περιφερειακοί σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης Κρήτης και στελέχη του ΚΚΕ, Συντυχάκης Μ., Μανουσάκης Ν.και Μαρινάκης Αλ., με αφορμή τις κινητοποιήσεις του οργανωμένου αγροτικού κινήματος ενάντια στους δασικούς χάρτες, έκαναν τη παρακάτω δήλωση:
«Χαιρετίζουμε τους μικρομεσαίους αγρότες που βγαίνουν στους δρόμους, δίνοντας μια ακόμα σκληρή μάχη ενάντια στην πολιτική ξεκληρίσματός τους με επιπλέον όχημα τους δασικούς χάρτες.
Η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, αντιμετωπίζουν τους δασικούς χάρτες ως μέσο για την εξασφάλιση «καθαρού τοπίου», ώστε να αποτελέσει η γη διέξοδο για την ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία του κεφαλαίου και όχι για την προστασία της κρατικής δασικής περιουσίας και του περιβάλλοντος. Επιχειρείται η αμφισβήτηση της χρήσης -και έμμεσα της ιδιοκτησίας- πολλών μικρών κλήρων μικροϊδιοκτήτων γης, μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων κ.ά. έτσι ώστε να συγκεντρωθεί η γη στα χέρια του κράτους. Η κατοχύρωση της κρατικής γης δεν θα προστατέψει το δάσος, αλλά θα επιτρέψει την παραχώρησή της με εξευτελιστικό ενοίκιο και μακροχρόνιες μισθώσεις στους επενδυτές, και την παράλληλη νομιμοποίηση καταπατήσεων κρατικής γης, όπως άλλωστε ζητά ο ΣΕΒ και η ΕΕ.
Γι’ αυτό βιάζονται!
Η όποια κριτική για τους δασικούς χάρτες γίνεται σήμερα από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, την τοπική και περιφερειακή διοίκηση, που επικρίνουν την κυβέρνηση για προχειρότητα ζητώντας τροποποιήσεις, δεν αμφισβητεί την αλλαγή χρήσης της δασικής γης προς όφελος της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Όλοι τους αναγνωρίζουν, κάτω από την πίεση του κινήματος, τα «λάθη» , αλλά συμφωνούν με τη στόχευση των δασικών χαρτών, που τους θεωρούν «ένα μεγάλο αναπτυξιακό εργαλείο», για να ξέρουν οι επενδυτές την δυνατότηταυλοποίησης των επενδύσεων τους.
Το ΚΚΕ, που από την πρώτη στιγμή συμπαραστάθηκε στις διεκδικήσεις και στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις των μικρομεσαίων αγροτοκτηνοτρόφων, έχει επανειλημμένωςτοποθετηθεί αρνητικά στο πλαίσιο, στη διαδικασία, στο περιεχόμενο των δασικών χαρτών και του Εθνικού Κτηματολογίου γενικότερα, έχει αναδείξει και αποκαλύψει τις επιδιώξεις και τους στόχους της αστικής πολιτικής. Υποστηρίζει πως τα δασικά οικοσυστήματα θα πρέπει να αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία και από αυτή τη σκοπιά αντιμετωπίζει και το ζήτημα των δασικών χαρτών.
Οι δασικοί χάρτες μπορούν να αποτελέσουν ένα χρήσιμο εργαλείο προς όφελος της κοινωνικής ευημερίας, στο πλαίσιο όμως ενός ριζικά διαφορετικού τρόπου ανάπτυξης, που προϋποθέτει την κοινωνική ιδιοκτησία. Απαραίτητη προϋπόθεση για να εφαρμοσθούν όλα αυτά αποτελεί η ενδυνάμωση και η οργανωμένη παρέμβαση του εργατικού – λαϊκού κινήματος.».
