Ένας σχολικός τοίχος αναρρίχησης κατασκευάστηκε στο Ρέθυμνο, το κόστος του οποίου καλύφθηκε εξ ολοκλήρου από τον Ορειβατικό Σύλλογο Ρεθύμνου σε μια κίνηση υποστήριξης των παιδιών με ειδικές ικανότητες του ΕΕΕΕΚ, αλλά και των υπόλοιπων παιδιών που φοιτούν σε σχολεία του Ρεθύμνου.
Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρεται:
«Ημέρα Κυριακή. Περασμένες οκτώ και η κούραση μας είναι εμφανής. Είναι η δεύτερη Κυριακή που δουλεύουμε στο μικρό αλλά άρτια εξοπλισμένο γυμναστήριο του Εργαστηρίου Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης & Κατάρτισης. Χρειαστήκαμε όλο το απόγευμα με το φίλο και εθελοντή του ορειβατικού συλλόγου, Βουρβαχάκη Θοδωρή ,για να τοποθετήσουμε τον πρώτο σχολικό τοίχο αναρρίχησης στο Ρέθυμνο. Καθώς βάζουμε τις τελευταίες πινελιές στην κατασκευή μας ρυθμίζοντας τις λαβές στον τοίχο ,ο λογισμός μου γυρίζει δύο χρόνια πίσω όπου στην πίστα αναρρίχησης του Πλακιά, για πρώτη φορά συλλάβαμε την ιδέα αυτής της δημιουργίας.
Εκείνη την μέρα μοιραζόταν την πίστα και μια πενταμελής ομάδα επαγγελματιών αναρριχητών από την Αγγλία. Συζητώντας μαζί τους τότε ,ανακάλυψα έκπληκτος ότι είχαν έρθει στην Κρήτη συνοδεύοντας για είκοσι μέρες ένα σχολικό τμήμα γυμνασίου από την Ελβετία με το οποίο γύρισαν όλο τον νομό Χανιών υλοποιώντας εκπαιδευτικές δράσεις στην ύπαιθρο αλλά και σε άλλους τομείς (μουσεία, πολιτιστικούς χώρους, κλπ). Το κομμάτι των δραστηριοτήτων στην φύση ήταν το δικό τους. Πεζοπορία ,ποδηλασία βουνού, κολύμβηση ,αναρρίχηση σε οργανωμένες πίστες ,όλη η μαγεία της Κρητικής υπαίθρου στη διάθεση των Ελβετών μαθητών. Ήξερα ότι στο εξωτερικό η «αγωγή υπαίθρου» και μέσω αυτής η επιδίωξη για την ολική εκπαίδευση του ατόμου είναι διαδεδομένη. Τώρα όμως που αντιλαμβανόμουν τα άλματα προόδου που έχουν γίνει σε σχέση με εμάς αισθανόμουν σοκαρισμένος και λυπημένος. «Πρέπει να δώσουμε και στην δική μας νεολαία τέτοιες διεξόδους» σκέφτηκα.
Αυτό ακριβώς κάνουμε σήμερα εδώ με τον Θοδωρή. Δίνουμε μια διέξοδο από την καθημερινότητα όχι μόνο στα παιδιά με ειδικές ικανότητες του ΕΕΕΕΚ αλλά και στα υπόλοιπα παιδιά που φοιτούν σε σχολεία του Ρεθύμνου, αφού το σκεπτικό είναι ο τοίχος αναρρίχησης να αποτελέσει μέρος των προγραμμάτων συνεκπαίδευσης του ΕΕΕΕΚ Ρεθύμνου με άλλες σχολικές μονάδες.
Οι μαθητές/τριες λοιπόν που θα επισκέπτονται τον χώρο του σχολείου μας εκτός από τις δράσεις των εργαστηρίων (κηπουρικής-μαγειρικής-εικαστικών-αυτόνομης διαβίωσης) θα έχουν και την δυνατότητα να μυηθούν στην αναρρίχηση. Θα τους φέρνουμε λοιπόν σε επαφή με μια δράση ξεχωριστή, που χωρίς αυτή την κατασκευή ίσως ποτέ να μην την γνώριζαν ακολουθώντας το συμβατικό εξεταστικοκεντρικό εκπαιδευτικό μας σύστημα…. Δίνουμε ένα ερέθισμα, μια ιδέα, μια διέξοδο προς μια δημιουργική ενασχόληση που μπορεί να τους συντροφέψει αν το θελήσουν σε όλη τους τη ζωή. Αυτός είναι και ο στόχος σε μια σύγχρονη εκπαίδευση: Η δημιουργία ερεθισμάτων και νέων δρόμων…
Η αναρρίχηση άλλωστε αποτελεί μια ενασχόληση που γυμνάζει σώμα & πνεύμα ολοκληρωτικά. Σωματικά ενδυναμώνει όλο το μυϊκό σύστημα και αυξάνει την αντοχή ενώ πνευματικά καλλιεργεί πολύτιμες δεξιότητες ζωής (επίλυση προβλημάτων, αυτοπεποίθηση , θέσπιση στόχων & επιμονή στην κατάκτηση τους, μείωση του άγχους, κ.α.). Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Κρήτη μας είναι ένας παράδεισος για τους αναρριχητές…
«Τελευταία λαβή!» αναφωνεί ενθουσιασμένος ο Θοδωρής και με το χέρι, μου γνέφει να του δώσω το ειδικό κλειδί. Σφίγγουμε και ελέγχουμε.. Τέλος! Κοιταζόμαστε και ένα παιδιάστικο χαμόγελο διαγράφεται στα πρόσωπα και των δύο. Σφίγγουμε τα χέρια και κάνουμε λίγα βήματα προς τα πίσω για να θαυμάσουμε το έργο μας ,σαν τουρίστες που κοιτάζουν διάσημο πίνακα ζωγραφικής. Ο τοίχος μας είναι μικρός αλλά πολλά υποσχόμενος, σκέφτομαι. Δεν βλέπω την ώρα να αρχίσω να δουλεύω με τα παιδιά στο καινούριο μας αθλητικό απόκτημα. Να δω τις αντιδράσεις τους ,την προσπάθεια ,την επιμονή στην κατάκτησης της κορυφής.. Και για εμένα είναι μια πρόκληση, η κατάκτηση μιας νέας γνώσης που πρέπει να αξιοποιηθεί παράγοντας εκπαιδευτικό έργο. Σκέφτομαι ήδη και το σύνθημα που θα φτιαχτεί δίπλα σε μια πινακίδα για να κοσμεί τον τοίχο και να το μαθαίνει κάθε μαθητής που θα επισκέπτεται τον χώρο:
Τα εμπόδια δεν πρέπει να σε σταματούν. Όταν πέφτεις σε ένα τοίχο, μην γυρίζεις απ’ την άλλη και εγκαταλείπεις.
Σκέψου πώς θα τον σκαρφαλώσεις, πώς θα περάσεις από μέσα του ή πώς θα τον παρακάμψεις για να συνεχίσεις τον δρόμο σου..
Είναι ένα σύνθημα που όλοι πρέπει να χρησιμοποιούμε στην δύσκολη καθημερινότητα μας.. Η κατασκευή αυτού του έργου δεν θα ήταν ποτέ δυνατή αν δεν είχε υπάρξει η βασική αρχή της συνεργασίας. Μια αρχή που για όσους δουλεύουν στην εκπαίδευση και ειδική στην ειδική αγωγή είναι θεμελιώδης. Όλα όσα συμβαίνουν στο ΕΕΕΕΚ είναι αποτέλεσμα συνεργασίας. Αυτή την φορά συμπράξαμε με τους υπέροχους ανθρώπους του Ορειβατικού Συλλόγου Ρεθύμνου και βγήκε αυτό το υπέροχο έργο. Δεν υπάρχουν λόγια να τους ευχαριστήσω εκ μέρους της εκπαιδευτικής κοινότητας για τα δεκάδες παιδικά χαμόγελα που θα χαρίσει η βοήθεια τους… Είμαι σίγουρος ότι η συνεργασία μας θα έχει και συνέχεια…
«Μιχάλη! Ώρα για την αναμνηστική φωτογραφία». Ρυθμίζουμε το κινητό τηλέφωνο σε φωτογράφιση με χρονοκαθυστέρηση δέκα δευτερολέπτων και τρέχουμε να πιαστούμε στον τοίχο…Ένα κλικ απαθανατίζει την στιγμή..
Για τη ιστορία: Ο τοίχος αναρρίχησης ολοκληρώθηκε στις 25-10-2015 και χρειάστηκαν δύο ημέρες για την κατασκευή του. Το κόστος για την κατασκευή καλύφθηκε εξ ολοκλήρου από τον Ορειβατικό Σύλλογο Ρεθύμνου σε μια κίνηση υποστήριξης των παιδιών με ειδικές ικανότητες αλλά και της εκπαιδευτικής κοινότητας Ρεθύμνου».
