Αγαπητέ Δάσκαλε
Θλιβερό επιτακτικό χρέος κατηυθυνε τα βήματα μου σήμερα στον τελευταίο από χαιρετισμό μας και προσέρχομαι σε αυτόν με βαθιά οδύνη, αρθρώνοντας λίγα λόγια τιμής και μνήμης που απορρέουν από ανυπόκριτη αγάπη και βαθύ σεβασμό προς την ξεχωριστή και λαμπρή προσωπικότητα σου.
«Μακαρια η οδός, ή πορευει σήμερον, ότι ητοιμασθη σοι, τόπος αναπαύσεως». Με αυτόν τον λόγο η εκκλησία μας απευθύνεται προς κάθε ένα κοιμηθεν εν Κυριω τέκνο της και το συνοδεύει εις την πορεία προς την Αθανασία και την αιωνιότητα. Και θεωρεί η εκκλησία μας ότι είναι Μακαρια η οδός την οποία πορεύεται κάθε φορά η ψυχή του ανθρώπου καθώς αναχωρεί από την ζωή αυτή, είναι η οδός η οποία φέρει τον άνθρωπο εις τα Βασίλεια της αιωνιότητας, εκεί όπου ουκ εστι πόνος, ου λύπη, ου στεναγμός αλλά ζωήν ατελεύτητος. Και βεβαίως ο λόγος αυτός κυριολεχτειται, εις τους πιστούς χριστιανούς εις εκείνους δηλαδή οι οποίοι έζησαν στον κόσμο αυτόν κατά το θέλημα και τις εντολές του Κυρίου, σε όλους εκείνους που υπήρξαν αγωνιστές της ζωής, της αρετής και του καθήκοντος σε όλους εκείνους οι οποίοι προσέφεραν τον εαυτό τους και το παράδειγμα τους, θυσία ζωσαν ευαρεστον εις τον Θεον.
Σε αυτήν την κατηγορία των καλών και ενάρετων ανθρώπων, ανήκει και ο σήμερον πεμπομενος εις την άλλην ζωή και συνοδευμένος με τις προσευχές όλων μας ο αείμνηστος δάσκαλος – εκπαιδευτικός Νικόλαος Κοτσιφακης.
Άνθρωπος ο οποίος συνδύαζε στον εαυτό του, τα παρακάτω βασικά πράγματα.
Πρώτος ήταν πιστός και ακέραιος χριστιανός, γι αυτό και η παρουσία του στο Ψαλτήρι κάθε φορά που εκκλησιαζόταν δεν ήταν για να ψέλνει αλλά έψαλε για να προσεύχεται. Ήταν ο άνθρωπος της αρετής και του καθήκοντος, μέσα από την ευγένεια, μέσα από την αγάπη του για όλους τους ανθρώπους που είναι κάτι που ο ίδιος το κατόρθωσε, σαν κατόρθωμα ελευθερίας. Υπήρξε ο δάσκαλος από τους σπάνιους εκείνους ανθρώπους οι οποίοι και με μόνη την παρουσία του, ακτινοβολούσε την αρετή, τον δυναμισμό και την αγάπη.
Η άρτια επιστημονική σου κατάρτιση ,η προφανής εντιμότητα σου και η διδακτική ικανότητα σου σε κατέστησαν περιώνυμο Εκπαιδευτικό και ήσουν πράγματι μια σεβαστή εκπαιδευτική προσωπικότητα με ισχυρή πνευματική και ηθική θεμελίωση.
Γεννήθηκε το 1947 . Τελείωσε το β’ γυμνάσιο Αρρένων Ρεθύμνου και στη συνέχεια την παιδαγωγική Ακαδημία Ηρακλείου.
Εκπληρώνοντας τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, διορίστηκε δάσκαλος και υπηρέτησε σε πολλά σχολεία.
Εργάστηκε σαν αναπληρωτής στην Νιθαυρη και στον Πλάτανο Αμαρίου. Πρωτοδιοριστηκε στο νομό Μεσσηνίας και μετά μετετέθη στην Κύμη Ευβοίας. Από κει γύρισε και δίδαξε στο δημοτικό σχολείο Σελλιων Αγίου Βασιλείου.
Τότε πήρε την μεγάλη απόφαση για απόσπαση στο εξωτερικό!
Η απόσπαση ήταν για το Γιοχάνεσμπουργκ της Νοτίου Αφρικής όπου υπηρέτησε μαζί με την σύζυγο του εκπαιδευτικό Μαρία Περδικη .
Εκεί υπηρέτησε σε ένα ιδιωτικό σχολείο τα απογεύματα ,ενώ το πρωί εργαζόταν στην ελληνική Πρεσβεία ως βοηθός και ως αναπληρωτής Σχολικού Συμβούλου.
Εκεί επίσης ίδρυσε έναν σύλλογο Ελλήνων δασκάλων Νοτίου Αφρικής του οποίου υπήρξε πρόεδρος.
Επιστρέφοντας μετά από τέσσερα χρόνια στο Ρέθυμνο υπηρέτησε στο Δημοτικό σχολείο Σταυρωμένου και στο 1’ Δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου.
Παρακολούθησε ένα χρόνο την ΣΕΛΔΕ στο Ηράκλειο για επιμόρφωση και μετά τοποθετήθηκε στο 3’ Δημοτικό σχολείο Ρεθύμνου από όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2003.
Συγχρόνως υπηρέτησε και τον συνδικαλισμό εκπροσωπώντας τον σύλλογο δασκάλων Ρεθύμνου στη Διδασκαλική ομοσπονδία Ελλάδος και επίσης υπήρξε για κάποιο διάστημα πρόεδρος του συλλόγου δασκάλων στο Ρέθυμνο.
Ως άνθρωπος ο δάσκαλος είχε βαθιά επίγνωση του καθημερινού μόχθου και της βιοπάλης με ανεπτυγμένη στο έπακρο την αίσθηση της αλληλεγγύης με πηγαία συναισθήματα για την ζωή και τον συνάνθρωπο. Τον ευαισθητοποιούσαν άμεσα οι δυσκολίες και τα ζητήματα τους , ήξερε να δίνει απλόχερα και να συνδράμει πρόθυμα, να στηρίζει και να ενθαρρύνει, να συμβουλεύει και να καθοδηγεί καθένα που αντιμετώπιζε προβλήματα. Πάντοτε σεμνός, ουσιαστικός, βαθιά συναισθηματικός, ακριβοδίκαιος και ενθουσιώδης! Ήταν μαχητής της ζωής ακόμα και στην έσχατη δοκιμασία της υγείας του ,δίνοντας τον δικό του αγώνα με θάρρος και αξιοπρέπεια. Ένα μεγάλο τμήμα της ολοκληρωμένης προσωπικότητας του συμπλήρωνε και το ιδεολογικό του υπόβαθρο που τον χαρακτήριζε ως βαθιά δημοκρατικό άνθρωπο με παραγωγικό τρόπο σκέψης, με βαθιά αίσθηση της δικαιοσύνης και της δημοκρατίας, με προοδευτικές ιδέες , πιστεύοντας στην ταξική διαστρωμάτωση της κοινωνίας μας ,με αγώνες και διεκδικήσεις για ένα καλύτερο μέλλον με μπροσταρηδες πάντα τους νέους. Μέσα και βαθιά στην καρδιά του είχε τον αγαπημένο του τόπο ,τα Σακτουρια που έδειχνε πάντα έμπρακτα την έννοια του και την αγάπη του, και μάλιστα η βοήθεια του στα πολιτιστικά δρώμενα και τις πρωτοβουλίες του πολιτιστικού μας συλλόγου ήταν ουσιαστική και μεγάλη τόσο στην δημιουργία του Ντοκιμαντέρ «Έλεγεια Ήρώων» ,όσο και στην αποτύπωση της ιστορίας του τόπου μας σε ένα επίτομο βιβλίο. Δεν θα ξεχάσω τις συζητήσεις που είχαμε οι δυο μας και μάλιστα καθόμουνα με ανοιχτά αυτιά και μυαλό σαν σφουγγάρι να παίρνω τις διδαχές και τις νουθεσίες σου ,να με ενθαρρύνεις δείχνοντας την βαθιά σου εκτίμηση στο πρόσωπο μου αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες μου ,ενισχύοντας με πνευματικά με χρήσιμα εφόδια , βάζοντας έτσι την δικιά σου σφραγίδα στην πνευματική μου ολότητα!
Όλα αυτά που προανέφερα συνέβαλε σημαντικά, έχοντας μια ήρεμη δύναμη, μια συμπαραστάτισσα στη ζωή, μια πραγματική μαχήτρια που τον στήριζε ακούραστα και αθόρυβα και τον έθετε ως απόλυτη προτεραιότητα μέχρι και την τελευταία του πνοή ,την Εκπαιδευτικό Μαρία Περδικη όπου καρπός της αγάπης τους είναι τα δύο παιδιά τους ο Θοδωρής και η Νεκταρία.
Αγαπητέ δάσκαλε
Φεύγεις αιφνιδιαστικά από τον μάταιο αυτό κόσμο και παίρνεις τον δρόμο του οριστικού αποχωρισμού!
Σε αυτήν την οδυνηρή ώρα του αποχαιρετισμού, σε ακουμπούν με απέραντη αγάπη τόσο η αγαπημένη σου οικογένεια οι συγγενείς σου, οι φίλοι και οι συνάδελφοι σου.
Καταθέτουμε την εκτίμηση και την αγάπη μας όλοι οι Σακτουριανοί για την μεγάλη σου προσφορά στην κοινωνία ,στην παιδεία, αλλά και για τον σπουδαίο άνθρωπο που ζήσαμε μαζί του, στιγμές ζωής που άξιζαν και να είσαι σίγουρος ότι θα κρατήσουμε ζωντανή και τη μνήμη σου και τα διδάγματα σου !
Αιώνια σου η μνήμη και να είναι ελαφρύ το Σακτουριανο χώμα που θα σε σκεπάσει!
Γιάννης Νεκταριος Χαραλαμπακης
Αντιδήμαρχος Πολιτισμού και δημόσιας υγείας Δήμου Αγίου Βασιλείου
