Με μια πανέμορφη παράσταση-πρόταση υποδέχεται ακόμα μια φορά τα Χριστούγεννα ο Θεατρικός Περίπλους! Μια καλοδουλεμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια εικαστική πρόταση, με δυνατό το άρωμα των Χριστουγέννων, ο Θωμάς με τους συνεργάτες του προσφέρουν ένα απολαυστικό κι άλλο τόσο διασκεδαστικό θέαμα στους μικρούς τους φίλους και όχι μόνο!
Χριστουγεννιάτικα τραγούδια, θεατρικό παιχνίδι, μαύρο θέατρο, λαϊκά δρώμενα και κάλαντα, είναι η εορταστική πανδαισία της παράστασης. Ένα χορταστικό σύνολο έμπνευσης που ταξιδεύει τον θεατή πραγματικά σε κόσμο ονείρου και παραμυθιού!
Ενταγμένο δε αρμονικά στο όλο χαρούμενο σκηνικό της γιορτής είναι και το πασίγνωστο παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, το παραμύθι που αιώνες συγκινεί πολλά παιδιά σ’ ολόκληρη την Ευρώπη.
Να πούμε εδώ ότι οι απαρχές του παραμυθιού χάνονται στα βάθη του Μεσαίωνα και η αρχική του σύνθεση δεν ήταν και … τόσο αθώα. Τον 19ο αιώνα, οι αδερφοί Γκριμ κατέγραψαν και κωδικοποίησαν το παραμύθι της Κοκκινοσκουφίτσας, μαζί με πολλά ακόμα, προσφέροντάς το στα παιδιά της Ευρώπης αλλά κι όλου του κόσμου. Η δε επιτυχία και αποδοχή που έτυχαν τα παραμύθια αυτά, τα μετέτρεψαν με την πάροδο του χρόνου σε κλασικά!
Ένα εύλογο ερώτημα τίθεται σε μια σειρά παραμυθιών κι όχι μόνο στο συγκεκριμένο : γιατί ο λύκος έχει επιλεγεί τελικά για τον ρόλο του κακού; Φταίει απλά και μόνο το ότι είναι ένα άγριο και σχετικά επικίνδυνο ζώο; Μα τέτοια υπάρχουν πολλά! Το λιοντάρι για παράδειγμα, που πρακτικά τυχαίνει πολύ πιο επικίνδυνο! Γνωστοί οι ελληνικοί όσο κι οι αραβικοί μύθοι με το λιοντάρι στη θέση του κακού! Το πλέον επικίνδυνο όλων πάντως είναι ο ίδιος ο άνθρωπος! Και οι αναφορές στα ζώα ουσιαστικά προβολή της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης είναι!
Χωρίς αμφιβολία ο άνθρωπος απ’ τα πανάρχαια χρόνια είδε τον λύκο ανταγωνιστή, μια και εκμεταλλεύτηκαν τις ίδιες «οικολογικές νησίδες». Αντιμετώπισε τον λύκο ως αντίπαλο στο κυνήγι αλλά και στην κτηνοτροφία! Συγκρούστηκε σε πολλές των περιπτώσεων μαζί του. Κράτησε στη μνήμη του πάντα πόσους ανθρώπους έφαγαν οι λύκοι αλλά ποτέ πόσους λύκους σκότωσαν οι άνθρωποι… Ο λύκος έγινε κάτι σαν «αποδιοπομπαίος τράγος» και διώχτηκε μακριά από τις ανθρώπινες εστίες. Η δε προκατάληψη μας για το ζώο καλά κρατεί ακόμα και στην «πολιτισμένη» εποχή μας.
Αυτό το ξεχασμένο και κατηγορημένο αρπακτικό έρχεται ν’ αποκαταστήσει με την παράστασή του ο φίλος μου ο Θωμάς και αυτό είναι και το πιο συγκινητικό κομμάτι της πρότασής του. Μέσα στο ιλαρό κλίμα της γιορτής, ο λύκος είναι ο περιθωριακός και ο παρείσακτος γιατί πραχτικά θέλησε να παίξει τον οικολογικό του ρόλο, αυτόν του αρπακτικού! Και εδώ δε μιλάμε πια για φυσικό λύκο…
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ενεστώσα κατάσταση της οικονομικής κρίσης, της απομόνωσης και του αυτισμού που μας διακατέχει, έχει μετατρέψει πλείστους συνανθρώπους μας σε λύκους! Σε αρπακτικά δηλαδή της πονηριάς και της απάτης αλλά και σε επικίνδυνους τελικά τύπους για τον κάθε βολεμένο!
Ο λύκος με την παρουσία του ανατρέπει τον εστιακό εορτασμό που επιδιώκει η οικογένεια της Κοκκινοσκουφίτσας. Ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος, το ριζωμένο και στολισμένο δέντρο, το αναμμένο τζάκι και το στρωμένο πλούσια τραπέζι αυτόν ακριβώς τον εστιακό εορτασμό συμβολίζουν! Ας απαντήσουμε παίρνοντας τις ευθύνες μας πώς βρέθηκε ο λύκος μοναχός στο δάσος, όπου υπάρχουν μόνο χιονισμένα δέντρα και το κρύο φως του φεγγαριού… Αν τα μονοπάτια της καρδιάς μας είναι παγωμένα, γιατί κατηγορούμε τελικά τον λύκο που τα μπερδεύει, στην προσπάθειά του ν’ απολαύσει λίγα ψίχουλα από τον εστιακό εορτασμό μας;
Εν τέλει το μεγάλο μήνυμα των Χριστουγέννων δεν είναι τόσο η υλική τρυφή που καλά ή άσχημα δεν έχουμε όπως παλιά, αλλά το ξεκλείδωμα της καρδιάς! Μιας καρδιάς που σπάει τη μοναξιά και δεν αφήνει στο σκοτάδι και στο κρύο τον όποιο λύκο! Γιατί όταν η πόρτα ανοίξει τότε κι ένας λύκος γίνεται άνθρωπος…
Η διασκευή του κειμένου του παραμυθιού, η σύγχρονη προσαρμογή του και η σκηνοθεσία έγιναν από τον Θωμά Καντιφέ! Τον εικαστικό διάκοσμο της παράστασης (σκηνικά-κοστούμια) υπογράφουν ο ίδιος ο Θωμάς, ο Μίλτος Εμμανουήλ και ο Γιώργης Σηφακάκης. Στην μουσική ο πάντα αξεπέραστος και απίθανος Αντώνης Ζαχαράκης. Τη μουσική διδασκαλία η Μαρία Καντιφέ! Τις φωτογραφίες ο επίσης αξεπέραστος Γιώργος Γαβαλάς. Στα φώτα και στον ήχο πρωτοστάτησε η Ελένη Αλμπαντάκη. Αφίσα και πρόγραμμα υπογράφει η Άννα Τζανιδάκη.
Απίθανος όπως πάντα, ο Θωμάς σαν… λύκος! Μέσα από την ερμηνεία του κατόρθωσε να περάσει ό,τι αναλύσαμε πιο πάνω. Απίθανη και η συνολική σκηνοθετική προσέγγιση που μας προτείνει, με δυνατές σκηνές. Πανέμορφη η σκηνή στην αρχή της παράστασης, όπου οι ηθοποιοί μιλάνε μέσα από κάδρο! Εξίσου πανέμορφο το σκηνικό του δάσους αλλά και η εστία της γιαγιάς!
Θαυμάσια στο ρόλο της Κοκκινοσκουφίτσας η Άννα Τζανιδάκη! Με την ερμηνεία της μας έβγαλε την αθωότητα της ψυχής της νεαρής ηρωίδας που πέφτει στην παγίδα.
Πολύ καλή και ισορροπημένα αυστηρή η μαμά που μας χαρίζει η συνάδελφος Στελίνα Φραντζεσκάκη! Πάντα πειστική σε ρόλους μητρότητας αλλά και γιαγιάς που την έχουμε απολαύσει παλιότερα, δίνει και τώρα τα ρέστα της!
Μια γλυκιά γιαγιά, με αρθριτικά και πειραγμένους… αιματολογικούς δείχτες, μας προτείνει η Μαρία Καντιφέ! Όταν μάλιστα παίρνει τηλέφωνο και τον θεράποντα ιατρό της, τότε το κέφι εκτοξεύεται ως τα μεσούρανα! Από μας ένα μεγάλο μπράβο για την ερμηνεία της, αντάξια δασκάλας υποκριτικής που η ίδια είναι!
Συνεχίζοντας την ανοδική του πορεία στον Περίπλου ο Γιάννης Σταθάκης μας προσφέρει ένα απολαυστικό κυνηγό- φύλακα του δάσους, που με το όπλο του… αναγκάζει τον κακό… λύκο σε άτακτη υποχώρηση!
Πολύ καλές παρουσίες και τα ξωτικά, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της παράστασης Αθηνά Τριπολιτάκη, Καλλιρόη Αλεξάκη αλλά και ο μικρός Γιώργος Μαρκουλιδάκης, που εξελίσσεται πλέον σε κανονικό ηθοποιό του Περίπλου!
Έτυχα στην πρεμιέρα της παράστασης και πέρασα πραγματικά μιάμιση ώρα ουσιαστικής αλλά και ποιοτικής ψυχαγωγίας! Προβληματίστηκα και συγκινήθηκα με τους προβληματισμούς των παιδιών που κατέγραψα αναλυτικά παραπάνω. Βίωσα την ιλαρή ατμόσφαιρα των Χριστουγέννων και ξανάνιωσα για λίγο παιδί! Καλώ τους συμπολίτες και ιδιαίτερα γονείς και συναδέλφους να φέρουν τα παιδιά τους στον Περίπλου. Πραγματικά αξίζει πολύ, μα πολύ, τον κόπο! Η παράσταση θα επαναληφθεί στις 19, 20, 21, 22, 23, 24, 26, 27, 28, 29 και 30 Δεκεμβρίου 2014 και στις 1, 2, 3, 4, 9, 10, 11, 16, 17 και 18 Ιανουαρίου 2015 στην έδρα του σχήματος, Κουρμούλη 127!
Πάντα υγεία παιδιά! Πάντα τέτοια! Καλές γιορτές με όσους αγαπάτε!
Γιώργης Καλογεράκης
Συγγραφέας – Δάσκαλος Ειδικής Αγωγής
