Κάθεσαι κάτω από ένα φοίνικα στα Τέρτσα, ένα παραλιακό χωριό στη νότια παραλία της Κρήτης. Ατενίζεις τα καταγάλανα νερά του Λιβυκού πελάγους κι ένα απαλό αεράκι σού χαϊδεύει τα μαλλιά. Είναι ένα ζεστό απόγευμα και στον ουρανό δεν υπάρχει ούτε σύννεφο. Πίνεις την παγωμένη μπύρα σου και απολαμβάνεις φρέσκο ψάρι, αρνί και γίγαντες ενώ ακουμπάς τα δάχτυλα των ποδιών σου στη ζεστή άμμο.
Ωραία δεν είστε;
Αισθάνεστε ασφαλείς;
Φαίνεται άγρια ειρωνικό αυτό το ειδυλλιακό απόγευμα, όταν η μόνη απειλή για την υγεία μου ήταν ένα μικρό ηλιακό έγκαυμα.
Το απόσπασμα είναι από ένα κείμενο του δημοσιογράφου David Deland, της αμερικανικής sctimes.com, ο οποίος βρέθηκε τις τελευταίες μέρες στην Ελλάδα, πέρασε τις διακοπές του στην Κρήτη και άλλα νησιά και πριν από λίγες ώρες δημοσίευσε ένα κείμενο που αποτελεί ύμνο για το νησί και τη χώρα, αλλά και προτροπή στους ανθρώπους από όλο τον κόσμο να επισκεφτούν τη χώρα μας.
“Αισθάνεστε ασφαλής;”, ρωτάει. “Ίσως ήταν μια εύλογη ερώτηση, λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα φέτος. Οικονομική κρίση. Τραπεζική κρίση. Κυβερνητική κρίση. Μεταναστευτική κρίση.
Έχουμε δει τις τηλεοπτικές εικόνες με τις πολιτικές διαμαρτυρίες … Έλληνες στην ουρά για να βγάλουν μερικά ευρώ από το ΑΤΜ. Τους πρόσφυγες από τη Συρία και άλλες χώρες να βγαίνουν στις ακτές των ελληνικών νησιών, κάποιοι ζωντανοί, κάποιοι όχι”.
Η κατάσταση που βιώνουν οι Έλληνες είναι ζοφερή. Δεν ελπίζουν ότι θα αλλάξουν και πολλά, γράφει ο David Deland.
Ο ιδιοκτήτης του καφέ στα Τέρτσα, Λάμπρος Αγγελόπουλος, λέει ότι δεν ελπίζει σε πολλά, καθώς υπάρχει η νέα συμφωνία με τα μέτρα η οποία πρέπει να εφαρμοστεί. “Εμείς λέμε εδώ”, λέει ο Λ. Αγγελόπουλος, “ότι οι Γερμανοί δεν κατέκτησαν την Ελλάδα και την Κρήτη κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου με τα όπλα. Το κάνουν με τα χρήματα τώρα”.
Αντιμέτωποι με όλα αυτά, οι Έλληνες απλά συνεχίζουν, όπως ακριβώς έκαναν σε όλη την ιστορία τους.
Η ιστορία είναι ορατή παντού. Κι αυτό είναι ένα πράγμα που βοηθά ώστε να έρχονται οι τουρίστες. Και αυτό μπορεί να είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί κανείς να κάνει για την Ελλάδα.
“Μην φοβάστε. Να μην φοβάστε για την ασφάλειά σας”, προτρέπει ακόμα ο αρθρογράφος.
Στο μεταξύ στη διαδρομή προς τα Τέρτσα, μια ομάδα από εμάς ναύλωσε μια βάρκα για μια ημερήσια εκδρομή στο Κουφονήσι – ένα ακατοίκητο νησί 30 λεπτά στα ανοικτά των ακτών της Κρήτης, όπου υπάρχουν τα ερείπια της αρχαίων ρωμαϊκών λουτρών, ένα αμφιθέατρο και εκπληκτικές παραλίες.
Η παρέα ήταν 10 άτομα από επτά διαφορετικές χώρες: Τρεις Νορβηγοί, δύο Αμερικανοί, ένας Γερμανός, ένας Ιταλός, ένας Ιρλανδός, ένας Ολλανδός και ο Έλληνας βαρκάρης.
Η ασφάλεια ήταν το τελευταίο πράγμα στο μυαλό μας. Μόνο σκοπός μας ήταν να απολαμβάνουμε ό, τι έχει να προσφέρει στην Ελλάδα.
Και αυτό είναι πολύ, είτε πρόκειται ο Παρθενώνας στην Αθήνα είτε τα εκπληκτικά ηλιοβασιλέματα στη Σαντορίνη και τη Μύκονο είτε η ρουστίκ γοητεία μιας μικρής και ήσυχης πόλης στη νότια ακτή της Κρήτης.
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να βοηθήσει την Ελλάδα; Μην φοβάστε.
“Το μόνο που ξέρω να κάνω είναι να ξανάθω, να ξοδεύω χρήματα και να υποστηρίζω τους εκπληκτικά γενναιόδωρους ανθρώπους που έχω γνωρίσει εκεί”, γράφει ο αρθρογράφος.
“Μπορώ να αισθάνομαι ασφαλής; Στα μισά του δρόμου, σε μια αμμώδη παραλία στη μέση του πουθενά, ποτέ δεν ένιωσα πιο ασφαλής. Ή περισσότερο στο σπίτι”.
